Antarktika'da suç

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Antarktika'da suç nispeten nadir olsa da,[1] izolasyon ve can sıkıntısı bölgedeki bazı insanları olumsuz şekilde etkileyip suça yol açabilmektedir.[2] Alkolizm adada bilinen bir problemdir[2] ve kavgalar ile istenmeyen teşhirciliğe yol açmıştır.[3] Antarktika'da gerçekleşmiş diğer suçlara yasadışı uyuşturucu kullanımı,[2] vahşi hayvanlara işkence etmek ve öldürmek,[2] çevresel olarak hassas bölgelerde motosiklet yarıştırmak,[2] ölümcül bir silahla saldırı, cinayete teşebbüs ve kundakçılık dahildir. Kıtada cinsel istismar da rapor edilmiştir.[4]

Antarktika'da insanlar kıtaya çok şey getiremediği için soygunlar nadirdir.[3] Ayrıca Antarktika'da kullanım için çok az para vardır.[3]

53 ülke tarafından onaylanmış Antarktika Antlaşması'na göre Antarktika'da bir suç işlemekle suçlanan insanlar kendi ülkeleri tarafından cezalandırılmaya tabidir.[3]

Antarktika'daki suçlara uygulanan ulusal yasalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güney Afrika[değiştir | kaynağı değiştir]

Antarktika'daki Güney Afrika vatandaşları, 1962 Antarktika'daki Güney Afrika Vatandaşları Yasası uyarınca Güney Afrika yasalarına tabidir. Yasaya göre, Antarktika, Cape Town'daki sulh mahkemesinin yargı yetkisindedir.[5]

ABD[değiştir | kaynağı değiştir]

1984 tarihli Kapsamlı Suç Kontrol Yasası Amerikalılar tarafından işlenen suçları veya Amerikalılara karşı işlenen suçları kapsar. Amerika Birleşik Devletleri dışında olup başka bir ülkede bulunmayan her Amerikalı, yine de belirli ABD yasalarına tabidir.[6] Egemen bir devletin dışında suç işleyen her Amerikalı ve bir Amerikalı'ya karşı suç işleyen her yabancı ABD Federal Mahkemesi'nde soruşturmaya tabidir. Buna uluslararası sular ve Antarktika dahildir.[6]

Antarktika'daki suçlar listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

1959Prenses Elizabeth Topraklarının içinde bulunan bir Sovyet üssü olan Vostok İstasyonu, iki bilim insanı arasında bir satranç oyunu yüzünden çıkan bir kavgaya sahne oldu. Aralarından biri oyunu kaybedince, sinirlendi ve diğerine bir buz baltası ile saldırdı.[2][7][8] Bazı kaynaklara göre olay bir cinayettir,[2][7][8] bazılarına göre ise saldırı ölümcül olmamıştır.[9] Olaydan sonra, satranç oyunları Sovyet ve Rus Antarktik üslerinde yasaklandı.[7][8]

Ekim 1981McMurdo Boğazı'ndaki bir Amerikan üssü olan McMurdo Üssü'ndeki bir şapel kundaklandı. Kış mevsiminde sarhoş olan bir mürettebat, eve erken gönderilmek için bir gece geç saatte şapel, ateşe verdi. Birisi şapelden çıkan dumanı fark etti ve itfaiyeye bildirdi. Bunu bildiren kişi içeri girdi ve bazı sıraları ateşten uzaklaştırdı. Kısa bir süre sonra bir kişi daha geldi ve itfaiyeciler gelmeden önce yanan halıyı kapıdan çıkardılar. Hızlı önlem alındığı için hasar önemli değildi ve sonraki yaz onarıldı.[10]

12 Nisan 1984 – Antarktika'daki bir Arjantin üssü olan Brown Üssü'nün orijinal tesisleri kış için kalmaları söylendikten sonra 12 Nisan 1984'te istasyon lideri ve istasyon doktoru tarafından yakıldı. İstasyon personeli, Hero gemisi tarafından kurtarıldı ve Anvers Adası'ndaki bir Amerikan araştırma istasyonu olan Palmer İstasyonuna götürüldü.[11]

