Carol Hanisch

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Carol Hanisch
Doğum1942 (81-82 yaşında)
Iowa ABD
MilliyetABDli
Mezun olduğu okul(lar)Drake Üniversitesi
MeslekRadikal feminist
Tanınma nedeniNew York Radikal Kadınları kurucularından
Önemli eser(ler)Kişisel olan politiktir (1969)

Carol Hanisch (d. 1942 Iowa ABD), Amerikalı radikal feminist. New York Radikal Kadınları ve Redstockings'in önemli bir üyesiydi. En çok tanınıp popülerleşen sözü, 1970 tarihli bir makalesinin de adı olan Kişisel olan politiktir ifadesidir. Bununla birlikte Hanisch, 2006 yılında güncellendiği makalesinde, yeni bir giriş kaleme aldı, bu adı kendisinin vermediğini ve makalesi içinde de hiç kullanmadığını açıklayarak ifadenin sorumluluğunu almadığını yazdı. Bunun yerine, başlığın daha sonraki baskılarda ikinci yıldan itibaren Notes editörleri Shulie Firestone ve Anne Koedt tarafından yapıldığını açıklamıştır.[1]

Hanish ayrıca, 1968 Amerika Güzeli protestosunu tasarladı ve Miss Amerika Yarışmasında balkona kadın kurtuluş pankartı asıp yarışmayı aksatan dört kadından biriydi.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Hanisch, ABD'nin Iowa eyaleti kırsalındaki küçük bir çiftlikte doğdu ve büyüdü.

Freedom Summer [en] raporlarından esinlenerek 1965'te Mississippi'deki Delta Bakanlığına katılmak için ayrılmadan önce Des Moines'te tel hizmetleri muhabiri olarak çalıştı. Orada, Güney Konferansı Eğitim Fonu'nun (SCEF:Southern Conference Education Fund) kurucu ortakları olan Anne Braden ve SCEF New York ofisini yönetmek için onu işe alan kocası Carl Braden ile tanıştı.[2]

Feminist aktivizm ve yazın dünyası[değiştir | kaynağı değiştir]

1968'in başlarında Hanisch, New York Radikal Kadınlarının haftalık toplantıları için SCEF ofislerini güvence altına almıştı ve grup 1970'lerin başında dağılıncaya kadar onların merkezi olarak kaldı.[2]

Hanish ayrıca, 1968 Amerika Güzeli protestosunu tasarladı ve Miss Amerika Yarışmasında balkona kadın kurtuluş pankartı asıp yarışmayı aksatan dört kadından biriydi.[3]

1970 yılında en ünlü makalesi olan 'Kişisel olan politiktir' "Notes from the Second Year: Women's Liberation" adlı bir feminizm dergisinde yayınlandı. Hanisch, daha sonraki baskılarda, makalenin adının Notes editörleri Shulie Firestone ve Anne Koedt tarafından ertesi yıldan itibaren verildiğini belirtmiştir. Makalede, bu ifadenin aslında hiç kullanılmadığını belirtiyor, onun yerine şöyle diyordu: Bu gruplarda keşfettiğimiz ilk şeylerden biri, kişisel sorunların politik sorunlar olduğudur. Şu anda kişisel çözüm yok. Kolektif bir çözüm için yalnızca kolektif eylem yapılabilir.[1] Hanisch'e göre, örneğin heteroseksüel bir kadın hamile kalıp anne olduğunda bebeğine zorunlu olarak kendisi bakmaktadır. Ancak bu ve bunun gibi cinsel konuların dahi, kişisel değil sosyal olarak çözümlenmesi gerekir.[4] Makale, Hanisch'in katılacağı bir dizi 'terapi grubuna' yanıt olarak yazılmıştır. Ana argümanı, bu grupların 'apolitik' olarak görülmemesi gerektiği, bunun yerine kadınların yaşamları ve ataerkillik altındaki mücadeleleri hakkında konuştukları herhangi bir durumun son derece siyasi bir eylem olduğu hakkındadır.

Hanisch'in 'Kişisel olan politiktir' makalesinin başlığı, 1970'li yıllara damgasını vuran ikinci dalga feminist hareketin temel sloganlarından biri olmuştur. O zamana kadar yalnız siyasal haklar üzerinden savunulan kadın-erkek eşitliği arayışı, artık hayatın her alanına yayılmış ve sorgulanmayan bir eylem ya da değer kalmayana kadar devam edilmiştir. Bu yıllardan itibaren, daha önce "özel" ve "doğal" olarak görülmekte olan annelik, üreme doğum gibi konular, feminist aktivistlerin, filozofların, antropologların ve diğer bilim aalnlarında faaliyet gösteren bilim insanlarının ilgisini çekmeye başlamıştır. Üremenin her türden siyasal söylem ve güç ilişkileriyle ilişkili olan, her zaman uğruna mücadele verilen ve sürekli olarak tartışılan bir alan durumuna gelmiştir.[5] Bu yeni ortamdan etkilenler arasında, Kate Millet'in cinselliğin de politik nitelik taşıyan bir sınıflama olduğu tezi,[6] hatta daha sonra kadın ve erkek rol ve kategorilerinin bile geçerliliğini kaybettiği iddiasındaki Judith Butler gibi postyapısalcı felsefecilerin ürettiği postmodern teoriler de ortaya atılmaya başlandı.[7]

