Birden fazla başkenti olan ülkeler listesi

Bazı ülkeler birden fazla başkente sahiptir. Bazı durumlarda, bir şehir belli bir amaç için, diğer şehirler ise başka bir amaç için başkent olabilir.

Günümüzde birden fazla başkenti olan ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülke	Başkentler	Detaylar
Benin	Porto-Novo	Resmî başkent; yasama organı merkezi
Benin	Cotonou	De facto hükûmet merkezi; yargı organı merkezi
Bolivya	Sucre	Resmî kanunen başkent; ulusal millî yargı organı merkezi
Bolivya	La Paz	Millî yürütme organı merkezi, yasama merkezi, ve seçim organı
Burundi	Gitega	Resmî kanunen başkent
Burundi	Bujumbura	Millî yürütme organı merkezi
Şili	Santiago	Resmî başkent; millî idare ve yargı organları merkezi
Şili	Valparaíso	Millî yasama organı merkezi
Fildişi Sahili	Yamoussoukro	Resmî başkent
Fildişi Sahili	Abidjan	De facto hükûmet merkezi
Çekya	Prag	Resmî başkent, millî idare ve yasaama organları merkezi
Çekya	Brno	Millî yargı organı merkezi
Dominik Cumhuriyeti	Santo Domingo	Resmî başkent, millî idare ve yasama organı ve yargı organı merkezi
Dominik Cumhuriyeti	Santo Domingo Oeste	Anayasa mahkemesi ve seçim kurulu merkezi
Esvatini	Mbabane	İdari başkent
Esvatini	Lobamba	Yasama ve kraliyet başkenti
Honduras	Tegucigalpa	De facto başkent ve Comayagüela ile birlikte merkez ilçe belediyelerini oluşturan iki şehirden biri
Honduras	Comayagüela	Tegucigalpa ile birlikte merkez ilçe belediyelerini oluşturan iki şehirden biri
Malezya	Kuala Lumpur	Resmî başkent ve kraliyet başkenti; millî yasama merkezi
Malezya	Putrajaya	İdari merkez ve millî yargı merkezi
Karadağ	Podgorica	Resmî başkent
Karadağ	Çetine	Karadağ cumhurbaşkanı merkezi
Hollanda	Amsterdam	Hollanda Anayasası'na göre de jure başkent
Hollanda	Lahey	Hükûmet merkezi
Güney Afrika	Pretoria	İdari ve yürütme başkenti
	Cape Town	Yasama başkenti
	Bloemfontein	Yargı başkenti
Sri Lanka	Sri Jayawardenapura-Kotte	Resmî başkent^{[kaynak belirtilmeli]} ve millî yasama merkezi
Sri Lanka	Kolombo	Millî yürütme ve yargı organları merkezi
Tanzanya	Dodoma	Resmî ve yasama başkenti
Tanzanya	Darüsselam	De facto hükûmet merkezi; yargı organı merkezi
Batı Sahra (SDAC)	Layun	Beyan edilen başkent
Batı Sahra (SDAC)	Tifariti	Geçici başkent
Yemen	San'a	Uluslararası tanınan başkent, Husiler tarafından kontrol ediliyor.
Yemen	Aden	Geçici başkent, Yemen Güvenlik Güçleri tarafından kontrol ediliyor.

Eskiden birden fazla başkenti olan ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülke	Yıl	Başkentler	Detaylar
Afganistan	1776–1818	Kâbil	Yaz başkenti
Afganistan	1776–1818	Peşaver	Sonbahar başkenti
Çin Cumhuriyeti	1937–1945	Nankin	Japon İmparatorluğu kontrolündeki kukla devletin başkenti
	1937–1945	Çongçing	Kuomintang kontrolündeki Çin Cumhuriyeti'nin geçici başkenti
	1945–1991	Nankin	İdari, yasama, ve yargı başkenti (1949 tahliyesi ve 1992 uzlaşması arasında iddia edilmiştir)
	1945–1991	Taipei	Kuomintang kontrolündeki Tayvan'ın geçici başkenti
Gürcistan	2012–2018	Tiflis	Resmî ve idari başkent
Gürcistan	2012–2018	Kutaisi	Hükûmet merkezi
Almanya^A	1990–1999	Berlin	Resmî başkent
Almanya^A	1990–1999	Bonn	Hükûmet merkezi
Kuzey Kore	1948–1972	Pyongyang	İdari merkez^[1]
Kuzey Kore	1948–1972	Seul	Resmî ve anayasal de jure başkent^[1]
Britanya Hindistanı	1858–1947	Kalküta (1858–1911)	Kış başkenti
		Delhi (1911–1947)	Kış başkenti
		Shimla	Yaz başkenti
Laos	1947–1975	Vientiane	İdari merkez
Laos	1947–1975	Luang Prabang	Kraliyet başkenti
Libya	1951–1969	Trablus	Libya Krallığı'nın iki resmî başkentinden birisi
Libya	1951–1969	Bingazi	Libya Krallığı'nın iki resmî başkentinden birisi
Malavi	1974–1994	Lilongwe	İdari ve yargı başkenti
Malavi	1974–1994	Zomba	Yasama başkenti
Filipinler	1948–1976	Quezon City	Resmî başkent
	1948–1976	Manila	De facto hükûmet merkezi
	1901–1976	Baguio	Yaz başkenti (politik kullanımın dışında hâlâ yaz başkenti olarak bilinir)
Sırbistan-Karadağ	2003–2006	Belgrad	İdari ve yasama
Sırbistan-Karadağ	2003–2006	Podgorica	Yargı

^A Bonn Batı Almanya'nın başkentiydi. Alman yeniden birleşmesi ile Berlin Almanya'nın başkenti oldu ve hükûmet 9 yıl sonra Bonn'dan, Berlin'e taşındı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b Eberstadt, Nick (1999). The End of North Korea. Washington: American Enterprise Institute. ss. 26, 32. ISBN 978-0-8447-4087-4.

[Eberstadt-1] Eberstadt, Nick (1999). The End of North Korea. Washington: American Enterprise Institute. ss. 26, 32. ISBN 978-0-8447-4087-4.

A

[1]