The Wall Street Journal

Vikipedi, özgür ansiklopedi
03.05, 25 Ocak 2021 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24725254 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))


The Wall Street Journal
TürGünlük Gazete
FormatBroadsheet
Sahibi News Corp (Dow Jones & Company aracılığıyla)
İmtiyaz sahibi
YayımcıAlmar Latour
Baş editörMatt Murray
Genel yayın yönetmeniKaren Miller Pensiero
Haber editörüPaul A. Gigot
Kuruluş tarihi8 Temmuz 1889; 131 yıl önce
Dilİngilizce
Genel merkez1211 Avenue of the Americas, New York City, ABD
Tiraj2.834.000 Günlük [1] (Ağustos 2019 itibariyle)
ISSN0099-9660
OCLC numarası781541372
Resmî sitewsj.com

The Wall Street Journal ( The Journal olarak da bilinir), merkezi New York City'de bulunan Amerikan iş odaklı, İngilizce uluslararası günlük gazetedir ve ayrıca Çince ve Japonca olarak da uluslararası baskıları mevcuttur. [2] Dergi, Asya baskılarıyla birlikte, News Corp.'un bir bölümü olan Dow Jones & Company tarafından haftada altı gün basılır. Gazete, yayın formatında ve çevrimiçi olarak yayınlanır. Dergi, 8 Temmuz 1889’daki başlangıcından beri Charles Dow, Edward Jones ve Charles Bergstresser tarafından sürekli olarak basılmaktadır. [3]

Wall Street Journal, USA Today'in 1,7 milyonu ile karşılaştırıldığında, Ağustos 2019 itibarıyla yaklaşık 2.834 milyon kopya (yaklaşık 1.829.000 dijital satış dahil) tirajı ile Amerika Birleşik Devletleri'nin en büyük gazetelerinden biridir. Dergi, başlangıçta üç ayda bir yayınlanan ancak 2014 yılında 12 sayıya genişleyen lüks haber ve yaşam tarzı dergisi WSJ'yi yayınlamaktadır. 1996 yılında, başladığından beri yalnızca abonelerin erişebildiği bir çevrimiçi sürüm piyasaya sürüldü. [4]

Gazete, 37 Pulitzer Ödülü kazandı (2019 itibariyle). [5] [6] Journal'ın Editoryal sayfaları genellikle kendi konumlarında ihtiyatlıdır. [7] [8] [9] Journal yayın kurulu, iklim değişikliği, asit yağmuru ve ozon tabakasının incelmesi ve ayrıca ikinci el duman, böcek ilaçları ve asbestin sağlığa zararları konusundaki bilimsel fikir birliğinden farklı görüşleri destekledi. [10] Özellikle iş ve finans haberleri açısından bir " rekor gazete " olarak kabul edilmektedir. [11] [12] [13]

Tarih

Başlangıçlar

The Wall Street Journal'ın ilk sayısının ön sayfası, 8 Temmuz 1889

Journal'ın yayıncısı Dow Jones & Company'nin ilk ürünleri, 1880'lerin başında borsadaki tüccarlara gün boyunca elden teslim edilen ve " flimsies " lakaplı kısa haber bültenleriydi. Daha sonra Müşterinin Öğleden Sonra Mektubu adı verilen basılı bir günlük özette toplandılar. Muhabirler Charles Dow, Edward Jones ve Charles Bergstresser, bunu ilk kez 8 Temmuz 1889'da yayınlanan The Wall Street Journal'a dönüştürdüler ve Dow Jones & Company Haber Servisi'nin telgraf yoluyla dağıtımına başladılar.

1896'da " Dow Jones Endüstriyel Ortalaması " resmi olarak piyasaya sürüldü. New York Menkul Kıymetler Borsası'ndaki birkaç hisse senedi ve tahvil fiyatları endeksinin ilkiydi. 1899'da, bugün hala devam eden Journal's Review & Outlook sütunu ilk kez ortaya çıktı, ilk kez Charles Dow tarafından yazıldı.

Gazeteci Clarence Barron, şirketin kontrolünü 1902'de 130.000 ABD Doları karşılığında satın aldı; sirkülasyon o zaman 7.000 civarındaydı ancak 1920'lerin sonunda 50.000'e çıktı. Barron ve selefleri, iş haberciliğinin ilk günlerinde bir yenilik olan korkusuz, bağımsız bir finansal raporlama ortamı yaratma konusunda itibar görüyorlardı. 1921'de, Amerika Birleşik Devletleri'nin önde gelen finansal haftalık dergisi olan Barron's kuruldu. Barron , Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Büyük Buhran'ı büyük ölçüde etkileyen borsa çöküşü olan Kara Salı'dan bir yıl önce, 1928'de öldü. Barron'un torunları olan Bancroft ailesi 2007 yılına kadar şirketi kontrol etmeye devam edecekti.

Journal, 1940'larda, Amerika Birleşik Devletleri ve New York'taki finans kurumları için endüstriyel genişleme nin bir zamanı olan modern şeklini ve önemini almıştır. Bernard Kilgore 1941'de gazetenin genel yayın yönetmeni, 1945'te ise şirketin CEO'su olarak atandı ve 25 yıllık kariyerini Journal'ın başına koydu. Kilgore, "What's News" özeti ve 1941'de 33.000'den 1967'de öldüğünde gazetenin tirajını 1,1 milyona çıkaran ulusal dağıtım stratejisiyle gazetenin ikonik ön sayfa tasarımının mimarıydı. Gazete, 1947'de Kilgore yönetiminde William Henry Grimes'ın başyazılarıyla ilk Pulitzer Ödülü'nü kazandı.

