Dijon hardalı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kaşık içerisinde Dijon hardalı

Dijon hardalı, hardal çeşitlerinden biri. Paris'in 195 km güneydoğusundaki Dijon şehrinde, ilk defa 1856'da Jean Neigeon tarafından üretilmiştir. Hardal yapımında kullanılan sirke yerine koruk suyu kullanılarak yapılan bu karışım daha az asidik ve daha yumuşak bir tada sahip olmuştur.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1853 yılında Dijon'da Maurice Grey hardal tohumunu işlemek için yeni bir makine geliştirmiştir. Böylelikle büyük miktarlarda hardal tohumunun kolay ve ucuza işlenmesi sağlanmıştır. Dijon hardalının ünlenmesinin sebebi, Dijon topraklarının potasyum açısından oldukça zengin olmasıdır. Bugün dünya hardal tohumlarının hemen hemen tamamı Kanada'da üretilmektedir.[kaynak belirtilmeli] Dijon ise Fransa'nın ünlü Bordo bölgesindeki üzüm suyu üretimini, potasyumlu toprakları sayesinde şaraba dönüştürmektedir.

Bugün Grey, Antoine Poupon Gray'in kurduğu Poupon Hardal Şirketinde (Poupon Mustard Company) faaliyetlerine devam etmektedir. Burada hâlâ otantik hardal ve hardal kapları bulunabilir. Buzdolabının olmadığı günlerde bu özel kaplar, oda sicaklığında hardal saklamak için kullanılır.

Üretimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dijon hardalı, siyah veya kırmızı hardal tohumunun kabuğunun ayrılmasıyla ve herhangi bir renklendirici veya katkı maddesi kullanılmadan yapılır. Günümüzde koruk suyu yerine şarap, sirke veya üzüm suyu da kullanılmaktadır. Ayrıca fındık, peynir, ahududu, şampanya ile aromalandırılmış hardallar mevcuttur.