Cemal Şakar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Cemal Şakar
Doğum02 Şubat 1962 (62 yaşında)
Gönen, Balıkesir, Türkiye
MeslekYazar
İkametTürkiye İstanbul, Türkiye
EğitimGazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler

Cemal Şakar (d. 1962, Gönen, Balıkesir), Türk öykü yazarı.[1]

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’ni bitirdi (1983).[2] Edebiyat hayatına, 1982’de Güldeste Dergisi'nde yayımlanan "Beyaz Gömlek" adlı öyküsüyle başladı. Bir grup arkadaşıyla birlikte Kayıtlar, Hece ve Hece Öykü' ve Muhayyel'in çıkışında yer aldı. Portakal Bahçeleri ve Pencere adlı öykü kitapları Arnavutçaya, Utanç ve Pencere Farsçaya; bazı öyküleri de Korece ve Azericeye çevrildi. e-edebiyat dergisi Edebistan'n[3] yayın yönetmenliğini yürütüyor. İlk öykü kitabı Gidenler Gidenler adıyla Yedi İklim Yayınları tarafından basıldı. "Esenlik Zamanları"yla Türkiye Yazarlar Birliği 1999 Hikâye Ödülü’nü kazandı.[4] 2012'de çıkan kitaplar içinden yapılan değerlendirmede "Mürekkep" adlı öykü kitabı; Edebiyat Sanat ve Kültür Araştırmaları Derneği (ESKADER)[5] ve Ömer Seyfettin Hikâye ödülünü aldı.[6] 2016 yılında Dede Korkut Edebiyat Ödülüne; 2019 yılında da Necip Fazıl Hikâye-Roman ödülüne layık görüldü.

Öykü kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gidenler Gidenler, Yedi İklim Yayınevi, İstanbul, 1990.
  • Yol Düşleri, YediGece Kitapları Yayınevi, İstanbul 1996.
  • Esenlik Zamanları, YediGece Kitapları Yayınevi, İstanbul 1999.
  • Pencere, Hece Yayınevi, Ankara 2003.
  • Hayalperdesi, Selis Yayınevi, İstanbul 2008.
  • Hikâyât, Ferfir Yayınevi, İstanbul 2010.
  • Sular Tutuştuğunda, Hece Yayınları, Ankara 2010.
  • Sel ve Kum, Okur Kitaplığı, İstanbul 2011.
  • Mürekkep, Okur Kitaplığı, İstanbul 2012.
  • Sessiz Harfler, Okur Kitaplığı, İstanbul 2013,
  • Portakal Bahçeleri, İz Yayıncılık, İstanbul 2014.
  • Kara, İz Yayıncılık, İstanbul 2016.
  • Adı Leyla Olsun, İz Yayıncılık, İstanbul 2018.
  • Utanç, Ketebe Yayınları, İstanbul 2020.
  • Bir Avuç Dünya, (toplu öyküler) Ketebe Yayınları, İstanbul 2022.

Deneme Kitabı[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Yazı Bilinci, Hece Yayınları, Ankara 2006.
  • Yazının Gizledikleri, Okur Kitaplığı, İstanbul 2010.
  • Edebiyatın Sırça Kulesi, Okur Kitaplığı, İstanbul 2011.
  • İmge, Gerçeklik ve Kültür, Okur Kitaplığı, İstanbul 2012.
  • Edebiyat Ne Söyler, İz Yayıncılık, İstanbul 2014.
  • Hasan Aycın'ın Çizgi'si, İz Yayıncılık, İstanbul 2016.
  • Dile Kolay, İz Yayıncılık 2017.
  • 40 Soruda Türk Öyküsü, Ketebe Yayınları, İstanbul 2018.
  • Edebiyatın Doğası, İz Yayıncılık, İstanbul 2019.
  • Satır Arasındaki Anlam, İz Yayıncılık İstanbul 2020.
  • Dilsiz'in Dile Gelişi, Albaraka Yayınları, İstanbul 2021.
  • Kurmacanın Grameri, Ketebe Yayıncılık, İstanbul 2021.
  • Fragmanlar-Gerçeklikten Koparılmış İmge, Ketebe Yayıncılık 2022.