1967'de Dow Jones Newswires, Amerika Birleşik Devletleri dışında büyük bir genişlemeye başladı ve gazetecileri Avrupa, Asya, Latin Amerika, Avustralya ve Afrika'daki tüm büyük finans merkezlerine yerleştirdi. 1970'te Dow Jones, o zamanlar dokuz gazete ve üç Pazar gazetesinden oluşan Ottaway gazete zincirini satın aldı. Daha sonra adı Dow Jones Yerel Medya Grubu olarak değiştirildi. [14]

1971'den 1997'ye kadar olan dönem, " Factiva ", The Wall Street Journal Asia, The Wall Street Journal Europe, WSJ.com web sitesi, Dow Jones Indexes, MarketWatch ve " WSJ Hafta Sonu Sürümü ". 2007'de News Corp., Dow Jones'u satın aldı. WSJ. bir lüks yaşam tarzı dergisi olan 2008'de piyasaya sürüldü. [15]

İnternet genişlemesi

Basılı gazetenin bir tamamlayıcısı olan The Wall Street Journal Online, 1996 yılında piyasaya sürüldü ve başından beri yalnızca abonelikle erişime izin verdi. [16] 2003 yılında Dow Jones, Journal'ın basılı ve çevrimiçi abonelerinin raporlamasını Audit Bureau of Circulations beyannamelerinde bir araya getiremeye başladı. [17] 2007'de, 980.000 ücretli abonesi ile Web'deki en büyük ücretli abonelikli haber sitesi olduğuna inanılıyordu. O zamandan beri, dijital abonelik Eylül 2018 itibarıyla 1,3 milyona yükseldi ve 3 milyon dijital abonelikle The New York Times'ın ardından ikinci sıraya düştü. [18] Mayıs 2008'de, The Wall Street Journal'ın çevrimiçi sürümüne yıllık abonelik, basılı baskı aboneliği olmayanlar için 119 ABD doları dır.Haziran 2013'e kadar, çevrimiçi sürüm aboneliğinin aylık maliyeti tanıtım teklifleri hariç 22,99 ABD doları veya yıllık 275,88 ABD doları oldu. [19] Dijital abonelik oranları popülaritesi baskı üzerinde 443,88 $ yılda, ilk kez aboneler yılda 187,20 $ ödeme ile arttıkça önemli ölçüde arttı. [20]

Vladimir Putin 2002'de Journal muhabiri Karen Elliott House ile birlikte

30 Kasım 2004'te Oasys Mobile ve The Wall Street Journal, kullanıcıların Cep telefonları üzerinden The Wall Street Journal Online'dan içeriğe erişmelerini sağlayacak bir uygulama yayınladılar. [21]

The Wall Street Journal haberlerinin çoğuna Dow Jones sendikasına abone ücretsiz online gazeteler aracılığıyla kullanılabilir. Pulitzer Ödüllü öyküler 1995 pulitzer web sitesinde ücretsiz olarak mevcuttur. [22]

Eylül 2005'te Journal, tüm abonelere teslim edilen ve yaklaşık 50 yıllık bir aradan sonra Cumartesi yayınına geri dönüş eken bir hafta sonu baskısı başlattı.Hareket kısmen daha fazla tüketici reklam çekmek için tasarlanmıştır.

2005 yılında, Journal yaklaşık yüzde 60 üst yönetim, 191.000 $ ortalama gelir, 2.1 000.000 $ ortalama hane net değeri ve 55 ortalama yaş bir okuyucu profili bildirdi.

2007 yılında, Journal büyük yabancı dil sürümleri içerecek şekilde kendi web sitesi dünya çapında bir genişleme başlattı. Gazete ayrıca rakibi olan Financial Times'ı satın almakla ilgilendiğini de göstermiştir. [23]

Tasarım değişiklikleri

İsim plakası, sonunda bir nokta olması açısından benzersizdir. [24]

Journal'da ön sayfa reklamcılığı 5 Eylül 2006'da yeniden tanıtıldı.Bu, 2005'in sonlarında Avrupa ve Asya sürümlerinde benzer tanıtımları takip etti.

Yarım yüzyıl boyunca neredeyse aynı ön sayfa düzenleri sunduktan sonra-her zaman altı sütun, birinci ve altıncı sütunlarda günün en iyi hikayeleri ile, ikinci ve üçüncü de "What's News" özet, dördüncü "A-hed" özelliği hikaye ('hed' başlık için jargon olmak) ve beşinci sütunda haftalık raporlar temalı - 2007 yılında kağıt 22 3,4 inç uzunluğunu tutarken 15 ila 12 inç Broadsheet'in genişliğini azalttı , gazete kağıdı maliyetleri kaydetmek için. Haber tasarım danışmanı Mario Garcia değişiklikler üzerinde işbirliği yaptı. Dow Jones tüm Wall Street Journal gazeteleri genelinde gazete kağıdı maliyetleri 18.000.000 $ bir yıl tasarruf edeceğini söyledi [25] Bu hamle, bir sütun baskıyı ortadan kaldırarak "A-hed" i geleneksel konumundan dışarı itti (gerçi kağıt artık genellikle ön sayfanın sağ tarafında, ana hikayelerin arasına sıkıştırılmış ilginç bir uzun metrajlı hikaye içeriyor).

Kağıt hala , fotoğraflara ek olarak, 1979'da tanıtılan ve orijinal olarak Kevin Sprouls tarafından oluşturulan hedcuts adı verilen mürekkep nokta çizimlerini kullanır. Journal, Peggy Noonan'ın yakın zamanda ölen gazeteci Tim Russert'i anması gibi, illüstratör Ken Fallin tarafından yapılan karikatürler de dahil olmak üzere hala yoğun bir şekilde karikatürlerin kullanımını kullanıyor. [26] Renkli fotoğraf ve grafik kullanımı daha "yaşam tarzı" bölümlerin eklenmesi ile son yıllarda giderek daha yaygın hale gelmiştir.

