Ash (tanrı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ash
hiyeroglif yazısıyla adı
A
S
C7

Ash, Eski Mısır'da vahaların[1] ve batı Nil Deltası'nın üzüm bağlarının tanrısıdır. Vasıfları nedeniyle iyi huylu bir tanrı olarak görülüyordu. Flinders Petrie, Saqqara'ya (Sakkara olarak da yazılır) yaptığı 1923 yılında yaptığı keşif seferinde Eski Krallık zamanına dayanan şarap kavanozu mühürlerinde Ash'e birkaç atıf keşfetti: "Ash tarafından tazelendim" yaygın bir yazıttı.

Özellikle, Eski Mısırlılar tarafından Libu ve Tinhu kabileleri[1] "vahanın insanları" olarak bilinirdi ve Ash onların tanrısı olarak anılırdı. Bu yüzden Ash, Libu ve Tinhu kabilelerinin işgal ettiği batı sınır bölgeleri olan "Libya'nın efendisi" olarak biliniyordu, batı sınır bölgeleri bu gün kabaca modern Libya alanına tekabül etmektedir.

Mısır mitolojisinde vahaların tanrısı olarak Ash, aslen bir çöl tanrısı olan Set ile ilişkilendirilmiştir. Ash'e ilk bilinen atıf, Protodynastik Döneme aittir ve 26. Hanedanlığa kadar bahsedilmeye devam etmiştir.

Ash genellikle bir insan[1] olarak tasvir edilmiş ve başı çöl yaratıklarından biridir ve çeşitli şekillerde aslan, akbaba, şahin, yılan veya tanımlanamayan ''Set hayvanı'' olarak gösterilmiştir.[2]

Ash'in bazı tasvirleri, diğer Mısır tanrılarının aksine, onun birden fazla kafaya sahip olduğunu gösteriyordu.

Ash'in önemli bir tanrı olduğu fikri, Set'in oraya girişinden önce şimdi Naqada olarak bilinen Nebut şehrinin tanrısı olabileceği için tartışılmaktadır. Unvanlarından biri "Nebuty" veya "He of Nebut" olup bu pozisyonu ifade etmektedir.[1]

Ash bazen Set için başka bir isim olarak görülür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d The Routledge Dictionary of Egyptian Gods and Goddesses, 2nd, Londra: Routledge (17 Mayıs 2005 tarihinde yayınlandı), 2005, ISBN 978-0-415-36116-3, erişim tarihi: 18 Ekim 2007 
  2. ^ Dunand, Zivie, op.cit., p. 344