Büyük I. Nerses

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nerses
Doğum333 ya da 337
Ölüm373
KutsayanlarKatolik Kilisesi
Doğu Ortodoks Kilisesi
Anglikan Kilisesi
Yortu19 Kasım[1]

Büyük I. Nerses (ErmeniceՆերսէս Ա Մեծ Nersēs I Mets; Kapadokya, 333 ya da 337 – Fırat üzerindeki Khakh, 373), Bir Ermeni Katolikosu (ya da Patriği). Büyükbabası Aziz I. Husik, Aydınlatıcı Aziz Gregorios’un yakın akrabasıydı.

Nerses gençliğini Sezarya’da (Bugünkü Kayseri) geçirmiş, orada Mamikonyalı bir prenses ile evlenmiştir. Kral II. Arşak’ın danışmanlığını yapmıştır. Eşinin vefatından sonra kilise hayatına girmiştir. 353 yılında Kapadokya’da Ermenilerin Katolikos’u seçilmiştir.[2]

Patrik Nerses[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendisinin patrikliği Ermenistan tarihinde yeni bir dönem başlatımıştır. Aştişat Konsili’nde evlilik, oruç günleri ve kutsal ayin düzenlemeleri hakkında çok sayıda yasayı yürürlülüğe koymuştur. Okullar ve hastaneler inşa etmiş, ülke geneline keşişler yollayarak İncil’i tebliğ etmiştir. Bu reformlarından bazıları kralı rahatsız etmiş, sürgüne yollanmıştır (360-368 yılları arasında), Edessa’ya gönderildiği düşünülmektedir. Roma İmparatorluğunda hayat kolay değildi; Ermeni tarihçi Bizantionlu Faustus’a göre Roma İmparatoru Valerianus kendisine karşı çok sinirliydi, Nerses’te bir Ariusçu olduğu için imparatora karşı öfkeliydi.

Ermeni Kralı tarafından affedilip Ermenistan’a 368 yılında dönmesine izin verildi. 369 yılında Arius sempatizanı Kral Papas tahta geçtiğinde Nerses kendisinin kiliseye girmesini yasakladı. Papas uzlaşma azrusundaymış gibi Nerses’i yemeğe davet etmiş ve zehirleyerek 372 yılında öldürmüştür.[3]

Önce gelen:
I. Faren
Tüm Ermeniler Katolikosu
353–373
Sonra gelen:
I. Sahak

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Attwater, Donald (1965) The Penguin Dictionary of Saints. Harmondsworth: Penguin; p. 248
  2. ^ New Catholic encyclopedia. N. M. Setian. 2nd ed (İngilizce). Catholic University of America. Detroit: Thomson/Gale. 2003. s. 250 Cilt 10. ISBN 0-7876-4004-2. OCLC 50723247. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  3. ^ İdem. s. 251 Cilt 10. ISBN 0-7876-4004-2. OCLC 50723247. 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.