Günlük, 1994 ve 1997 yılında Haber Tasarımı Derneği tarafından Dünyanın En İyi Tasarlanmış Gazete ödülü için verildi. [27]

News Corporation ve News Corp

2 Mayıs 2007'de News Corporation, Dow Jones için istenmeyen bir devralma teklifi yaptı ve hisse başına 33 ABD dolarına satılan hisse senedi için 60 ABD doları teklif etti. Oy kullanma hissesinin% 60'ından fazlasını kontrol eden Bancroft ailesi ilk başta teklifi reddetmesine karşın, daha sonra tutumunu yeniden gözden geçirdi. [28]

Üç ay sonra, 1 Ağustos 2007'de News Corporation ve Dow Jones kesin bir birleşme anlaşması yaptı. [29] 5 milyar dolarlık satış, Fox News Channel, finans ağı birimi ve Londra'daki The Times'ı içeren Rupert Murdoch haber imparatorluğuna ve Wall Street Journal'ı ekledi New York, New York Post'ta Fox yayın istasyonu WNYW (Kanal 5) ve MyNetworkTV yayın istasyonı WWOR (Kanal 9) ile birlikte yerel olarak. [30]

13 Aralık 2007'de, Dow Jones'un oy hisselerinin yüzde 60'ından fazlasını temsil eden hissedarlar şirketin News Corporation tarafından satın alınmasını onayladı. [31]

Bir editöryal sayfa sütununda, yayıncı L. Gordon Crovitz Bancrofts ve News Corporation Dergi'nin haber ve görüş bölümleri yeni kurumsal ebeveyn kendi editoryal bağımsızlığını korumak olacağını kabul ettiğini söyledi: [32]

Gazetenin yayın bütünlüğünü denetlemek için özel bir komite kuruldu. İdari yazı işleri müdürü Marcus Brauchli 22 Nisan 2008'de istifa ettiğinde, komite News Corporation'ın komiteye daha önce bildirimde bulunmayarak anlaşmasını ihlal ettiğini söyledi. Ancak Brauchli, yeni sahiplerin kendi editörlerini atamaları gerektiğine inandığını söyledi. [33]

Bir 2007 Journal makalesi, Murdoch'un geçmişte benzer sözler verdiği ve yerine getirmediği suçlamalardan alıntı yaptı. Büyük bir hissedar, Murdoch'un uzun süredir "kişisel, siyasi ve ticari önyargılarını gazete ve televizyon istasyonları aracılığıyla ifade ettiğini" yorumladı. Eski Times editör yardımcısı Fred Emery, "Bay Murdoch Mart 1982'de kendisini ofisine çağırdı ve Times editörü Harold Evans'ı kovmayı düşündüğünü söylediğinde bir olayı hatırlıyor. Bay Emery, Bay Murdoch'a, bağımsız yönetmenlerin onayı olmadan editörlerin kovulamayacağına dair sözünü hatırlattığını söyledi. "Tanrım, hepsini ciddiye almıyorsun, değil mi?" Bay Emery'ye göre Bay Murdoch cevapladı. " Murdoch sonunda Evans'ı zorladı.

2011'de The Guardian, Journal'ın Avrupa satışlarının %16'sını satın almak için Executive Learning Partnership ödeyerek Avrupa satış rakamlarını yapay olarak artırdığına dair kanıt buldu. Bu şişirilmiş satış numaraları daha sonra Journal benzer şişirilmiş reklam oranları şarj etmek için etkin, reklamverenler onlar aslında daha fazla okuyucu ulaştı düşünürdüm gibi. Ayrıca, Dergi haber olarak sunulan, ancak etkili bir şekilde reklam veren Yönetici Öğrenim Ortaklığı'nı içeren "makaleler" yayınlamayı kabul etti. [34] Dava, Belçikalı Wall Street Journal çalışanı Gert Van Mol'un Dow Jones CEO'su Les Hinton'a şüpheli uygulama hakkında bilgi vermesinin ardından gün ışığına çıktı. [35] Sonuç olarak, o zamanki Wall Street Journal Europe CEO'su ve Yayıncı Andrew Langhoff, gazetecilere gazetenin konuyla ilgili iş ortaklarından birini ele almaları için bizzat baskı yaptığı ortaya çıkınca görevden alındı. [36] [37] Eylül 2011'den bu yana, etik hatalardan kaynaklanan tüm çevrimiçi makaleler, okuyucuları oluşturuldukları koşullar hakkında bilgilendiren bir Wall Street Journal feragatnamesi taşır.

The Journal, ana şirketi Dow Jones & Company ile birlikte, News Corporation'ın 2013 yılında yeni News Corp şirketi olarak kapamış şirketler arasında yer aldı.

Kasım 2016 yılında kesilen masrafların çabasıyla, Journal ' yazı işleri müdürü, Gerard Baker, onun baskı bölümlerinin personel ve konsolidasyon işten çıkarmalar açıkladı. Yeni "Business & Finance" bölümü, eski "Business & Tech" ve "Money & Investing" bölümlerini birleştirdi. Yeni "Life & Arts" bölümü "Personal Journal" ve "Arena" yerini aldı. Buna ek olarak, Journal'ın "Greater New York" kapsamı azaltıldı ve kağıdın ana bölümüne taşındı. [38]

"Kişisel Dergi" bölümü markası, Temmuz 2020'de geri getirildi. [39]

Son dönüm noktaları

  • WSJ Not Edildi. Aylık bir dijital dergi olan, genç okuyucuları çekmek amacıyla 30 Haziran 2020'de yayınlanıyor. [40]
  • Mayıs 2020'de 3 milyon aboneye ulaşır [41]
  • WSJ Live, Eylül 2011'de mobil cihazlarda kullanıma sunuldu. [42]
  • Hafta sonu gazetesi WSJ Weekend, Eylül 2010'u iki yeni bölümle genişletti: "Off Duty" ve "Review". [43] [44]
  • New York metropol alanına ayrılmış, tamamen renkli bir bölüm olan "Greater New York" Nisan 2010'da açıldı. [45] [46]
  • Yerel haberler ve olaylar üzerinde duruluyor Wall Street Journal ' San Francisco Körfez Bölgesi Sürümü, WSJ.com/SF online üzerindeki baskı Journal ve her gün her Perşembe lokal görünen 5 Kasım 2009 tarihinde başlattı. [47]
  • WSJ Weekend, eskiden Saturday's Weekend Edition olarak adlandırılan: Eylül 2005. [48]
  • Kişisel Journal ve Journal renk kapasitesi eklenmesini hem dahil Bugünün Dergisi, devreye alınması: Nisan 2002 [49]
  • The Wall Street Journal'ın piyasaya sürülmesi : 12 Eylül 1999 Pazar . Diğer ABD gazetelerinin iş bölümlerinde yayınlanan orijinal yatırım haberleri, piyasa raporları ve kişisel finans tavsiyelerinin yer aldığı dört sayfalık bir basılı ek. WSJ Pazar tirajı 2005 yılında 84 gazetenin yaklaşık 11 milyon eve ulaşmasıyla zirve yaptı. Yayın 7 Şubat 2015'te sona erdi. [50]
  • Friday Journal, eski adı First Weekend Journal : 20 Mart 1998. [51]
  • WSJ.com Nisan 1996'da açıldı. [52]
  • İlk üç bölümlük Dergi : Ekim 1988.
  • İlk iki bölümlük Dergi : Haziran 1980.

