Apalaş Yürüyüş Patikası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Apalaş Yürüyüş Patikası'nın ABD'de konumu
Apalaş Yürüyüş Patikası'nın haritası

Apalaş Yürüyüş Patikası veya tam ismiyle Apalaş Ulusal Manzaralı Yürüyüş Patikası (İngilizce: Appalachian Trail veya Appalachian National Scenic Trail) doğu ABD'de güneyde Georgia eyaletinden bulunan "Springer Dağı"'ndan başlayan ve ABD'nin Georgia, Kuzey Karolina, Tennessee, Virginia, Batı Virginia, Maryland, Pensilvanya, New Jersey, New York, Connecticut, Massachusetts, Vermont, New Hampshire ve Maine eyaletlerinden geçip Maine eyaletinde "Katahdin Dağı"'da sona eren motorlu vasıtalara kapalı olup sırf yürüyüş ve trekking yapanların kullanması için hazırlanmış olan, iyi işaretlenmiş ve iyi bakımlı özel uzun mesafeli yürüyüş patikasıdır.[1]

Nitelikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Zaman zaman güzergâh değiştirildiği ve yeni eklemeler yapıldığı için bu yürüyüş patikasının tam uzunluğu bilinmemektedir ama yaklaşık olarak 3.500 km uzunlukta olduğu kabul edilmektedir. Bu yürüyüş patikasının güzergâhı genellikle gelişmemiş doğal araziler ve vahşi insan eli az değimiş arazilerden geçmekte ise de bazı kısımlarda kasabalar, şehirleşmiş araziler, motorlu vasıta yolları ve nehir köprülerinden geçmektedir. Patikanın geçtiği en yüksek rakımlı nokta Tennessee ve Kuzey Karolina eyaletlerindeki Büyük Smoky Dağları üzerinden bulunan 2.025 m rakımlı "Clingmans Dome" adlı zirve olup; en düşük rakımlı nokta New York eyaletinde Hudson Nehri batısından bulunan "Bear Mountain Eyalet Parkı"'nda 38 m rakımlı Bear Mountain Tepesidir. En popüler kullanma sezonu İlkbahar sonlarından Sonbahar başlarına kadardır. Bu sezon dışında hava şartları elverişli olmayabilir.

Bu yürüyüş patikasının kuruluşu 1921'e bir Massachusetts bölgesel plancının teklifine kadar inmektedir. Gönüllü kulüpler tarafından bu uzun mesafe yürüyüş patikası ve diğer uzun mesafe patikaları kurulmuş, geliştirilmiş ve 1937'de kesintisiz bir yol olarak tamamlanıp kamu kullanımına açılmıştır. Bu gayriresmî yürüyüş patikaları sistemine fedaral devlet katkısı ABD Kongresi tarafından "1968 Ulusal Yürüyüş Patikaları Sistemi Kanunu" geçirilmesi ile "Apalaş Yürüyüş Patikası" ve "Pasifik Doruklar Yürüyüş Patikası" resmen doğa koruma için önemli olan "Ulusal Parklar" ve "Ulusal Ormanlar" sistemleri yanında bir sacayağı olarak "Ulusal Manzaralı Yollar" olarak kabul edilmesi ile başlamıştır. Kurulan yeni sistemin idaresi ile Ulusal Park Hizmeti büro-idaresi yükümlendirilmiştir.[2]

Bu yürüyüş patikasının günlük bakımı 30 tane kadar gönüllü "Patika Kulübü" veya diğer "Sosyal Ortaklık Kurumu" altındadır. Patikanın genel idaresi ise federal devletin Ulusal Park Hizmeti büro-dairesi ve kâr-için-çalışmayan "Apalaş Yürüyüş Patikası Koruma Kurumu (Appalachian Trail Conservancy)" tarafından yapılmaktadır.

Apalaş Yürüyüş Patikası belirli bir sezon içinde bu patikanın tümünü başlangıç noktasından bitiş noktasına kadar yürüyüş veya trekking yapıp bitiren "tüm-patika-yürüyüşçüleri" ile isim yapmıştır. Bu şekilde yürüyüşler için çok sayıda açıklayıcı kitap, anı kitapları, websiteleri ve "amigo-kulüpleri" bulunmaktadır.

Bu yürüyüş patikasının "resmi-olmayan" uzantıları da bulunmaktadır. Bunlar patikayı kuzeyde Maine eyaletinden Kanada'da New Brunswick ve Québec eyaletlerine ve güneyde Georgia ve Alabama eyaletlerinden Atlas Okyanusu sahillerine kadar uzatmaktadırlar . Bu gayriresmî ek yürüyüş patikası yaklaşık 3100 km olup, 6600 km uzunlukta olan bu patikaya "Uluslararası Apalaş Yürüyüş Patikası" adı verilmektedir.

"Apalaş Yürüyüş Patikası" doğu ABD'de, Orta ABD'de Continental Divide (Kıtasal Bölünme Dorukları) Yürüyüş Patikası ve batı ABD'de Pasifik Doruklar Yürüyüş Patikası ABD'de bulunan, "Üç Taç (Triple Crown)" adı verilen, üç önemli uzun mesafe yürüyüş patikalarıdır

Resimler[değiştir | kaynağı değiştir]

"Apalaş Yürüyüş Patikası"nda Pennsylvania'da "Pinnacle"'dan panorama

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ A.T. Essentials" 16 Temmuz 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. AppalachianTrail.org (Erişim:12-09-2006)
  2. ^ Seaborg, Eric (Jüly/August 1984), "The Road Less Traveled". National Parks. 58 (7/8) :34–35

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]