Adrian Manglard
| Adrien Manglard | |
|---|---|
 Seestück, Kunsthistorisches Museum | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 10 Mart 1695 Lyon, Fransa Krallığı |
| Ölüm | 1 Ağustos 1760 (65 yaşında) Roma, Papalık Devleti |
| Uyruk | Fransız |
| Alanı | Resim |
Adrien Manglard (10 Mart 1695 - 1 Ağustos 1760), Fransız ressam.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Adrien Manglard, 10 Mart 1695'te Fransa Krallığı'nın Lyon şehrinde, Manglard ve Catherine Rose du Perrier (veya Dupérier) Edmond'un (Aimé olarak adlandırılır) ilk doğumu olarak dünyaya geldi. Aynı yıl 12 Mart'ta Saint-Vincent kilisesinde vaftiz edildi.[1] Babası da bir ressamdı ve Paris'te doğdu. Annesi bir kitapçının kızıydı. Her iki ailesi de babasızdı. 21 Mayıs 1683'te Saint-Martin d'Ainay Bazilikası'nda evlendiler .
Adrien'in yanında iki çocukları daha vardı. Aile, Küçük Buz Çağı aşırı soğuk havasının neden olduğu kıtlığın ekonomik yansımalarını yaşadı, İskoçya'da yedi hastalıklı yıla ve Fransa'da oldukça soğuk Le Grand Hiver'e yol açtı ve sonraki kıtlığın 600.000 ölüme neden olduğu tahmin edildi. 1710'un sonunda Fransa'da.[2][3] 1707'de Manglard'ın iki erkek kardeşi Pierre ve Daniel, Lyon'daki bir yetimhane olan Hôpital de la Charité'ye bırakıldı ve burada délaisses olarak kabul edildiler (terk edildi).[4][5]
Lyon'da Adriaen van der Cabel ile çalıştıktan sonra Manglard, oradan Avignon'a veya Marsilya'ya taşındı ve burada Carthusian ressam Joseph Gabriel Imbert (1666–1749) ile çalıştı.[5][6][7] 1715'te Manglard, sadece turist olarak Roma'ya taşındı. Fransız Akademisi'nin koruması altında değildi ve 1736'da tam üye olarak kabul edildi.[8][9] 1722'de muhtemelen Roma'da bir dereceye kadar ün kazanmıştı.[10] Manglard, en azından 1720'lerin ortalarından beri önemli komisyon üyelerinin himayesine girmeye başladı. 1720'lerde, 1726'da iki resim gönderdiği Corte Sabauda için çalışmaya başladı.[11] Manglard'ın bir deniz ressamı olarak yeteneği, kariyerinin hızla ilerlemesini sağlayacak şekildeydi: prestijli müşteriler arasında, 1726'da kendisinden iki eşleşen parça satın alan Victor Amadeus II, Savoy Dükü ve Piedmont Kralı ve Philip, Parma Dükü. Philip, saraylarını dekore etmek için Manglard'dan 140'tan fazla resim yaptırdı.[7][12] Manglard ayrıca Colonna, Orsini, Rondani, Rospigliosi ve Chigi dahil olmak üzere en önemli Roma ailelerinin himayesine girdi. Chigi için, bugün İtalya Başbakanı'nın resmi konutu olan Palazzo Chigi'nin piano nobile si üzerinde iki oda fresk yaptı.[13][14] Roma'da Manglard, bir peyzaj ressamı olarak hızla ün kazanmadan önce Bernardino Fergioni ile çalıştı.[7][15] Manglard, Roma'da uzmanlık alanı haline gelecek olan deniz manzaralarına odaklandı. Gemiler, Türkler ve hatta develer üzerine çalışmalar yaptı.[16][7] Manglard, manzara resimlerinde sık sık limanları tasvir etti. Türk ve deve gibi figürler, büyük İtalyan limanlarının egzotizmini yansıtıyordu.[17]
Manglard, kendisi İtalya'ya seyahat etmiş olan Hollandalı bir Altın Çağ peyzajcısı (Cabel) tarafından eğitildi. Orada, stili yerel Bolognese okulundan etkilendi. Böylelikle Manglard, ilk olarak Hollandalı Altın çağı manzara resim stiliyle, Cabel'in bir miktar İtalyan etkisiyle, daha sonra yirmili yaşlarının başında İtalya'ya taşınmak ve orada dönemin önde gelen Roma merkezli ressamlarından etkilenmek için temasa geçti. Sebastiano Conca ve Caspar van Wittel gibi heykeltıraş Pierre Legros'un[7] çevresindeki sanatçılar da dahil.[16] Manglard'ın deniz resimleri, "Claude Lorrain'in idealize edilmiş klasik manzaraları ile Kuzey modellerinin keskin gerçekçiliği" ni birleştiriyor.[15]
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Wikimedia Commons'ta Adrian Manglard ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
-
Seaport Scene, The Fogg Museum, Cambridge, Massachusetts -
Seehafen, Kunsthistorisches Museum, Viyana -
Flußmündung mit Hafen, Güzel Sanatlar Müzesi, Budapeşte
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Michel, Olivier (1981). Adrien Manglard, peintre et collectionneur (1695-1760). Mélanges de l'École française de Rome. 11 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2020.
