Amonyum klorür
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
| Amonyum klorür | |
|---|---|
| |
| |
Amonyum klorür | |
Diğer adlar Nişadır | |
| Tanımlayıcılar | |
| CAS numarası | 12125-02-9 |
| EC numarası | 235-186-4 |
| KEGG | D01139 |
| ChEBI | 31206 |
| RTECS numarası | BP4550000 |
| ATC kodu | B05,Şablon:ATC |
| SMILES |
|
| InChI |
|
| ChemSpider | 23807 |
| Özellikler | |
| Kimyasal formül | H4ClN |
| Molekül kütlesi | 53,49 g mol−1 |
| Görünüm | Beyaz katı, higroskopik |
| Koku | Kokusuz |
| Yoğunluk | 1.5274 gr/cm3[1] |
| Erime noktası |
338 °C |
| Kaynama noktası |
520 °C |
| Çözünürlük (su içinde) | 244 gr/L (−15 °C) 294 gr/L (0 °C) 283.0 gr/L (25 °C) 454.4 gr/L (40 °C) 740.8 gr/L (100 °C)[2] |
| Çözünürlük () | amonyak, hidrazin, alkol, metanol, gliserinde çözünür asetonda çok az çözünür dietil eter, etil asetatda çözünmez[3] |
| Çözünürlük (metanol içinde) | 3.2 gr/100 g (17 °C) 3.35 gr/100 g (19 °C) 3.54 gr/100 g (25 °C)[3] |
| Çözünürlük (etanol içinde) | 6 gr/L (19 °C)[1] |
| Çözünürlük (gliserin içinde) | 97 gr/kg[3] |
| Çözünürlük (kükürt dioksit içinde) | 0.09 gr/kg (0 °C) 0.031 gr/kg (25 °C)[3] |
| Çözünürlük (asetik asit içinde) | 0.67 g/kg (16.6 °C)[3] |
| Buhar basıncı | 133.3 Pa (160.4 °C)[4] 6.5 kPa (250 °C) 33.5 kPa (300 °C)[1] |
| Asitlik (pKa) | 9.24 |
| Tehlikeler | |
| R-ibareleri | R22, R36 |
| G-ibareleri | S2, S22 |
| NFPA 704 |
 0
2
0
|
| Parlama noktası | Yanıcı değildir |
| ABD maruz kalma limiti (PEL) |
yok[5] |
| LD50 | 1650 mg/kg (sıçan, oral) |
| Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa) | |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Amonyum klorür formülü NH4Cl olan bir kimyasal bileşiktir. Suda yüksek oranda çözünen, beyaz kristallere sahip bir tuzdur,. Amonyum klorür çözeltileri hafif asidiktir. Mineral halde bazı volkan bacalarının etrafında bulunur. Amonyum klorür bazı tür meyan ballarında bir aroma maddesi olarak kullanılır. Amonyum klorür, hidroklorik asit ve amonyak arasında gerçekleşen reaksiyonla üretilir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Pradyot, Patnaik (2003). Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc. ISBN 0-07-049439-8.
- ^ Seidell, Atherton; Linke, William F. (1919). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds (2nd bas.). D. Van Nostrand Company.
Results here are multiplied by water's density at temperature of solution for unit conversion. - ^ a b c d e http://chemister.ru/Database/properties-en.php?dbid=1&id=371
- ^ a b Şablon:Sigma-Aldrich
- ^ "NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards #0029". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
