Beyaz Bayraklar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Beyaz Bayraklar
ئاڵاى سپى
Kuruluş2017-günümüz
Bağlılık Ensaru'l İslam (Irak hükûmeti iddiası)[2]
Lider(ler)
Merkez(ler)Tuz Hurmatu
Etkin bölgelerKuzey Irak
MüttefiklerIrak ve Şam İslam Devleti Irak ve Şam İslam Devleti
Nakşibendi Ordusu
PJAK (İddia)[5]
Rakip(ler)
Çatışma(lar)Terörizmle Savaş

Beyaz Bayraklar, (Kürtçeئاڵاى سپى) ve ya Süfyaniyyün,[8][9] Kuzey Irak'ta Irak hükümetine karşı savaşan militan bir Kürt-İslam sentezci grubudur.[10][11] Görünüşleri ilk kez, federal hükümetin Kürt Bölgesel Hükümeti tarafından kontrol edilen tartışmalı bölgelerin kontrolünü yeniden ele geçirmesiyle, Jambur petrol tesisi Ekim 2017'de Irak güçleri tarafından güvenlik altına alındığında fark edildi.[12][13]

Grubun doğası[değiştir | kaynağı değiştir]

Iraklı sivil ve askeri yetkililerin yanı sıra bölgesel uzmanlar, Beyaz Bayrakların Irak'ın Kerkük'ü ele geçirmesine tepki olarak kurulan ve üyelerinin kendilerine "Kürt direnişi" olarak atıfta bulunduğu Kürt milliyetçisi veya ayrılıkçı bir grup olduğunu iddia ediyor.[14][15] ABD savunma ve askeri yetkilileri de bunun "Kürt teröristler ve eski IŞİD savaşçılarının bir birliği gibi göründüğünü" ya da Kürt IŞİD ve Ensar el-İslam kalıntılarının birliği olduğunu söyledi.[14][15] Irak istihbaratı ve Bill Roggio, grubun muhtemelen Ensar el-İslam'ın bir hizbinin, hatta Irak hükümetine karşı çıkan bir Kürt hareketinin yeniden markalaşma girişimi olabileceğini söyledi.[15]

Tüm bu iddialar, Beyaz Bayraklar lideri ve kurucusu Assi al-Qawali'nin sadık bir KDP destekçisi ve bir İslamcı olduğu gerçeğiyle desteklendi. Molla Krekar ve çeşitli DAİŞ üyeleriyle de yakın ilişkileri vardı. Beyaz Bayrakların varyant bayrağının üstünde "Ensar el-İslam hareketi" yazılıdır.[16]

Peşmerge ve Kürt Hükümeti, bu grubu destekledikleri yönündeki iddiaları reddediyor.[15]

Organizasyon ve taktikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Beyaz Bayraklar Iraklı yetkililer tarafından terör örgütü olarak kabul ediliyor. 2017'nin sonlarında bir Iraklı Türkmen milletvekili, Kürt liderleri grubu desteklemekle suçladı. Bu iddia Kürdistan Bölgesel Yönetimi tarafından reddedildi.[17] Kırklı yaşlarının başında tek gözlü bir militan olan grubun lideri Hiva Çor,[18] Irak el-Kaide'sinin eski bir üyesiydi, ancak IŞİD'in iddialı hilafet planlarına karşı çıktığı için örgütü Diyala Valiliğinden bir Türkmen militana bıraktı.[19] Grup, pusular ve el yapımı patlayıcılar gibi çeşitli gerilla taktikleri kullanıyor. Ayrıca havan ve roket de kullanıyorlar. Grup, Tuz Hurmatu ve çevresinde faaliyet gösteriyor, bölgedeki petrol sahalarına ve rotalarına sık sık saldırılar düzenlediler.[20]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Ebraheem, Mohammed (2017). "Iraq vows to eliminate White Flags group very soon". iraqinews.com. 23 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2019. 
  2. ^ a b Suadad al-Salhy (14 Aralık 2017). "Kurdish militant group re-emerges in northern Iraq under new name". Arab News. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2017. 
  3. ^ "White Flags - intelNews.org". 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2019. 
  4. ^ "Iraq to launch security operation against White Banners group, but who are they?". english.alarabiya.net. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2020. 
  6. ^ Wladimir van Wilgenburg (9 Şubat 2018). "Coordination between Kurdish and Iraqi forces for anti-Jihadist operations in Tuz Khurmato". The Region. 11 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2020. 
  7. ^ Purpose, Task &. "A 'post-ISIS insurgency' is gaining steam in Iraq". Business Insider. 25 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2019. 
  8. ^ "من هم السفيانيون؟". مركز بيت العراق للدراسات الإستراتيجية (Arapça). 2 Aralık 2017. 25 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2022. 
  9. ^ تقي, يقول حسين. "من هم السفيانيون و جماعات الرايات البيضاء التي بدأت تظهر في مناطق كركوك؟ – صوت كوردستان" (Arapça). 10 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2022. 
  10. ^ "Shadowy Terrorist Group Emerges in Iraq". Washington Free Beacon (İngilizce). 14 Mart 2018. 14 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2021. 
  11. ^ "White Banners Movement Ignites War of Words Among Iraqi Factions". Asharq AL-awsat (İngilizce). 27 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2021. 
  12. ^ "No surrender: 'White Flags' group rises as new threat in northern Iraq". Middle East Eye (İngilizce). 27 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2021. 
  13. ^ "After ISIS black flags, Iraq faces 'White Banners' threat | Mamoon Alabbasi". AW (İngilizce). 27 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2021. 
  14. ^ a b Al-awsat, Asharq. "Middle-east Arab News Opinion". aawsat.com. 23 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2019. 
  15. ^ a b c d Bill Gertz (14 Mart 2018). "Shadowy Terrorist Group Emerges in Iraq". The Washington Free Beacon. 14 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018. 
  16. ^ Akgungor, Ilker (17 Aralık 2017). "Barzani'nin 'Beyaz bayraklısı' yakalandı!". Medium. 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2022. 
  17. ^ "After ISIS black flags, Iraq faces 'White Banners' threat - The Arab Weekly". 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2020. 
  18. ^ Mackay (8 Nisan 2018). "ISIS 2.0". Sunday Herald. ProQuest 2022776961. 
  19. ^ Schogol, Jeff. "A 'post-ISIS insurgency' is gaining steam in Iraq". Business Insider (İngilizce). 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2021. 
  20. ^ Tom Westcott (31 Ocak 2018). "No surrender: 'White Flags' group rises as new threat in northern Iraq". Middle East Eye. 31 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2018.