9 Ekim 1996 – McMurdo Üssü'nde mutfaktaki iki işçi arasında bir kavga çıktı. İşçilerden birisi diğerine bir çekiç ile saldırdı. Başka bir aşçı kavgayı bölmeye çalıştı ve bu sırada kendisi de yaralandı. İki kurbanın isimleri Tony Beyer ve Joe Stermer'dı. İkisinin de yaraları dikiş gerektiriyordu. ABD'den FBI ajanları, soruşturma yapmak ve tutuklama yapmak için McMurdo İstasyonuna gönderildi. Şüpheli, tehlikeli bir silahla dört kez saldırı suçlamasıyla karşı karşıya kaldığı Honolulu, Hawaii'ye uçtu. Suçsuz olduğunu iddia etti.[12][13][14] Daha fazla bilgi halka açık değildir.

11 Mayıs 2000 – 11 Mayıs 2000'de, Güney Kutbu'ndaki bir Amerikan araştırma istasyonu olan Amundsen-Scott Güney Kutbu İstasyonu'nda, Avustralyalı astrofizikçi Rodney Marks'ta ateş, mide ağrıları ve mide bulantısı görüldü. Marks 12 Mayıs'ta öldü. O sırada Marks'ın doğal nedenlerden öldüğüne inanılıyordu. Kışın başlangıcıydı, bu yüzden vücudu altı ay boyunca taşınamadı. Gözlemevinde vücudu dondurucuya kondu. Altı ay geçtikten sonra, Marks'ın cesedi otopsi için Christchurch, Yeni Zelanda'ya gönderildi. Otopsi, metanol zehirlenmesinden öldüğü sonucuna vardı. Zehirlenmenin nasıl gerçekleştiği hala bilinmemektedir.[15][16]

9 Ekim 2018 – 9 Ekim 2018'de, Kral George Adası'ndaki bir Rus araştırma istasyonu olan Bellingshausen İstasyonunda bir bıçaklı saldırı meydana geldi.[17] Fail, 54 yaşındaki bir elektrik mühendisi olan Sergey Savitsky'ydi.[18] 52 yaşındaki kaynakçı Oleg Beloguzov'u göğsünden[18] defalarca[19] bıçakladı. Bazı kaynaklara göre saldırı, Beloguzov'un, Savitsky'nin istasyonun kütüphanesinde teslim aldığı kitapların sonlarını söylediği için gerçekleşti.[20] Diğer kaynaklar, saldırının yemek odasında, Beloguzov'un para kazanmak için masanın üstünde dans etmesi gerektiğini söyleyerek Savitsky'ye alay ettiği sırada gerçekleştiğini söylüyor.[19] Her iki kaynakta da Savitsky'nin saldırı sırasında sarhoş olduğuna inanılıyor.[19][20] İstasyonda yaklaşık altı ay birlikte çalışmışlardı[17] ve görünüşe göre Savitsky duygusal bir çöküş yaşıyordu.[21] Kapalı bir alanda olmak bunun önemli bir nedeni olabilir.[21] Hem Beloguzov hem de Savitsky'nin birkaç aydır birbirleriyle sorunları vardı.[19] Beloguzov, Şili'deki bir hastaneye gönderildi.[17] Savitsky, istasyonun müdürüne teslim oldu ve 11 gün sonra,[18] 8 veya 9 Aralık'a kadar ev hapsine alındığı Rusya'ya geri dönüş uçağına yerleştirildi.[18][21]