- Maddalo, Silvia (1982). Adrien Manglard (1695-1760). Multigrafica; University of Virginia. 19 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2020.
- A. Negro (2000). Manglard, Locatelli e altri. Quadri Rospigliosi riemersi dalle vendite del 1931 e del 1932. Rome.
- A. Rostand (1943). Adrien Manglard et la peinture de marines au XVIIIe siècle. Gazette des Beaux-Arts. ss. 263-272.
- Turner, Jane; Akiyama, Terukazu; Brigstocke, Hugh (1996). The Dictionary of Art, vol. 20. New York: Grove. s. 270. ISBN 1-884446-00-0.
- Cavina Ottani, Anna; Calibi, Emilia (2005). La pittura di paesaggio in Italia : il Settecento. Milan: Mondadori Electa. ss. 247-250.
- Beyer, Andreas; Savoy, Bénédicte; Tegethoff, Wolf; König, Eberhard (1992). Allgemeines Künstlerlexikon : die bildenden Künstler aller Zeiten und Völker. München: Saur. s. 29.
- A checklist of painters c1200-1976 represented in the Witt Library, Courtauld Institute of Art, London. Londra: Mansell. 1978. s. 188. ISBN 0-7201-0718-0.
- Bénézit, Emmanuel (1976). Dictionnaire critique et documentaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs de tous les temps et de tous les pays. Gründ. ss. 139-140.
- Duclaux, Lise; Monnier, Geneviève; Petiet, Marie-Noëlle (1967). Dessins français du XVIIIe siècle: amis et contemporains de P.-J. Mariette. Paris: Musée du Louvre.
- Gerson, Horst (1983). Ausbreitung und Nachwirkung der holländischen Malerei des 17. Jahrhunderts. Amsterdam: B.M. Israel. ss. 117-170. ISBN 90-6078-086-8.
- Thieme, Ulrich; Becker, Felix (1950). Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler : von der Antike bis zur Gegenwart. Leipzig: Seemann. s. 14.
- Mandrella, David; Musée Jacquemart-André (2005). Von Callot bis Greuze: französische Zeichnungen des 17. und 18. Jahrhunderts. G + H. s. 144. ISBN 978-3-931768-78-2. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2020.
- ^ Michel 1981, s. 827.
- ^ Monahan, W. Gregory (1993), Year of Sorrows: The great famine of 1709 in Lyon, Columbus: Ohio State University Press, ss. 125-153, ISBN 978-0-8142-0608-9.
- ^ Lachiver, Marcel (1991), Les Années De Misère: La famine au temps du Grand Roi, 1680–1720 (Fransızca), Paris: Fayard, ss. 361, 381-382, ISBN 978-2-213-02799-9
- ^ Maddalo 1982, s. 15.
- ^ a b Maddalo 1982, s. 31.
- ^ G.Dargent 1979.
- ^ a b c d e "Manglard, Adrien". Oxford Art Online. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
- ^ Maddalo 1982, s. 16.
- ^ "Adrien Manglard". Netherlands Institute for Art History. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
- ^ Maddalo 1982, s. 34.
- ^ Maddalo 1982, s. 39.
- ^ "Manglard, Adrien". Web Gallery of Art. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
- ^ Governo italiano. "La Sala dei Paesaggi Boscosi e la Sala delle "Marine"". Italian Government. 26 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
- ^ Maddalo 1982, s. 13.
- ^ a b "Southern Mediterranean Seascape with Boats and Figures at Sunset". Sotheby's. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020.
- ^ a b Michel 1981, s. 834.
- ^ Michel 1981, s. 835.
