American Airlines'ın 11 sefer sayılı uçuşu
 AA 11'ın Boston, New York arasındaki rotası | |
| Özet | |
|---|---|
| Tarih | 11 Eylül 2001 |
| Olay türü | Kaçırılma |
| Bölge | Dünya Ticaret Merkezi New York, ABD |
| Hava taşıtı | |
| Kalkış | Logan Uluslararası Havaalanı (BOS) |
| Destinasyon | Los Angeles Uluslararası Havalimanı (LAX) |
| Yolcu sayısı | 81 |
| Mürettebat | 11 |
| Yaralı sayısı | 0 |
| Ölü sayısı | Uçakta 92 ve kulede 1300 |
| Kurtulanlar | 0 |
| Hava taşıtı modeli | Boeing 767-223ER |
| İşletmeci | American Airlines |
| Kuyruk numarası | N334AA[1] |
American Airlines 11 sefer sayılı uçuş, 11 Eylül 2001 tarihindeki saldırılarda El-Kaide teröristleri tarafından kaçırılan bir iç hatlar uçuşuydu.[2]
Çarpışmada seksen biri yolcu, on biri uçuş ekibi ve beşi eylemci olmak üzere 97 kişi öldü. Çarpışma doğu saatiyle 8.46'da meydana geldi. O esnada sokakta bulunanların çoğu çarpışmayı çıplak gözle gördüler. Çarpışma ayrıca Fransız film yapımcıları tarafından filme alındı. Çarpışma binin üzerinde kişinin ölmesine ve yaralanmasına sebep oldu.
Uçuş[değiştir | kaynağı değiştir]
American Airlines'ın 11 sefer sayılı uçuştaki uçağı bir Boeing 767'ydi. Uçak 158 yolcu taşıyabiliyor olmasına rağmen 11 Eylül günü uçakta sadece seksen bir yolcu ve on bir uçuş ekibi vardı.[3] Uçağın pilotları John Ogonowski ve birinci memur Thomas McGuinness'ti. Uçağın kabin memurları Barbara Arestegui, Jeffrey Collman, Sara Low, Karen Martin, Kathleen Nicosia, Betty Ong, Jean Roger, Dianne Snyder ve Madeline Sweeney'ydi.[4]
El Kaide üyesi ve saldırıların lideri Muhammed Atta ve diğer korsan Abdulaziz al-Omari 11 Eylül 2001'in erken saatlerinde birlikte Portland, Maine'den Boston'a uçtular. Her iki korsan da Los Angeles'a giden uçakta birinci sınıf bilet aldılar.[3] Diğer üç korsan Waleed al-Shehri, Wail al-Shehri ve Satam al-Suqami Logan Uluslararası Havaalanına arabayla geldiler. Beş korsan saat 07.40'ta kontrolden geçerek 07.45'te kalkması planlanan uçaklarına yerleştiler.[5][6]
Muhammed Atta, Abdulaziz al-Omari ile birlikte uçağın business class, Waleed al-Shehri ve Wail al-Shehri de birinci sınıf kısmındaydılar.[7] Uçak on dört dakika gecikme saat ile 07.59'da Gate 26'dan hareket ederek Logan Uluslararası Havaalanı'ndan kalktı.[8][9]
Kaçırılma[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaçırma eyleminin saat 08.14'te başladığı düşünülüyor. Bu pilotun ve birinci memurun Boston hava trafik kontrolü ile konuşmayı bıraktığı zamandır.[6] İki dakika sonra uçak planlanan rotasından saptı. Bundan sonra uçaktan herhangi bir radyo sinyali gelmedi ayrıca uçağın diğer uçaklarla çarpışmasını engelleyen sistemde kapalıydı.[9] Uçuş görevlileri Ong ve Sweeney kaçırılma esnasında American Airlines ile AT&T airphones kullanarak temas kurdular. Görevliler korsanların diğer görevlilerden ikisini yaraladıklarını ve bir İsrailli yolcuyu öldürdüklerini söylediler.[10][11][12]
08.23:38'de Muhammed Atta, kokpitten yolculara seslenmeyi denedi ancak yanlış düğmeye basınca mesajı hava trafik kontrolüne gitti.[13] Atta, mesajda birkaç tane uçak kaçırdıklarını ve herkesin güvende olduğunu sessiz kaldıkları sürece her şeyin düzeleceğini ayrıca havaalanına geri döneceklerini söylüyordu. Bir dakika sonra da "kimse hareket etmesin, her şey iyi olacak, hareket etmeye kalkarsanız uçağı ve kendinizi tehlikeye atarsınız.[9] Sadece sessiz kalın." dedi. Uçağın kaçırıldığını fark eden hava trafik kontrol Federal Aviation Administration'a haber verdi. Kısa bir süre sonra Atta "lütfen kımıldamayın, havaalanına geri dönüyoruz, aptalca bir hareket yapmayın" anonsunu yaptı. Beş dakika sonra Bostan Hava Trafik Kontrol, North American Aerospace Defense Command'a (NORAD) haber verdi. NORAD iki tane F-15 savaş jetine, uçağı yakalamaları emrini verdi[6] ancak artık çok geçti. American Airlines'ın 11 sefer sayılı uçuşu Manhattan üzerindeki son dönüşünü yapmış ve savaş uçakları onu yakalamadan altı dakika önce saat 08.46:30'da Dünya Ticaret Merkezi'nin Kuzey Kulesi'ne çarpmıştı.[9]
