Boletus elegans
Boletus elegans | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||
|
Boletus elegans (güncel literatürde Suillus grevillei Boletaceae familyasından mantar.
Morfolojik özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Yarım küre veya çan şeklindedir; 5-15 cm çapında, olgunlaştıkça yayvanlaşır ve merkezde hafif bir kubbe bırakır. Sarımsı-turuncu tonlarda, parlak ve yapışkan bir yüzeye sahiptir. Genellikle yüzüklüdür ve belirgin bir halka taşır. Alt kısmında gözenekli bir yapı bulunur. Sarımsı, yumuşak ve süngerimsi bir dokuya sahiptir.
Ekolojik Özellikler ve Habitat
[değiştir | kaynağı değiştir]Ektomikorizal bir türdür; özellikle melez (Larix) ağaçlarının altında, nadiren de diğer iğne yapraklıların çevresinde yetişir.[1]
Yaz sonundan sonbahar sonuna kadar görülür.
Avrupa, Kuzey Asya ve Kuzey Amerika'nın serin ve nemli bölgelerinde yaygındır. Türkiye’de de özellikle iğne yapraklı ormanlarda rastlanabilir.
Çeşitleri ve formları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Suillus grevillei f. badius: Kırmızımsı şapkalı form.
- Suillus grevillei f. flavus: Tamamen limon sarısı form.
Diğer varyeteleri de mevcuttur.
Besin ve Ekonomik Değer
[değiştir | kaynağı değiştir]Yenilebilir bir mantardır; özellikle Avrupa’da tüketilir.[2]
Genellikle sote, çorba veya garnitür olarak kullanılır. Toplandıktan sonra kısa sürede tüketilmesi önerilir; hızlı bozulabilir.
Karıştırılabileceği Türler
[değiştir | kaynağı değiştir]Diğer Suillus ve Boletus türleriyle karıştırılabilir. Doğal ortamda zehirli türlerle karışma riski olduğundan, uzmanlar dışında toplanması önerilmez.
Dağılım ve Bulunduğu Ülkeler
[değiştir | kaynağı değiştir]Almanya, Avusturya, Fransa, İtalya, İskandinav ülkeleri, Rusya, Japonya, ABD gibi ülkelerde yaygındır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "boletus elegans". 17 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2025.
- ^ "boletus elegans". 18 Nisan 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2025.