Akharnes

Akharnes
	Ἀχαρνῆς
Yazar	Aristofanes
Koro	Acharnae'nin yaşlı adamları
Karakterler	Dikaiopolis; Amphitheus ölümsüz; Elçi Pers Krallığı'ndan geri dönen; Pseudartabas; Theorus Trakya elçisi; Dikaiopolis'in kızı; Cephisophon; Euripides şair; Lamachus general;
İlk gösterim	MÖ. 425
Orijinal dil	Attika Grekçesi
Tür	Komedi
Zaman ve mekân	Atina'daki Pnyx tepesi

Akharnes (Grekçe: Ἀχαρνεῖς, Akharneîs; Attika Grekçesi: Ἀχαρνῆς), ayartıcı kent yaşamı ve erdemlerin koruyucusu olan basit köy köy yaşamı arasındaki zıtlıklığı konu edinen Aristofanes'in üçüncü komedi oyunu.^[1] MÖ 425'te sergilenen oyun,^[2] Atina ve Sparta arasındaki savaştan yorulan Dikaipolis'in yalnız kendisi için bir ateşkes antlaşması imzalamasıyla ortaya çıkan komik olayları konu edinir.^[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Konstan, David (1995). Greek comedy and ideology. New York: Oxford University Press. ss. 43-44. ISBN 978-0195092943.
^ Destrée, Pierre; Trivigno, Franco V. (2019). Laughter, humor, and comedy in ancient philosophy. New York, NY: Oxford University Press. ss. 49-54. ISBN 978-0190460549.
^ Fontaine, Michael; Scafuro, Adele C. (2014). The Oxford handbook of Greek and Roman comedy. Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ss. 16-21. ISBN 978-0190887216.

[KomediVeİdeoloji-1] Konstan, David (1995). Greek comedy and ideology. New York: Oxford University Press. ss. 43-44. ISBN 978-0195092943.

[KomediSiyaset-2] Destrée, Pierre; Trivigno, Franco V. (2019). Laughter, humor, and comedy in ancient philosophy. New York, NY: Oxford University Press. ss. 49-54. ISBN 978-0190460549.

[RomaGrekKomedisi-3] Fontaine, Michael; Scafuro, Adele C. (2014). The Oxford handbook of Greek and Roman comedy. Oxford, Birleşik Krallık: Oxford University Press. ss. 16-21. ISBN 978-0190887216.

[1]

[2]

[3]