8 Şubat 2019'da Savitsky, Saint Petersburg Vasileostrov Bölge Mahkemesinde bir ön duruşmadaydı. Savitsky pişman oldu ve rehabilitasyon yerine cezai bir cezayı kabul etmeye istekliydi. Beloguzov, Savitsky'yi affetti ve davayı düşürmeyi teklif etti. Savcı, Beloguzov'un önerisini destekledi ve Savitsky'nin pişman olduğunu ve önceden sabıka kaydı bulunmadığını kaydetti. Yargıç Anatoly Kovin davayı düşürmeye karar verdi.[22]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Audit of NSF's Law Enforcement Program in the Antarctic" (PDF). National Science Foundation Office of the Inspector General. 30 Ağustos 2005. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  2. ^ a b c d e f g Joyner, Christopher Clayton; Chopra, Sudhir K. (28 Temmuz 1988). The Antarctic Legal Regime. Martinus Nijhoff Publishers. s. 67. ISBN 90-247-3618-8. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2020. 
  3. ^ a b c d Rousseau, Bryant (28 Eylül 2016). "Cold Cases: Crime and Punishment in Antarctica". The New York Times. 11 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  4. ^ Medina, Jennifer (24 Eylül 2018). "Sexual Harassment Allegations Wipe a Name Off the Map". The New York Times. 29 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  5. ^ Joubert, J. J., (Ed.) (2014). Criminal Procedure Handbook (11. bas.). Cape Town: Juta. s. 42. ISBN 978-1-48510-061-4. 
  6. ^ a b "Chapter 6: Living and Working at USAP Facilities : U.S. Criminal Jurisdiction" (PDF). 2018-2020 USAP Participant Guide. United States Antarctic Program. 2018. s. 55. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  7. ^ a b c Barrett, Emma; Martin, Paul (23 Ekim 2014). Extreme: Why some people thrive at the limits. OUP Oxford. s. 88. ISBN 978-0-19-164565-5. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2020. 
  8. ^ a b c Bennett, John (15 Eylül 2016). "How Antarctic isolation affects the mind". Canadian Geographic. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  9. ^ Hutchison, Kristan (3 Şubat 2002). "Weathering the Winter" (PDF). The Antarctic Sun. ss. 9-10. 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  10. ^ Ward, Paul (2001). "Antarctica Fire History". Cool Antarctica. 16 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  11. ^ Rejcek, Peter (20 Nisan 2015). "Passing of a Legend: Death of Capt. Pieter J. Lenie at age 91 marks the end of an era in Antarctica". The Antarctic Sun. 5 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  12. ^ "Assault subject pleads not guilty to charges". Honolulu Star-Bulletin. 26 Ekim 1996. 
  13. ^ "Antarctica Assault Defendant Released to Halfway House". Honolulu Star-Bulletin. 22 Ekim 1986. s. A-5. 
  14. ^ Spielmann, Peter James (14 Ekim 1996). "FBI Agents To Visit Antarctica In Rare Investigation of Assault". The Spokesman-Review. 8 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  15. ^ Case 4 - The Death of Rodney Marks (Podcast). Mysterious Circumstances. 1 Mayıs 2017. 4 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  16. ^ Serena, Katie (17 Kasım 2017). "The Mystery Of The South Pole's Only Murder". All That's Interesting. 2 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  17. ^ a b c "Man faces attempted murder charge after stabbing at Russia's Antarctic outpost". The Guardian. 24 Ekim 2018. 20 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  18. ^ a b c d Hale, Tom (26 Ekim 2018). "A Remote Antarctic Research Station Is Now The Scene Of A Brutal Attempted Murder". IFL Science. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  19. ^ a b c d Haskins, Caroline (25 Ekim 2018). "An Attempted Murder at a Research Station Shows How Crimes Are Prosecuted in Antarctica". Motherboard. 26 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  20. ^ a b "Cold-Blooded: Scientist In Antarctica Accused Of Stabbing Colleague For Spoiling The Endings Of Books". CBS Los Angeles. 30 Ekim 2018. 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  21. ^ a b c Mandelbaum, Ryan F. (24 Ekim 2018). "Report: Russian Researcher Charged With Attempted Murder in Stabbing of Colleague in Antarctica". Gizmodo. 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  22. ^ "Суд в Петербурге прекратил дело полярника, ударившего коллегу ножом" [A court in St. Petersburg dismissed the case of a polar explorer who stabbed a colleague]. MIA Russia Today. 8 Şubat 2018. 6 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2020.