Armand Vallin Feigenbaum
Armand Vallin Feigenbaum (6 Nisan 1922 - 13 Kasım 2014), Amerikalı kalite kontrol uzmanı ve iş insanı.
Daha sonra Toplam Kalite Yönetimi olarak anılacak Toplam Kalite Kontrol kavramının yaratıcısı.
Feigenbaum Lisans eğitimini Union College'de, Yüksek Lisans ve Doktora Eğitimini ise MIT (Massachusetts Institute of Technology)'de tamamladı. 1958 – 1968 yılları arasında General Systems firmasında İmalat Operasyonları Direktörlüğü görevini yürüttü. Feigenbaum pek çok kitap yazmıştır. 1961 – 1963 yılları arasında Amerikan Kalite Topluluğu'na (American Society for Quality) başkanlık etmiştir. Kalite anlayışına katkılarına bazı örnekler:
"Toplam Kalite Kontrol; tam müşteri memnuniyetini hizmet ve ürün kalitesini ekonomik bir şekilde elde edebilmek amacına hizmet eden kalite geliştirme, kalite sağlama ve işletmedeki farklı grupların kalite iyileştirme çabalarını birleştirmek için etkili bir yöntemdir." Gizli Fabrika kavramı – hataları düzeltmekte harcanan çaba o kadar fazladır ki fabrikanın içinde gizli bir fabrika daha olmasıyla aynı etkiyi yaratır.
Kalitenin izlenebilirliği: Kalite herkesin işi olduğu için hiç kimsenin işi haline gelebilir. Ana fikir kalitenin aktif olarak yönetilmesi ve yönetimin en üst basamaklarında görünür olmasıdır.
Aldığı ödül ve nişanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Amerika Kalite Topluluğu Lancaster Ödülü – A.V. Feigenbaum bu ödülü almaya hak kazanan ilk kişidir.
- Amerika Kalite Topluluğu Edwards Madalyası – Modern Kalite Kontrol'ün temellerinin atılmasında ve uygulanmasındaki katkıları için bu ödüle layık görülmüştür.
- Ulusal Savunma Sanayii Birliği Liyakat Ödülü
- Amerikan Ordusu Danışma Kurulu Üyeliği
Toplam kalite kontrol
[değiştir | kaynağı değiştir]A.V. Feigenbaum günümüz Toplam Kalite anlayışının kurucusu kabul edilir. 1951 yılında yayınlanan kitabı Toplam Kalite Kontrol (Total Quality Control) kalite konusunda yepyeni bir anlayış getirmiştir. Eser bu nitelikleri nedeniyle kısa zamanda dünya çapında ilgi görmüş ve Japonca, Çince, İspanyolca ve Fransızca da dahil olmak üzere pek çok dile çevrilmiştir.
Feigenbaum kitabını MIT'de doktora öğrencisiyken hazırlamıştır. Kitabın hazırlığında General Electric'te Kalite Mühendisi olarak çalışmasının etkisi vardır. Bu görevi sırasında Hitachi ve Toshiba gibi pek çok firmanın kalite anlayışlarını inceleme şansı yakalayan Feigenbaum daha sonra bu deneyimini yeni düşüncenin geliştirilmesinde etkin olarak kullanmıştır. Eserde kalite kontrolün teknik kalite kontrol yöntemlerinden öte bir yönetim anlayışı haline gelmesi savunulmuştur. Yani Feigenbaum yönetimsel bakış açısını ve insan ilişkilerini kalite kontrol etkinliklerinin temeli olarak görmektedir. İstatistik, öneylici bakım gibi kavramlar kapsamlı bir kalite kontrol çalışmasının araçlarıdır.Feigenbaum kitabında kalite ilkelerini 40 madde halinde sıralamıştır.
