Ağlama Duvarı Tüneli

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ağlama Duvarı tünelinde dar geçit

Ağlama Duvarı Tünel (İbraniceמנהרת הכותל, lit.: Minharat Hakotel), geleneksel, açık hava ibadet alanının bittiği yerden Ağlama Duvarı'nın kuzey ucuna kadar uzanan bir tüneldir. Tünelin çoğu, Ağlama Duvarı'nın devamı niteliğindedir ve Kudüs'ün Eski Şehri'ndeki Müslüman Mahallesi'nin binalarının altında yer almaktadır. Ağlama Duvarı'nın açık havada kalan kısmı yaklaşık 60 metre (200 ft) uzunluğundadır, 488 metre (1.601 ft) uzunluğundaki orijinal bölümün büyük kısmı yeraltında gizlidir. Tünel, Duvar'ın geri kalanına kuzey yönünde erişim sağlar.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

MÖ 19'da Kral Hirodes, kuzeybatıdaki tepenin bir kısmını dahil ederek Kudüs'teki Tapınak Tepesi'nin alanını ikiye katlamak için bir proje üstlendi. Bunun için dört adet istinat duvarı yapılmış ve bunların üzerine Tapınak Tepesi genişletilmiştir. Bu istinat duvarları, Tapınak MS 70 yılında Romalılar tarafından yıkıldıktan sonra platformun kendisi ile birlikte ayakta kaldı.

O zamandan beri, duvarların yanındaki alanın çoğu kaplandı ve üzerine yapılar inşa edildi.[1] Ağlama Duvarı'nın bir kısmı, Tapınağın yıkılmasından sonra açıkta kaldı. Mabedin Kutsalların Kutsalı'na en yakın ve erişilebilir kalan bölge olduğu için, binlerce yıl boyunca Yahudilerin dua ettiği bir yer haline geldi.[2]

Ağlama Duvarı Tüneli Güzergahı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Archaeological Sites in Israel – The Western Wall and Its Tunnels". Israel Ministry of Foreign Affairs. 4 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "What is the Western Wall?". The Kotel. 17 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]