Özellikler ve işlemler

Dergi, 1980 yılından bu yana birçok bölümde yayınlanmaktadır. Bir zamanlar, Journal'ın sayfa sayısı bir sayıyı 96 sayfaya kadar aldı[kaynak belirtilmeli] ancak reklamcılık sektöründeki düşüşle birlikte, Journal 2009–10'da daha çok sayı başına yaklaşık 50 ila 60 sayfa yayınladı.

2012 itibariyle, The Wall Street Journal 51 ülkede 85 haber bürosunda yaklaşık 2.000 gazeteciden oluşan küresel bir haber ekibine sahipti..[53][54] 2012 itibariyle 26 baskı tesisi vardı.

Düzenli olarak planlanan bölümler şunlardır:

  • Birinci Bölüm - her gün; kurumsal haberler, siyasi ve ekonomik haberler ve fikir sayfaları
  • Pazaryeri - Pazartesiden Cumaya; sağlık, teknoloji, medya ve pazarlama endüstrilerinin kapsamı (ikinci bölüm 23 Haziran 1980'de başlatıldı)
  • Para ve Yatırım - her gün; uluslararası finans piyasalarını kapsar ve analiz eder (üçüncü bölüm 3 Ekim 1988'de başlatılmıştır)
  • Kişisel Dergi - Salı'dan Perşembe'ye kadar yayınlandı; kişisel yatırımları, kariyerleri ve kültürel arayışları kapsar (bölüm 9 Nisan 2002'de tanıtıldı)
  • Off Duty - WSJ Hafta Sonunda Cumartesi günleri yayınlandı; moda, yemek, tasarım, seyahat ve teçhizat / teknolojiye odaklanmaktadır. Bölüm 25 Eylül 2010'da açıldı.
  • İnceleme - WSJ Hafta Sonunda Cumartesi günleri yayınlandı; denemeler, yorumlar, incelemeler ve fikirlere odaklanır. Bölüm 25 Eylül 2010'da açıldı.
  • Konak - Cuma günleri yayınlandı; yüksek kaliteli gayrimenkullere odaklanıyor. Bölüm 5 Ekim 2012'de açıldı.
  • WSJ Dergisi - 2008'de üç ayda bir yayınlanan bu lüks dergi eki, The Wall Street Journal'ın ABD, Avrupa ve Asya sürümlerinde dağıtılan bu ek, 2014'te yılda 12 sayıya çıktı.

Ek olarak, birkaç köşe yazarı Dergi görüş sayfasına ve OpinionJournal.com'a düzenli olarak katkıda bulunur :

Bu düzenli görüş parçalarına ek olarak, Cuma günleri Dergi "İbadet Evleri" başlıklı din temalı bir op-ed yayınlar,

her hafta farklı bir yazar tarafından yazılır. Yazarlar Dalai Lama'dan kardinallere kadar uzanır.

WSJ.

WSJ.is Wall Street Journal'ın lüks yaşam tarzı dergisi. Onun kapsama sanat, moda, eğlence, tasarım, gıda, mimari, seyahat ve daha fazlasını kapsar. Kristina O'Neill Baş Editör ve Anthony Cenname Yayıncı oldu.

2008 yılında üç ayda bir olarak başlatılan dergi, 2014 yılı için yılda 12 sayıya ulaştı. [56] Dergi, The Wall Street Journal gazetesinin ABD Haftasonu Baskısı 'nda (ortalama ücretli baskı sirkülasyonu  2,2 milyon*), Avrupa ve Asya sürümlerinde dağıtılır ve WSJ.com'da mevcuttur.Her sayı wall street journal'ın iPad uygulamasında ay boyunca da mevcuttur.

Penélope Cruz, Carmelo Anthony, Woody Allen, Scarlett Johansson, Emilia Clarke, Daft Punk ve Gisele Bündchen kapakta yer aldı.

2012 yılında dergi, the Innovator Awards adlı imzasını attı. Kasım Yenilikçiler sayısının bir uzantısı olan New York City Modern Sanat Müzesi'nde düzenlenen ödül töreni, tasarım, moda, mimari, insancıllık, sanat ve teknoloji alanlarında vizyonerleri onurlandırıyor. 2013'ün kazananları şunlardı: Alice Waters (Humanitarianism); Daft Punk (Eğlence); David Adjaye (Mimarlık); Do-Ho Suh (Sanat); Nick D'Aloisio (Teknoloji); Pat McGrath (Moda); Thomas Woltz (Tasarım).

2013 yılında, Adweek WSJ'yi ödüllendirdi . [57] " Yılın En Sıcak Lifestyle Dergisi" yıllık Hot List için.

  • ABD tirajı: WSJ'nin her sayısı . Alliance for Audited Media (AAM) raporuna göre 30 Eylül 2013 tarihinde sona eren üç aylık ortalama ücretli tirajı 2.261.772 olan The Wall Street Journal'ın hafta sonu sayısına eklenmiştir.

OpinionJournal.com

OpinionJournal.com
SahipThe Wall Street Journal
OluşturanThe Wall Street Journal
URLhttp://www.opinionjournal.com
Site türüHaberler ve görüşler
Kullanılabilir dil(ler)İngilizce
GelirBilinmiyor
Geçerli durumhttps://www.wsj.com/news/opinion

OpinionJournal.com, The Wall Street Journal'ın editoryal sayfalarından içerik sunan bir web sitesidir . Ana web sitesinde birleştirildiği Ocak 2008'e kadar wsj.com'daki haber içeriğinden ayrı olarak kaldı. [58]

Basılı gazetedeki başyazılara ve köşe yazılarına ek olarak, wsj.com günlük yalnızca iki web sütunu taşır:

  • OpinionJournal.com'un editörü James Taranto tarafından Web Bugünün En İyisi (abonelik gerekmez).
  • Holman W. Jenkins Jr tarafından düzenlenen ve John Fund içeren Politik Günlüğü (ayrı abonelik gereklidir).

