Ablativus absolutus

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ablativus absolutus (ya da kısaca Abl. abs.Latince dilinde bulunan, partisiplerin kullanıldığı özel bir ifade biçimidir. Genel olarak bir isim ve bir partisipten oluşan yapıya ait olan kelimeler ismin -den halinin (yani ablativ) eklerini taşımak zorundadırlar. Ablativus absolutus zarfsal bir yapıdır ve bundan ötürü appositive olan participium coniunctum'dan farklıdır.

Ablativus absolutus genellikle içinde kullanıldığı cümlenin öznesini alır yahut cümle'de kullanıldığı yere göre öznenin kim olduğu belirlenir. Bir yan cümlecik gibi de kullanılabilen Ablativus absolutus bir önceki cümle ile zamansal yahut mantıksal bir ilişki içindedir.

Ortaçsal Ablativus absolutus[değiştir | kaynağı değiştir]

Ortaçsal Ablativus absolutus, Ablativus halinde çekilmiş en az bir isim ve bir partisipten oluşur. Bu tipin 2 çeşidi vardır.

  • (PPA, Eşit zamanlı), Aktif/Etken:
    • CiceroneAbl. cenanteAbl. nuntius litteras Quinti attulit.
    • "Cicero yerken, bir ulak Quintus'dan bir mektup getirdi.“
  • (PPP, Geçmiş zaman), Pasif/Edilgen:
    • PonteAbl. factoAbl. milites flumen transierunt.
    • "Köprü inşa edildikten sonra, askerler nehri aştı."