Dahili geçit protokolü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İnternet iletişim kuralları dizisi

OSI modeli

Katman İletişim kuralları
7. Uygulama katmanı HTTP, DNS, SMTP, FTP, TFTP, UUCP, NNTP, SSL, SSH, IRC, SNMP, SIP, RTP, Telnet, ...
6. Sunum katmanı ISO 8822, ISO 8823, ISO 8824, ITU-T T.73, ITU-T X.409, ...
5. Oturum katmanı NFS, SMB, ISO 8326, ISO 8327, ITU-T T.6299, ...
4. Ulaşım katmanı TCP, UDP, SCTP, DCCP, ...
3. Ağ katmanı IP, IPv4, IPv6, ICMP, ARP, İnternet Grup Yönetim Protokolü, IPX,...
2. Veri bağlantısı katmanı Ethernet, HDLC, Wi-Fi, Token ring, FDDI, PPP, L2TP...
1. Donanım katmanı ISDN, RS-232, EIA-422, RS-449, EIA-485, ...

IGP (Dahili Geçit Protokolü) Otonom sistemlerde (AS) kullanılan Yönlendirme protokolleri'nden biridir

Dış Geçit Protokolü ile karşılaştırırsak, (EGP ) Otonom Sistemler arasındaki ağ ulaşılabilirliğine karar verirken kullanılırken IGP Otonom Sistem içindeki yönlendirmeyi halleder.

Dahili Geçit Protokolü Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Mesafe-vektör Yönlendirme Protokolleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bellman-Ford Algoritması kullanılır. Mesafe-vektör yönlendirme protokolünde hiçbir yönlendirici(router) tüm ağ topolojisi hakkında bilgi sahibi değildir. Yönlendirici kendi uzaklığını diğer yönlendiricilere bildirir ve diğer yönlendiricilerden aynı bildirileri alır. Bu yönlendirme bildirilerini kullanarak her bir yönlendirici yönlendirme tablosunu doldurur. Bir sonraki bildirim döngüsünde yönlendirici yönlendirme tablosundaki güncellenmiş bilgileri bildirir. Bu işlem tüm yönlendiriciler yönlendirme tablosunu Convergence durumundan kararlı duruma geçirene kadar devam eder.

Bu protokollerden bazılarının yakınlaşması (Convergence) yavaştır.

Mesafe-vektör yönlendirme protokolleri örnekleri:

  1. Routing Information Protocol (RIP)
  2. Interior Gateway Routing Protocol (IGRP)
  3. Enhanced Interior Gateway Routing Protocol (EIGRP)s

Bağlantı-durum Yönlendirme Protokolleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bağlantı-durum yönlendirme protokollerini incelersek, her bir düğüm tüm ağ topolojisi hakkında bilgi sahibidir. Her düğüm ağdaki tüm olası hedefler için üzerine gelen paketin bir sonraki zıplamasının nereye olması gerektiğine bağımsız olarak karar verir. En iyi zıplamaların tamamı ile düğümün yönlendirme tablosu oluşturulur.

Mesafe-vektör Yönlendirme Protokolleri ile karşılaştırıcak olursak hatırlarsanız bu protokolde her bir yönlendirici yönlendirme tablosunu diğer yönlendiriciler ile paylaşıyordu. Bağlantı-durum yönlendirme protokollerinde, sadece bağlanabilirlik haritasını oluştururken düğümler arasında bilgi alışverişi olur.

Bağlantı-durum yönlendirme protokolleri örnekleri:

  1. Open Shortest Path First (OSPF)
  2. Intermediate system to intermediate system (IS-IS)

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]