Hakkında yazılanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Eğer dünya hikâyeciliği hep tespit edildiği gibi iki ana damar üzerinde, bu demektir ki, Poe ve Çehov ana damarlarını izleyerek gelişmesini sürdürüyorsa, Cemal Şakar'ın ana hatlarıyla Çehov yolunu izlediğini söyleyebiliriz. Şu özelliğini öne çıkartmalıyız ki, Çehov metinlerinin sadeliklerine dokunmazken, Şakar yer yer metinlerle oyun oynamaktan hoşlanıyor: bu da ona yakışıyor." (Rasim Özdenören)[7]
  • "Öykünün beş bakıştan yeniden kurulması, bazı tekrarları kaçınılmaz kılmış. Zaman zaman “suskunluk”, “göz”, “duruş” vurgusunun öne çıkması, sözün gücünden kuşkuya düşürebilecek göndermeler taşıyor. Söylenilmeyeni görüntüde derinleştirmek için başvurulan bir yol olabilir ama bizce, işi yönetmene havale eden bir senarist tutumu da çağrıştırabilir." (Mehmet Narlı)[8]
  • “Pencere” öyküsü, yazarının, içeriğin suskuyla belirlendiği cümleler dizisinde, “Söylenmemiş sözler uçuşur güneşin aydınlığında.” cümlesiyle apaçık olanı açıklamaya, “Nasıl verilecekse!” sorusuyla da zeka gösterisine kalkışması dışında neredeyse kusursuz bir öyküdür." (Ömer Lekesiz)[9]
  • " “Elleriyle taşları yokladı, bir insan sıcaklığı hissedebilmek; başka birine tutunabilmek için. Bir dal, bir tutamak… Gümrah bir ses… Kendi sesinin de katılabileceği.” Cemal Şakar’ın “Hayalperdesi”ni okurken, kendime en sık sorduğum soru bu oldu: Hangisi daha uzak ve yakın olan hangisi? Bir kuvantum fizikçisi gibi parçacıklar üzerinden tekrarladığı sürekli parçalanma, bölünme ve yarılma hadiseleriyle madde ve varlık hakkındaki kabullerimizi sarsalıyor. Cümleleri aracılığıyla okurun gözündeki lensleri maharetle değiştiren bir sihirbaz gibi, kah yakının içindeki dipsiz uzağı kah en ıraktaki en solgun hatıraların içinden en sıcak kalp atışlarını taşıyor size Hayalperdesi… Uzak ve yakın hakkındaki ezberlerimiz bozulunca madde ve varlık bilgimiz sarsılıyor, Hayalperdesi de zaten bunu amaçlıyor." (Sibel Eraslan)[10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Cemal Şakar". www.cemalsakar.com. 25 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  2. ^ Cemal Şakar, www.biyografya.com. Erişim Tarihi: 12.03.2020.
  3. ^ "Edebistan.com - Edebiyat". edebistan.com. 29 Mayıs 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  4. ^ Yılın ilk ödülleri,[ölü/kırık bağlantı] www.turkiyegazetesi.com.tr. Erişim Tarihi: 12.03.2020.
  5. ^ ESKADER kültür sanat ödülleri açıklandı, www.dunyabulteni.net. Erişim Tarihi: 12.03.2020
  6. ^ "Ömer Seyfettin Hikaye Ödülü", www.hurriyet.com.tr. Erişim Tarihi: 12.03.2020
  7. ^ Rasim Özdenören, "Pencere" 27 Ağustos 2003 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., www.yenisafak.com. Erişim Tarihi: 12.03.2020
  8. ^ Mehmet Narlı, "Pencereden Bakınca", Dergah Dergisi, s.164, Ekim, 20003.
  9. ^ Ömer Lekesiz, "Yeni Türk Edebiyatında Öykü", c. 5, Kaknüs Yayınları, İstanbul 2002, s. 467-473.
  10. ^ Cemal Şakar 3 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., www.yazarlarimizvehayatlari.tr.gg Erişim Tarihi: 12.03.2020.