Başyazılar ("Review & Outlook" başlıklı), Peggy Noonan, John Fund ve Daniel Henninger'in de dahil olduğu düzenli köşe yazarları gibi Journal'ın muhafazakar siyasi editoryal çizgisini yansıtıyor.

WSJ Not Edildi.

30 Haziran 2020'de Journal, daha genç bir kitleyi Dergi'ye çekmek amacıyla 18-34 yaş arası aboneler için aylık dijital "haber ve kültür" dergisi WSJ Noted.'i piyasaya sürdü.Dergi, içeriği önizlemeye, geri bildirim sağlamaya ve Q&As'a katılmaya davet edilen yaklaşık 7.000 genç yetişkinden oluşan bir gruba sahiptir. [40]

Yayın Kurulu

Wall Street Journal yayın kurulu üyeleri, Journal'ın editoryal sayfasını denetler ve gazeteyi ve editör sayfasını kamuya açık olarak temsil eder. Wall Street Journal, yönetim kurulu üyelerinin tam görevleri hakkında ayrıntı vermez.

Her Cumartesi ve Pazar, üç editoryal sayfa yazarı ve Editör Sayfasının editörü Paul Gigot, çeşitli konuklarla güncel konuları tartışmak için Fox News Channel'ın Journal Editoryal Raporunda görünür. Editörlük sayfasının editörleri olarak Vermont C. Royster (1958–1971'de görev yaptı) ve Robert L. Bartley (1972–2000'de görev yaptı), haberlerin günlük bazda muhafazakar bir şekilde yorumlanmasında özellikle etkili oldular. [59]

Editoryal sayfa ve politik duruş

Dergi, 1947 ve 1953'te editoryal yazım dalında ilk iki Pulitzer Ödülünü kazandı. Sonraki Pulitzer Ödülleri, 1980'de Robert L. Bartley'e ve 2011'de Joseph Rago'ya editoryal yazı için verildi; 1983'te Manuela Hoelterhoff'a ve 2005'te Joe Morgenstern'e eleştiriler için; 1984'te Vermont Royster'a, 2000'de Paul Gigot'a, 2001'de Dorothy Rabinowitz'e, 2013'te Bret Stephens ve 2017'de Peggy Noonan'a yapılan yorumlar için.

Dergi, başyazılarının tarihini şöyle anlatıyor:

“ Onlar mantra ile birleşmiştir "serbest piyasalar ve özgür insanlar", ilkeler, eğer, 1776 dönüm noktası yıl işaretlenmiş Thomas Jefferson's Bağımsızlık Bildirgesi ve Adam Smith'in [[Ulusların Zenginliği| Ulusların Zenginliği].Yani geçen yüzyılda ve sonraki yüzyıla doğru, Journal serbest ticaret ve sağlam para anlamına gelir; müsadere vergilendirme ve ukases krallar ve diğer [[kolektivizm|kolivistler]; ve diktatörlere, kabadayılara ve hatta [[Çoğunluğun zorbalığına| ani çoğunluk öfkesine] karşı bireysel özerklik için]Bu ilkeler teoride istisnasız görünüyorsa, bunları güncel konulara uygulamak genellikle modası geçmiş ve tartışmalıdır. Şablon:Alıntı gerekli „

Tarihsel konumu hemen hemen aynıydı. Eski editör William H. Grimes'ın 1951'de şöyle yazmış:

“ Insert the text of the quote here, without quotation marks. „

Her Şükran Günü başyazı sayfasında 1961'den beri orada yayınlanan iki makale basar. İlki The Desolate Wilderness adlı ve Pilgrimlerin Plymouth Kolonisine vardıklarında gördüklerini anlatıyor. İkincisi And the Fair Land'dir ve Amerika'nın cömertliğini anlatır. In Hoc Anno Domini Noel makalesi 1949'dan beri her 25 Aralık'ta çıkan eski bir editör olan Vermont C. Royster tarafından yazılmıştır.[kaynak belirtilmeli]

İki özetleri tarafından 1995 yılında yayınlanan ilerici blogda Raporlama'da Adalet ve Doğruluk ve 1996 yılında Columbia Journalism Review [60] 1980 ve 1990 sırasında yanlışlık için Journal ' editoryal sayfa eleştirdi.

Temmuz 2020'de 280'den fazla Journal gazetecisi ve Dow Jones personeli, yeni yayıncı Almar Latour'a fikir sayfalarının "doğruluk kontrolü ve şeffaflık eksikliğini ve kanıtlara açıkça göz ardı edilmesini" eleştiren bir mektup yazdı ve genellikle WSJ raporlamasıyla çelişen iddialarda bulunur. " [61] [62] Yayın kurulu, görüş sayfalarının "iptal-kültür baskısı altında sönmeyeceğini" ve editoryal içeriğin amacının Dergi'nin haber içeriğinden bağımsız olmak ve "günümüz medyasının neredeyse tamamına hakim olan tek tip ilerici görüşlere" alternatif görüşler sunmak olduğunu belirtti. [63] Kurulun cevabı, mektupta dile getirilen doğruluk kontrolüne ilişkin sorunları ele almadı. [64]

Ekonomik görüşler

Reagan yönetimi sırasında, gazetenin başyazı sayfası özellikle arz tarafı ekonomisinin önde gelen sesi olarak etkili oldu. Robert Bartley'in editörlüğünde, Laffer eğrisi gibi ekonomik kavramları ve belirli marjinal vergi oranlarında ve sermaye kazancı vergisinde bir düşüşün, daha fazla ekonomik faaliyet yaratarak genel vergi gelirini nasıl artırabileceğini uzun uzun anlattı. [65]

Döviz kuru rejimlerinin ekonomik argümanında (ekonomistler arasında en bölücü konulardan biri), Dergi dalgalı döviz kurları üzerinden sabit döviz kurlarını destekleme eğilimindedir. [66]