Toplam kalite kontrol işletme bünyesinde sadece üretim değil, tüm düzeylerdeki performansların artırılmasına yönelik eylemlerdir. Toplam kalite yönetimi yöneticiden işçiye kadar herkesi kapsamaktadır. Bu gelişmiş performans kalite, maliyet, termin, insan gücü geliştirme ve yeni ürün geliştirme gibi fonksiyonlar arası hedefleri gerçekleştirmeye yöneliktir. Bu faaliyetlerle müşterilerin tatmininin artacağı düşünülmektedir.
Toplam kalite kontrolünün görevleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Toplam kalite kontrolünün 4 görevi bulunmaktadır.[1]
- Yeni Ürün Kontrolü: Kalite, maliyet ve zaman parametrelerini optimize ederek müşteri isteklerini karşılanmasıdır.
- Satın Alma Kontrolü: Tedarikçiler ile işbirliğinin sağlanarak üretim için gerekli girdilerini kalitesinin sürekliliğinin sağlanması ve kalitenin bu yolla artırılmasıdır.
- Ürün Kontrolü: Müşteri talep ve beklentilerini göz önüne alarak üretim yapılması, hatalı ürünlerin ayıklanması ve üretimden sonraki hizmet kalitesinin artırılması sürecidir.
- Özel Süreç Çalışmaları: Maliyet ve kalitenin artırılması amacıyla süreçlerin iyileştirilmesi ve katkısı olmayan süreçlerin ayıklanmasıdır.
Toplam kalite ve feigenbaum
[değiştir | kaynağı değiştir]Feigenbaum'a göre kalite 'en iyi'yi elde etmek değil, müşteri ve satış fiyatı çerçevesinde en iyiyi elde etmektir. Kalite kontroldeki kontrol dört aşamalı bir yönetim aracına işaret eder:
- Kalite standartlarının belirlenmesi
- Bu standartlara uygunluğun değerlendirilmesi
- Standartlar aşıldığında harekete geçilmesi
- Standartların geliştirilmesi için çalışmaların yapılması
Kalite kontrol, siparişin gelişinden satışa kadar, tasarım, mühendislik, montaj ve müşteriyi memnun edecek bir ürünün gönderimini de kapsayacak şekilde bütün aşamaların dahil olması gereken bir süreçtir. Toplam kalite anlayışı, tüm süreçler tamamlandıktan sonra kontrol etmekten ziyade, kaliteyi baştan sağlamaya dayanır. Ürün kalitesini etkileyen tüm faktörler üzerinde etkili kontrol sağlamak üretim sürecinin bütün önemli aşamalarının kontrolünü gerektirir. Yapılması gerek bu kalite kontrol işlemleri dört ana grupta toplanabilir: Yeni-Tasarım Kontrolü, Gelen Malzeme Kontrolü, Ürün Kontrolü ve Özel Süreç Çalışmaları.
Toplam kalitenin kilit elemanları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kalite firma çapında bir süreçtir
- Kalite müşterinin kalite anayışıdır.
- Kalite ve maliyet bir toplamdır, fark değildir.
- Kalite hem bireyin hem de takımın çabasını gerektirir.
- Kalite bir yönetim şeklidir.
- Kalite ve inovasyon bağıntılıdır.
- Kalite bir ahlak anlayışıdır.
- Kalite sürekli gelişimi gerektirir.
- Kalite maliyetleri en az etkileyen, sermayeye en az bağlı üretkenliği artırma yoludur.
- Kalite tedarikçileri ve müşteriyi kapsayan bir sistem ile elde edilir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- http://geekswithblogs.net/srkprasad/archive/2003/10/27/276.aspx22 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- http://asq.org/about-asq/who-we-are/bio_feigen.html25 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- https://web.archive.org/web/20101228200902/http://www.qualitygurus.com/gurus/list-of-gurus/armand-feigenbaum/
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Kalite Yönetim Sistemlerinin Evrimi ve Toplam Kalite Yönetiminin Banknot Matbaası Genel Müdürlüğünde Uygulanabilirliği, 2003" (PDF). 24 Kasım 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2012.