Hanisch'in ün kazandığı bu makale Hanife Aliefendioğlu tarafından genişletilerek Türkçeye de çevrilmiştir.[8]

"Meeting Ground" un üçüncü versiyonu olan Meeting Ground'un Kathy Scarbrough ile birlikte kurucu ortağıdır ve hâlen editörlüğünü yapmaya devam etmektedir. 1977'de yaptıkları amaç beyanı, kendilerini "kadın kurtuluş hareketi ve işçi erkek ve kadınların genel radikal hareketi için teori, strateji ve taktikler hakkında fikirlerin ortaya konulacağı sürekli var olacak bir yer" olarak tanımlamışlardır.[9]

1996'da Hanisch, sosyal araştırmalar yapmak için kurulmuş Yeni Okul [en]'daki "Çin'in Büyük Proleter Kültür Devrimi'nin" 30. Yıldönümü Sempozyumunda bir konuşma yaptı. Konuşmanın başlığı "Çin Kültür Devrimi'nin Kadınların Kurtuluş Hareketi Üzerindeki Etkisi" idi. Hanisch, William H. Hinton'un Fanshen adlı kitabına ve Mao Zedong'un 1960'ların yükselen kadın kurtuluş hareketini etkilediği için çalışmalarına referans veriyordu. Hem Siyah Özgürleşme (Black Liberation) teorisine hem de Maoist teoriye ve özellikle de Amerikan radikal feminizmindeki bilinç yükseltme grupları fikrini geliştirmeye yardımcı olduğu için Maoist "konuşma sertliği" ve "özeleştiri" kavramlarından alıntılar yapmıştır.[10][11][12]

2013 yılında Hanisch, Scarbrough, Ti-Grace Atkinson ve Kathie Sarachild ile birlikte "Yedi ülkeden 48 radikal feministin açık bir bildirisi" olarak tanımladıkları "Yasak Söylem: 'Cinsiyetin Feminist Eleştirisinin Susturulması" (Forbidden Discourse: The Silencing of Feminist Criticism of 'Gender') eylemini başlattılar.[13] Ağustos 2014'te The New Yorker'da Michelle Goldberg, "şu anda moda olan cinsiyet kavramına meydan okumaya cesaret eden bireyler ve kuruluşlar üzerindeki bazıları fiziksel olan tehdit ve saldırılara karşı alarma geçtiklerini" ifade ettiklerini açıkladı.[14]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Hanisch, Carol (Ocak 2006). "The Personal Is Political" (PDF) (İngilizce). Notes from the Second Year: Women's Liberation. 18 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  2. ^ a b Brownmiller, Susan (23 Ekim 2013). In Our Time: Memoir of a Revolution (İngilizce). Random House Publishing Group. ss. 20-21. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  3. ^ Buchanan, Paul D. (25 Temmuz 2011). Radical Feminists: A Guide to an American Subculture (İngilizce). ABC-CLIO. s. 124. ISBN 978-1-59884-357-6. 2 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  4. ^ Lindemann, Hilde (2019). An Invitation to Feminist Ethics. Oxford Üniversitesi Yayınları. s. 19. ISBN 978-0-19005-931-6. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  5. ^ Aksoy Sugiyama, Ceren (Haziran 2014). "Üremeye Dair Yaygın Söylemler: Ortadoğu Bağlamında Türkiye'yi Yeniden Değerlendirmek" (PDF). Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi. Ankara Üniversitesi (28). ISSN 0378-2891. 1 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  6. ^ Millet, Kate (1987). Cinsel Politika. Seçkin Selvi tarafından çevrildi. İstanbul: Payel Yayınevi. 
  7. ^ Butler, Judith (1987). "Performative Acts and Gender Constitution: An Essay in Phenomenology and Feminist Theory". Theatre Journal (İngilizce). 40 (4): 519-531. 
  8. ^ Hanisch, Carol; Aliefendioğlu, Hanife (2013). Kişisel olan politiktir: Radikal feminizm üzerine. Erişkin, A. Nazar; Duranay, Halil tarafından çevrildi. Kült Neşriyat. ISBN 978-6-05867-174-4. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  9. ^ Hanisch, Carol (Ocak 1977). "Ocak 1977 amaç beyanına ait internet sayfası" (İngilizce). Meeting Ground online. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  10. ^ "Impact of the Chinese Cultural Revolution of the Women's Liberation Movement" (İngilizce). Carolhanisch.org. 13 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  11. ^ "William Hinton and the Women of Long Bow" (İngilizce). Carolhanisch.org. 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  12. ^ Lovell, Julia (14 Mart 2019). Maoism: A Global History (İngilizce). Londra: Random House. ISBN 978-1-44815-631-3. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  13. ^ "Forbidden Discourse: The Silencing of Feminist Criticism of 'Gender'" (PDF) (İngilizce). Meeting Ground online. 12 Ağustos 2013. 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 20 Eylül 2013'te daha fazla imza ile tekrar yayınlandı 
  14. ^ Goldberg, Michelle (4 Ağustos 2014). "What Is a Woman? The dispute between radical feminism and transgenderism" (İngilizce). The New Yorker. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Carol_Hanisch&oldid=30261713" sayfasından alınmıştır