Apocatastasis

Apocatastasis (Grekçe: ἀποκατάστασις), Antik Yunan felsefesinde "restorasyon" kavramı.^[1] Günümüzde Hristiyan felsefesinde cehennemdeki insanlar da dahil olmak olmak üzerine evrensel kurtuluş anlamına gelir.^[2] Tarihsel olarak Stoacılık'ta bütün evrenin yanmasından (ekpyrōsis) sonra evrenin yeniden doğuşu,^[3] Yeni Platonculuk'ta bireysel ruhun (psychē) "Dünya Ruhu" ile birleşmesi ve Origenes'in Hristiyan felsefesinde, evrenin tüm parçalarının Tanrı ile uzlaştırılması anlamına gelir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Strong's Greek Lexicon, 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Eylül 2006 .
^ "Apocatastasis", Oxford Dictionary of the Christian Church, Oxford University Press, 2005, ISBN 978-0-19-280290-3, Apocatastasis. The Greek name (ἀποκατάστασις) for the doctrine that ultimately all free moral creatures – angels, men, and devils – will share in the grace of salvation ; cf. article "Universalism".
^ Preus, Anthony (2015). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy (2. bas.). Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1442246386.

[1] Strong's Greek Lexicon, 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Eylül 2006 .

[2] "Apocatastasis", Oxford Dictionary of the Christian Church, Oxford University Press, 2005, ISBN 978-0-19-280290-3, Apocatastasis. The Greek name (ἀποκατάστασις) for the doctrine that ultimately all free moral creatures – angels, men, and devils – will share in the grace of salvation ; cf. article "Universalism".

[YunanFelsefeSözlüğü-3] Preus, Anthony (2015). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy (2. bas.). Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1442246386.

[1]

[2]

[3]