Bucellarii
Antik Roma ordusu Roma ordusu Roma donanması (filolar, amiraller) Savaşların ve muharebelerin listeleri Askeri mühendislik |
Bucellarii (Latince Bucellarius çoğulu; kelime anlamı: bisküvi-yiyen,[1] Yunanca: Βουκελλάριοι) Geç Antik Çağ'da Roma İmparatorluğu'nda kullanılan eskort birlikleri oluşumudur.[2][a] Flavius Aetius ve Belisarius gibi yüksek rütbeli askerler veya sivil memurlar tarafından istihdam edilirlerdi.[2][3] Kelime, bu birlikler tarafından yenen ve buccellatum denilen ekmek tayınlarından türetilmiştir.[2] Bucellarii terimi, İmparator Honorius'un (h. 395-423) hükümdarlığı sırasında yaygın olarak kullanıldı.[2]
Jon Coulston'a göre, Notitia Dignitatum'da bir bucellarii alayı kaydedilmiştir.[2] Bucellarii birliğinin kurulması, Roma İmparatorluğu'nda "kamu görevlileri tarafından silahlı maiyetlerin kullanımındaki" bir artışı yansıtıyordu.[2] Dolayısıyla, bu ordular, artık şiddet tekeline sahip olmadığını gösterdikleri için emperyal otoritenin düşüşüyle ilişkilendirilirler.[4][5] Bucellarius ile komutanı arasında yakın bağlar vardır, onu diğer komutanlarla ve hatta devlete karşı olan tartışmasında desteklediler. Bu, İtalya'yı İmparator Honorius'tan ele geçirme girişiminde kullanılan Heraclian ordusu tarafından gösterilmiştir.[6]
Jon Coulston, bucellarii birliğinin 5. ve 6. yüzyıl Roma ordularında en iyi süvarileri sağladığını ve "diğerleri arasında Romalılar, Farslar, Gotlar ve Hunlardan askere alındığını" belirtir.[2] Barbar kökenli askerlerin askere alınması, Constantius'un dul eşi Galla Placidia'ya miras kalan ordunun tanımında da gösterildiği gibi iyi belgelenmiştir.[6] Şair Claudian ayrıca bucellarii'yi askeri figürler, politikacılar ve Stilicho, Aetius ve Praefectus praetorio Rufinus gibi savaş beylerinin çalıştırdığı bir barbar ordusu olarak tanımlar.[5]
Bucellarii genellikle en yüksek maaşları aldı ve imparatorluğun fabrikalarından en iyi ekipmanla silahlandırıldı.[7] Bazı kaynaklar bucellarii birliğinin paralı asker olduğunu belirtir ve liderlerini paralı asker olarak tanımlar.[4] Bu özellikle İtalya'da 6. yüzyıldan 7. yüzyıla kadar faaliyet gösteren askerî birlikler için geçerliydi.[4]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Özel
- ^ Dixon & Southern 1996.
- ^ a b c d e f g Coulston 2018.
- ^ a b Prinzing 2008.
- ^ a b c France, John (2008). Mercenaries and Paid Men: The Mercenary Identity in the Middle Ages : Proceedings of a Conference Held at University of Wales, Swansea, 7th-9th July 2005 (İngilizce). Leiden: BRILL. ss. 189. ISBN 9789004164475.
- ^ a b Fields, Nic (2014). AD69: Emperors, Armies and Anarchy (İngilizce). Barnsley, UK: Pen and Sword. ISBN 9781781591888.
- ^ a b Rich, John; Shipley, Graham (2002). War and Society in the Roman World (İngilizce). Londra: Routledge. s. 269. ISBN 0203075544.
- ^ Heather 2018.
- Genel
- Coulston, Jon (2018). "bucellarii". Nicholson, Oliver (Ed.). The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-866277-8.
- Dixon, Karen R.; Southern, Pat (1996). Late Roman Army (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1134724222.
- Heather, Peter (2018). Rome Resurgent: War and Empire in the Age of Justinian (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 9780199362745.
- Prinzing, Günter (2008). "Patronage and retinues". Jeffreys, Elizabeth; Haldon, John F.; Cormack, Robin (Ed.). The Oxford Handbook of Byzantine Studies (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0199252466.