Çarpışmadan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]
Çarpışmadan sonra Kuzey Kulesi yandı ve 102 dakika (1 saat 42 dakika) sonra çöktü. Çarpışma binada büyük hasar yaratsa da çöküşün ana nedeni, uçak yakıtından kaynaklanan yangın sonrası açığa çıkan büyük ısının binanın ana maddesi olan çelik yapısına zarar vermesidir.[14][15][16] Ayrıca bu çöküş esnasında yüzlerce kurtarma görevlisi de öldü.[17]
Bölgedeki kurtarma ekibi saldırıdan hemen sonra Uçuş 11'deki kurbanların geriye kalan vücutlarını aramaya başladılar. Diğer işçiler bir kabin görevlisinin cesedini elleri bağlı bir şekilde buldular. Bu da uçağı kaçıranların kelepçe kullanmış olabilecekleri anlamına geliyor.[18][19]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "FAA Kaydı (N334AA)". Federal Havacılık İdaresi.
- ^ "N334AA American Airlines Boeing 767-200". www.planespotters.net (İngilizce). 28 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
- ^ a b "Staff Report - "We Have Some Planes": The Four Flights — a Chronology" (PDF). National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 24 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Mayıs 2008.
- ^ "American Airlines 11 sefer sayılı uçuş". CNN. 2001. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2008.
- ^ "9/11 Investigation (PENTTBOM)". Federal Bureau of Investigation. United States Department of Justice. Eylül 2001. 24 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ a b c "'We Have Some Planes'". National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. Temmuz 2004. 20 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ "Investigating 9-11 -- The doomed flights". San Francisco Chronicle. 23 Temmuz 2004. 23 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ Johnson, Glen (23 Kasım 2001). "Probe reconstructs horror, calculated attacks on planes". Boston Globe. 2 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ a b c d "Flight Path Study - American Airlines Flight 11" (PDF). National Transportation Safety Board. 19 Şubat 2002. 1 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ "Excerpt: A travel day like any other — until some passengers left their seats". The Seattle Times. 23 Temmuz 2004. 19 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ "Inside the failed Air Force scramble to prevent the Sept. 11 attacks". MSNBC. 28 Haziran 2004. 18 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ Woolley, Scott (23 Nisan 2007). "Video Prophet". Forbes. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ United States District Court for the Eastern District of Virginia (7 Mart 2006). "USA v. Zacarias Moussaoui - Trial Testimony by David Raskin". United States Department of Justice. 23 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ National Construction Safety Team (Eylül 2005). "Executive Summary". Final Report on the Collapse of the World Trade Center Towers (PDF). National Institute of Standards and Technology. United States Department of Commerce. 26 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2008.
- ^ Miller, Bill (1 Mayıs 2001). "Report Assesses Trade Center's Collapse". The Washington Post. 24 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2008.
- ^ Williams, Timothy (5 Nisan 2005). "Report on Trade Center Collapses Emphasizes Damage to Fireproofing". The New York Times. 7 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2008.
- ^ "Police back on day-to-day beat after 9/11 nightmare". CNN. 21 Temmuz 2002. 5 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
- ^ Sachs, Susan (15 Eylül 2001). "After the Attacks: The Trade Center; Heart-Rending Discoveries as Digging Continues in Lower Manhattan". The New York Times. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2008.
- ^ Gardiner, Sean (15 Eylül 2001). "Hijackers May Have Used Handcuffs". AM New York. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2008.