12 Eylül 2018'de Nüfus Sayımı Bürosu, Trump'ın görevdeki ilk yılı olan 2017'de hane halkı gelirinde ve yoksulluk oranında iyileşme gösteren verileri yayınladı. [67] The Journal o gün, Obama'nınkine kıyasla Trump'ın sözde üstün ekonomi politikalarına atıfta bulunulan bir başyazı yayınladı. [68] Ancak The Journal'ın haber bölümü, her iki rakamın da 2015 ve 2016'da iyileşme gösterdiğini[69] ve her iki yılda da 2017'ye göre daha fazla bir dereceye kadar geliştiğini bildirdi. [70] [71]

Siyasi duruş

Hollanda Başbakanı Mark Rutte, Journal ile röportaj yapıyor

Journal'ın sayfaları ve sütunları haber sayfalarından ayrı olarak işletilen, bir var muhafazakar bükük ve muhafazakar çevrelerde son derece etkilidir. [72] Buna rağmen, Dergi adayları onaylamaktan kaçınıyor ve 1928'den beri bir adayı onaylamıyor. [73] Editörlük sayfasının editörleri olarak Vermont C. Royster (1958–1971'de görev yaptı) ve Robert L. Bartley (1972–2000'de görev yaptı), haberlerin günlük bazda muhafazakar bir şekilde yorumlanmasında özellikle etkili oldular. [59] Journal'ın eski muhabirlerinden bazıları gazetenin Rupert Murdoch ın satın alınmasından bu yana daha muhafazakar bir ton benimsediğini iddia ediyor. [74]

Yayın kurulu uzun zamandır iş dünyası yanlısı bir göçmenlik politikası için tartıştı. 3 Temmuz 1984 tarihli bir başyazısında, kurul şunları yazdı: 3 Temmuz 1984'te başyazıda yönetim kurulu şöyle yazdı: "Washington hala göç konusunda 'bir şeyler yapmak' istiyorsa, beş kelimelik bir anayasa değişikliği öneriyoruz: Açık sınırlar olacak." Göçmenlik reformu konusundaki bu duruş, Journal'ı, göç konusunda artırılmış kısıtlamaları tercih eden National Review ve The Washington Times gibi muhafazakar aktivistlerin, politikacıların ve medya yayınlarının çoğunun tersine yerleştirir. [75]

Journal'un sayfası birçok yönüyle kritik olarak görülmektedir Barack Obama başkanlığı '. Özellikle, 2010 yılında kabul edilen Uygun Bakım Yasası yasasının önde gelen eleştirmenlerinden biri olmuştur ve tasarının çeşitli yönlerine saldıran birçok köşe yazısı yer almıştır. [76] Journal'ın sayfası da Obama yönetiminin enerji politikalarını ve dış politikasını eleştirdi. [77] [78] [79]

25 Ekim 2017'de, yayın kurulu Özel Danışman Robert Mueller'i 2016 Birleşik Devletler seçimlerinde Rusya'nın müdahalesine yönelik soruşturmadan istifa etmeye çağırdı ve Hillary Clinton'ın 2016 başkanlık kampanyasını Rusya ile işbirliği yapmakla suçladı. [80] Aralık 2017'de yayın kurulu, Mueller'in istifası için çağrılarını tekrarladı. [81] [82] Gazeteciler, başyazıların gazetenin güvenilirliğini zayıflattığını söylediği için, yayın kurulu tarafından yapılan başyazılar Wall Street Journal'da çatlaklara neden oldu. [83]

Bilim

Journal yayın kurulu iklim değişikliği, asit yağmuru ve ozon tükenmesi de dahil olmak üzere bilimsel konularda saçak görüşleri teşvik etti, yanı sıra ikinci el duman, pestisitler ve asbest sağlığa zararlarını. Araştırmacılar, Journal'ın iklim değişikliğiyle ilgili sınır ötesi kapsamı ile asit yağmuru ve ozon incelmesi konusunda yerleşik bilimi reddetme şekli arasında benzerlikler çizdiler. [10]

İklim değişikliği reddi

The Wall Street Journal'ın yayın kurulu , iklim değişikliği konusundaki bilimsel fikir birliğini reddediyor. Dergi, insan varoluşuna büyük bir tehdit oluşturduğuna ve kamu politikası yoluyla engellenebileceğine itiraz ediyor ve küresel ısınmanın meydana geldiğini tartışan makaleler yayınladı. Journal, iklim değişikliğini reddedenler için bir forum olarak görülüyor, , tartışma bölümünde iklim değişikliği konusunda fikir birliği görüşünü reddeden kişilerin makalelerini yayınlıyor. [84] [85] [86] Bu sütunlar sıklıkla iklim bilimcilere saldırıyor ve onları dolandırıcılıkla suçluyor. 2015 yılında yapılan bir araştırma, The Wall Street Journal'ın birkaç gazete arasında küresel ısınmanın olumsuz etkilerini sunma olasılığı en düşük olan gazete olduğunu buldu. Aynı zamanda iklim değişikliğini azaltma politikaları tartışırken olumsuz ekonomik çerçeve sunmak için en olası, bu tür politikaların maliyeti genellikle kendi yararına ağır basar tutum uyguluyordu. Washington Post 'iklim değişikliği şüphecilik çalışan kalpte' olarak The Wall Street Journal ' editoryal sayfalarını karakterize etmiştir. [87]

İklim biliminin medyada yer alması üzerine bir doğrulama web sitesi olan Climate Feedback, bilimsel güvenilirlik açısından çok sayıda fikir makalesinin "düşük" ile "çok düşük" arasında değiştiğini değerlendirdi. [88] Journal, iklim değişikliği konusunda ana görüş sunan bilim adamlarının görüşlerini yayınlamayı reddetmekle suçlandı. 2016 analizine göre, konuk başyazıların% 14'ü "ana akım iklim bilimi" sonuçlarını sunarken, çoğunluğu sunmadı. Ayrıca 1997'den beri Wall Street Journal'da yayınlanan 201 başyazıdan hiçbiri, fosil yakıtların yakılmasının iklim değişikliğine neden olduğunu kabul etmedi. [89]

Diğer bilim kapsamı

1980'li ve 1990'lı yıllarda Journal, asit yağmurunun ardındaki bilimi ve ozon tükenmesinin nedenleri ve ikinci el dumanın sağlığa verdiği zararların ardındaki bilimsel fikir birliği hakkında çok sayıda makale yayınlayarak, asit yağmuru, ozon tükenmesi ve ikinci el dumanı önlemek için kamu politikası çabalarına karşı çıktı. [10] [90] [91] Journal ayrıca pestisitleri ve asbesti kontrol etme çabalarına saldıran yazılar yayınladı. 2000'li yıllarına gelindiğinde, Journal yayın kurulu, kap-ve-ticaret yoluyla asit yağmurlarını önleme çabalarının başarılı olduğunu kabul etti.

