Bekâret testi
Bekâret testi, bir kız veya kadının bakire olup olmadığını belirlemek için kullanılan test. Test, kadının daha önce cinsel ilişkiye girip girmediğini anlamak amacıyla uygulanır. Genellikle bekâret testi olarak kadının himeninin yırtılıp yırtılmadığı kontrol edilir, ancak himen cinsel ilişki dışı yollar vasıtasıyla da yırtılabileceğinden ötürü bu test türü kusurlu bir varsayım üzerine kuruludur.[1] Antik çağlardan beri pek çok bekâret testi uygulanmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki doktorların bekaret testi yapması hala yasaldır.[2] İran'da kadınların evlenmeden önce doktora giderek "bekaret sertifikası" aldıkları ve damadın pek çok gelinden bu sertifikayı talep ettiği rapor edilmiştir.[3]
Bekaret testi, bu tür testlerin birçoğunun bilimsel olmaması, test edilen kız ve kadınlar üzerindeki etkileri, etik dışı görülmesi gibi nedenlerden ötürü tartışmalı bir işlemdir.[4] Tecavüz ya da çocuk cinsel istismarı şüphesi olan durumlarda kızlık zarının detaylı bir incelemesi yapılabilir, ancak himenin durumu tek başına cinsel saldırının vuku bulup bulmadığı konusunda bir kesinlik sağlamamaktadır.[5]
Ekim 2018'de BM İnsan Hakları Konseyi, BM Kadın Birimi ve Dünya Sağlık Örgütü, acı verici, aşağılayıcı ve travmatik bir uygulama olduğundan ötürü kadına yönelik şiddet teşkil ettiğini açıklayarak bekaret testlerinin sona ermesi gerektiğini belirtmiştir.[6]
Ülkelere göre uygulamalar[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]
1998 yılındaki bir araştırmaya göre incelenmiş 158 Türk adli tıp uzmanından 118'inin, geçen 12 ay içinde 5901 bekaret testi uyguladığı ve bunların 1856’sının (%45) “sosyal nedenlerle” uygulanmış olduğu bulunmuştur. %58’i testlerin en az yarısının hastanın isteği dışında uygulandığını bildirmiştir. Türk Tabipleri Birliği bekaret kontrolünü toplumsal cinsiyet temelli şiddet olarak kabul etmektedir. 1999'da Adalet Bakanlığı savcılara, cinsel bir tecavüz olmaması halinde bu uygulamayı yasaklama hükmünü getirmiştir[7]
1995'te yürürlüğe giren ve MEB tarafından alınmış yeni tüzük, “iffetsizlik ispatı” adı altında kız öğrencilerin resmî eğitim sisteminden atılmasına olanak sağlıyordu. Jinekolojik muayeneye zorlanan 5 liseli kızın intihar girişiminde bulunmalarına kadar okullar, evlilik öncesi cinsel ilişkiye girdiğinden şüphelenilen liseli kızlar için bekaret testi istemeye yetkili kılınmışlardı. Bu kural 2002'de feshedildi.[7][8][9]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Mishori (3 Haziran 2019). "The little tissue that couldn't – dispelling myths about the Hymen's role in determining sexual history and assault". Reproductive Health. 16 (1): 74. doi:10.1186/s12978-019-0731-8. PMC 6547601 $2. PMID 31159818.
- ^ "'Now I have to check your hymen': the shocking persistence of virginity tests". the Guardian (İngilizce). 9 Aralık 2019. 14 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2021.
- ^ "Bekaret testi: İran'da evlenmek için sertifika almaya zorlanan kadınlar". BBC News Türkçe. 10 Ağustos 2022. 14 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2023.
- ^ "The Hymen". University of California at Santa Barbara's SexInfo. 19 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2009.
- ^ Clinical protocols in pediatric and adolescent gynecology. Parthenon. 2004. s. 131. ISBN 1-84214-199-6.
- ^ "United Nations agencies call for ban on virginity testing". World Health Organization. 17 Ekim 2018. 18 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2018.
- ^ a b "TOPLUMSAL CİNSİYET VE KADIN SAĞLIĞI" (PDF). Prof. Dr. Tomris Türmen. 14 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ocak 2023.
- ^ "BİRLEŞMİŞ MİLLETLER CEDAW KOM İTESİNE SUNULMAK ÜZERE HAZIRLANAN DÖRDÜNCÜ VE BEŞİNCİ BİRLEŞTİRİLMİŞ PERİYODİK TÜRKİYE RAPORU" (PDF). T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. Haziran 2003. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ocak 2023.
- ^ Cindoglu, Dilek (Mart 1997). "Virginity tests and artificial virginity in modern Turkish medicine". Women's Studies International Forum. 20 (2): 253-261. doi:10.1016/s0277-5395(96)00096-9. ISSN 0277-5395.