Bateson-Dobzhansky-Muller Modeli
Bateson-Dobzhansky-Muller Modeli, genetik bağdaşmazlığın evrimine dair bir model olup[1] ilk kez 1909 yılında William Bateson tarafından tarif edilmiş,[2] daha sonra bağımsız olarak 1934 yılında Theodosius Dobzhansky tarafından tanımlanarak[3] ardından Herman Muller tarafından geliştirilmiştir.
Bateson-Dobzhansky-Muller Modeli, yakından akraba türler arasındaki uyumsuzlukların, onlardan biri olmadan adaptif vadiden geçerek nasıl geliştiğini açıklamaya çalışır. En basit şekliyle model, karma uyumsuzlukların oluşması için en az iki lokus üzerinde değişikliklerin baş göstermiş olması ya da en azından iki aynı atasal ama allopatrik popülasyondan gelen bireyler arasındaki seçilim değerinin azalması gerektiğini gösterir. Bu, popülasyonun bir lokusu üzerinde ortaya çıkmış yeni bir alelin ikinci popülasyonun genetik geçmişine yerleştiğinde seçilim değerini azaltmaması gerektiği düşüncesine dayanır. Bu nedenle, ikinci lokus üzerinde, ilk lokus ile uyumsuz olan bir alelin ortaya çıkmış olması gerekir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Dobzhansky, Bateson, and the genetics of speciation.
- ^ Batson, William (1909). "Heredity and variation in modern lights". Darwin and Modern Science. ss. 85-81.
- ^ Dobzhansky, Theodosius (1934). "Studies on Hybrid Sterility . I. Spermatogenesis in pure and hybrid Drosophila pseudoobscura". Z. Zellforch. Microsk. Anat. Cilt 21. ss. 169–221.