Haber sayfalarında önyargı

Murdoch Öncesi Mülkiyet

Journal'ın ' editörleri kendi gazetecilere bağımsızlığını ve tarafsızlığını stres. [32] 2007'de CNN'e göre, Journal'ın "haber odası personeli partizan olmayan habercilik konusunda bir üne sahiptir." [92] New York Times'tan Ben Smith, Journal'ın haber haberciliğini "küçük-c [muhafazakar]" olarak tanımladı ve okuyucu kitlesinin diğer büyük gazetelerden daha sağa doğru eğildiğini belirtti. [93]

2004 tarihli bir çalışmada, Tim Groseclose ve Jeff Milyo onlar daha sık liberal düşünce kuruluşları alıntı çünkü Journal'ın haber sayfaları yanlısı liberal önyargı var savunuyorlar. 20 medya kuruluşundaki haberlerin ideolojik tutumunu, belirli düşünce kuruluşlarına atıfta bulundukları sıklığı sayarak ve bunu kanun koyucuların aynı düşünce kuruluşlarına atıfta bulunduğu sıklık ile karşılaştırarak hesapladılar. The Journal'ın en liberal haberinin ( NPR veya The New York Times'dan daha liberal) olduğunu buldular. Çalışma, başyazıları hesaba katmadı. [94] Mark Liberman, çalışmada önyargıları hesaplamak için kullanılan modeli eleştirdi ve modelin liberalleri ve muhafazakarları eşitsiz bir şekilde etkilediğini ve ".. modelin siyasi görüş ile alınacak otoritelerin seçimi arasındaki ilişki hakkında çok tuhaf bir varsayımla başladığını" savundu. [Yazarlar] "düşünce kuruluşu ideolojisinin [...] yalnızca liberaller için önemli olduğunu varsayarlar." [95]

Şirketin 2007 yılında News Corp tarafından planlanan ve nihai olarak satın alınması, haber sayfalarının Rupert Murdoch altında sağa doğru bir eğim gösterip göstermeyeceği konusunda önemli medya eleştirisine ve tartışmaya [96] yol açtı. 1 Ağustos 2007 tarihli bir yazı, Murdoch'un " Derginin değerlerini ve bütünlüğünü korumayı" amaçladığını iddia ederek sorulara yanıt verdi. [97]



Önemli hikayeler ve Pulitzer Ödülleri

Journal, tarihinde 37 Pulitzer Ödülü kazandı. Gazetenin en tanınmış haber ekiplerinden bazılarına liderlik eden personel gazeteciler, daha sonra haberlerini özetleyen ve genişleten kitaplar yayınladılar.

1987: RJR Nabisco'nun satın alınması

1987'de tütün ve gıda devi RJR Nabisco için birkaç finans şirketi arasında bir ihale savaşı başladı. Bryan Burrough ve John Helyar, olayları iki düzineden fazla Journal makalesinde belgeledi. Burrough ve Helyar daha sonra bu makaleleri, HBO için bir filme dönüştürülen, en çok satan Barbarlar: Kapıda: RJR Nabisco'nun Düşüşü kitabının temeli olarak kullandılar. [98]

1988: İçeriden bilgi ticareti

1980'lerde, o zaman Journal muhabiri James B. Stewart, içeriden öğrenenlerin ticaretinin yasadışı uygulamasına ulusal dikkat çekti. 1988'de açıklayıcı gazetecilik dalında Pulitzer Ödülü'ne layık görüldü ve 2009'da istifa etmeden önce gazetenin kıdemli genel müdür yardımcısı olarak görev yapan Daniel Hertzberg [99] ile paylaştı. Stewart, Den of Thieves adlı kitabında bu temayı genişletti.[kaynak belirtilmeli]

1997: AIDS tedavisi

1982'de bir hamamda HIV ile enfekte olan Sayfa Bir'in editörlerinden biri olan David Sanford, HIV için iyileştirilmiş tedavilerin yardımıyla ölümünü planlamaktan emekliliğini planlamaya nasıl geçtiğine dair ön sayfada kişisel bir açıklama yazdı. O ve diğer altı muhabir yeni tedaviler, siyasi ve ekonomik konular hakkında yazdılar ve 1997 Pulitzer AIDS Ulusal Habercilik Ödülü'nü kazandı.

2000: Enron

The Wall Street Journal'ın Dallas bürosunda bir muhabir olan Jonathan Weil, Eylül 2000'de Enron'daki mali suiistimallerin hikayesini ilk kıran kişi olarak anılıyor. Rebecca Smith ve John R. Emshwiller öykü hakkında düzenli olarak haber yaptı ve 24 Gün adlı bir kitap yazdı.


2007: Hisse senedi opsiyon skandalı

2007 yılında, gazete, hisse senedi opsiyonlarını yasadışı bir şekilde geri çeken şirketleri ifşa ettiği için Pulitzer Kamu Hizmeti Ödülü'nü [100] kazandı.

