Dombra

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Dombra
Kazak dombrası
TürüTelli
Dombra çalan bir sanatçı

Dombra (Kazakça: домбыра, dombyra, Başkurtça: думбыра), uzun boyunlu ve yaylı Türk çalgısıdır. Kazakistan, Özbekistan, Kırgızistan gibi Orta Asya ülkelerinde yaygın olarak kullanılmaktadır.

Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Enstrüman ülkelere ve bölgelere göre farklılıklar gösterebilir. Kazak dombrasının perdeleri vardır. Teller geleneksel olarak hayvan sinirlerinden üretilirken, modern dombralar genellikle naylon teller kullanılarak üretilir. En büyük dombra sanatçılarından birisi olan Kurmangazi Sağırbayoğlu'nun Kazak müzik kültüründeki etkisi büyüktür.

2012'de elektronik dombra piyasaya çıktı.[1]

Türkistan ve Bedahşan dombraları genellikle dut veya kayısı olmak üzere tek bir tahta bloktan oyulmuş bir gövde ile yapılır.[2]

Tarihçesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dombra ilk olarak Orta Çağ'da ortaya çıkmıştır. Türklerin ortak müzik aleti olarak kabul edilir. Nogay Türkleri'nin kültüründe de önemli bir yer tutar.[3] Dombra'nın Kazakistan kültüründeki öneminden dolayı 2018'den itibaren resmi olarak Millî Dombra Günü kutlanmaya başlandı.[4] Millî Dombra Günü temmuz ayının ilk pazar günü kutlanmaktadır.

Kazakistan'da Dombra partisi adlı Facebook grubu, yılın belli zamanlarında toplanıp dombra çalmaktalar.

Detaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda Kazakistan'ın standart konser dombra priması için en kabul edilen akademik DG ayarlaması gösterilmektedir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2015. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  3. ^ "Türklerin milli çalgısı dombıra Ankara'da yaşatılacak". TRT Haber. 13 Ağustos 2018. 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2020.