Uçuş bilgi bölgesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
09.36, 3 Mayıs 2020 tarihinde Metehan2 (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 22327483 numaralı sürüm (93.182.107.203 tarafından yapılan 22326989 sayılı değişiklik geri alınıyor. vandalizm)

Uçuş bilgi bölgesi[1] ya da FIR (İngilizce: Flight Information Region), içinde uçuş bilgi hizmeti (FIS), ikaz hizmeti (ALRS) ve havacılık meteorolojisi hizmeti verilen hudutları belirlenmiş bir hava sahası.[1] FIR'lar günümüzde kullanılan en büyük hava sahası bölümleridir ve farklı geometrik şekillerde olabilirler. FIR'ları birbirinden ayıran çizgiler Türkçede FIR hattı olarak bilinir.

Her ülkenin hava sahası ve civarı, ülkenin büyüklüğüne, konumuna ve hava tarafiğinin durumuna göre bir veya daha fazla FIR'a bölünür. Örneğin Türkiye'nin hava sahası Ankara FIR ve İstanbul FIR olmak üzere iki uçuş bilgi bölgesine bölünmüştür. Benzer şekilde Birleşik Krallık da Scottish FIR ve London FIR olmak üzere iki uçuş bilgi bölgesine bölünmüştür.

FIR'lar deniz seviyesinden belirli bir irtifaya kadar olan bölgeyi kapsarlar. FIR'ların üst limitinden sonra UIR (upper information region/üst uçuş bilgi bölgesi) başlar.[2] UIR'lar da uzay sınırına kadar olan bölgeyi kapsarlar. Örneğin London UIR FL245 ve FL660 arasındadır.[2]

Hizmetler

Meteoroloji

Havacılık meteorolojisi, her türlü hava taşımacılığında ihtiyaç duyulan meteorolojik bilgilerle, bunların temin edilmesi için işletme ve planlama hizmetlerini kapsayan bir bilim dalıdır. Uluslararası Sivil Havacılık Örgütünce (ICAO), FIR sahası sorumluluğunu kabul eden ülkelerin, bu FIR sahalarında meteorolojik hizmet vermeleri zorunludur.[3]

"FIR hattı" tartışmaları

Uçuş bilgi bölgeleri zaman zaman -Ege Sorunu örneğinde olduğu gibi- ülkeler arası egemenlik tartışmalarına konu olabilmektedir.

Kaynakça

  1. ^ a b FIR hattı nedir? Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü. Erişim: 31 Temmuz 2012.
  2. ^ a b Pooley, Dorothy, ve Robert Seaman. The Air Pilot's Manual 2: Aviation Law & Meteorology. 10. baskı. Shoreham, West Sussex: Pooley's Air Pilot Publishing, 2011.
  3. ^ VOLMET Hezarfen. Erişim: 27 Eylül 2012.