2008: Bear Stearns düştü

Kate Kelly, Bear Stearns'ın çöküşüne neden olan olayları ayrıntılı olarak anlatan üç bölümlük bir dizi yazdı. [101] [102] [103]

2010: McDonald's sağlık hizmetleri

30 Eylül 2010 tarihinde yayınlanan ve McDonald's'ın saatlik çalışanların sağlık sigortasını düşürme planları yaptığı iddialarını detaylandıran bir rapor [104], McDonald's'ın yanı sıra Obama yönetimi tarafından eleştirildi. Wall Street Journal, Hasta Koruma ve Uygun Fiyatlı Bakım Yasası kapsamındaki yeni sağlık hizmeti gereksinimlerinden kaynaklanan kapsamı düşürme planını bildirdi. McDonald's, haberleri düşürme planları olmadığını belirterek raporu "spekülatif ve yanıltıcı" olarak nitelendirdi. [105] Wall Street Journal raporu ve ardından yapılan çürütme, diğer bazı medya kuruluşlarından da haber aldı. [106] [107] [108]



Ayrıca bakınız

Şablon:Portal

Kaynakça

  1. ^ [https: //www.sec.gov/Archives/edgar/data/1564708 /000119312519219463/d741099d10k.htm "Form 10-K Ağustos, 2019"] |url= değerini kontrol edin (yardım). SEC. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2019. 
  2. ^ "Business & Finance News". The Wall Street Journal (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Ekim 2020. 
  3. ^ "The Wall Street Journal Strengthens Its International Editions; Repositions To Better Serve Global Business Leaders and Advertisers". www.businesswire.com. 8 Mayıs 2005. Erişim tarihi: 29 Eylül 2020. 
  4. ^ Online News and the Public. Routledge. 13 Aralık 2004. ISBN 9781135616793. 
  5. ^ "The Wall Street Journal". dowjones.com. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019. 
  6. ^ "The Pulitzer Prizes – What's New". pulitzer.org. 24 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2017. 
  7. ^ Ember (22 Mart 2017). "Wall Street Journal Editorial Harshly Rebukes Trump". The New York Times. 
  8. ^ "Wall Street Journal editorial: Conservatives 'could live to regret' Trump emergency declaration". TheHill. 11 Ocak 2019. 
  9. ^ "Unpacking WSJ's 'watershed' Trump editorial". Columbia Journalism Review. 22 Mart 2017. ISSN 0010-194X. 21 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ a b c Merchants of Doubt: How a Handful of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming. Bloomsbury. 2010. ss. 94, 126, 135, 146, 208-215, 244. ISBN 9781608192939. 
  11. ^ National Newspapers of Record, Self-published, 8 Ocak 2017, erişim tarihi: 13 Eylül 2020 
  12. ^ "On The Washington Post and the 'newspaper of record' epithet". POLITICO Media. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  13. ^ "Research Guides: Newspaper Research: Current Newspapers". libguides.gwu.edu. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  14. ^ "Dow Jones Local Media Group, Inc". Local Media Group. 
  15. ^ Edgecliffe-Johnson (3 Eylül 2008). "WSJ magazine targets upscale market". Financial Times. 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ Stulberg (23 Mayıs 2017). "Testing news paywalls: Which are leaky, and which are airtight?". Columbia Journalism Review. 
  17. ^ "The Wall Street Journal Announces New Integrated Print and Online Sales and Marketing Initiatives". Press release. November 3, 2003.
  18. ^ "NewsCorp sees higher profits as subscriptions rise". phys.org. 
  19. ^ "Subscribing to the Wall Street Journal". The Wall Street Journal. 17 Haziran 2013. 14 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. |title=NewsCorp sees profits rise as subscriptions rise - Phys.Org|
  20. ^ https://store.wsj.com/shop/US/US/wsjusasa0419/?inttrackingCode=aaqt86ty&icid=WSJ_ON_PHP_ACQ_NA&n2IKsaD9=n2IKsaD9&Pg9aWOPT=Pg9aWOPT&Cp5dKJWb=Cp5dKJWb&APCc9OU1=APCc9OU1%7Ctitle=The Wall Street Journal Subscriptions|
  21. ^ "Oasys Mobile, Inc. News Release". Phx.corporate. 28 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2011. 
  22. ^ "The Pulitzer Prizes – What's New". pulitzer.org. 9 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ Wray (1 Şubat 2007). "How the word on Wall Street will spread around the world". The Guardian. Birleşik Krallık. 3 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2007. 
  24. ^ "Punctuation Nerds Stopped by Obama Slogan, 'Forward.'". The Wall Street Journal. 31 Temmuz 2012. 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012. 
  25. ^ Ahrens (12 Ekim 2005). "Wall Street Journal To Narrow Its Pages". The Washington Post. 24 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2006. 
  26. ^ Noonan (20 Haziran 2008). "Tim Russert WSJ drawing". The Wall Street Journal. 26 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2011. 
  27. ^ "World's Best-Designed winners (2006)". Society for News Design. 23 Şubat 2011. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2013. 
  28. ^ For background and sequel, see: Ellison, Sarah, War at the Wall Street Journal: Inside the Struggle To Control an American Business Empire, Houghton Mifflin Harcourt, 2010. 978-0-547-15243-1 (Also published as: War at The Wall Street Journal: How Rupert Murdoch Bought an American Icon, Sydney, Text Publishing, 2010.)
  29. ^ "Murdoch wins Control of Dow Jones". BBC. 1 Ağustos 2007. 5 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2007. 
  30. ^ "Murdoch clinches deal for publisher of Journal". NBC News. 1 Ağustos 2007. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2007. 
  31. ^ "News Corp Dow Jones Deal Done". Portfolio.com. 11 Eylül 2008. 11 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2011. 
  32. ^ a b L. Gordon Crovitz, "A Report to Our Readers". The Wall Street Journal (New York), page A14, August 1, 2007.
  33. ^ Stecklow (30 Nisan 2008). "WSJ Editor's Resignation Is Criticized By Committee". The Wall Street Journal. 18 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2008. 
  34. ^ Davies (12 Ekim 2011). "Wall Street Journal circulation scam claims senior Murdoch executive". The Guardian. Londra. 14 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2011. 
  35. ^ THR Staff (12 Ekim 2011). "News Corp Ignored Wall Street Journal Circulation Inflation (Report)". The Hollywood Reporter. US. 11 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2011. 
  36. ^ Meyers (13 Ekim 2011). "WSJ Europe publisher resigns after reports he 'personally pressured' journalists into covering paper's business partner". US: Poynter Institute. 14 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2011. 
  37. ^ Sonne (12 Ekim 2011). "Publisher of WSJ Europe Resigns After Ethics Inquiry". The Wall Street Journal. Londra. 13 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2011. 
  38. ^ "Wall Street Journal Begins Layoffs, Cuts Sections". Forbes. New York. 2 Kasım 2016. 4 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2016. 
  39. ^ Roush (13 Temmuz 2020). "WSJ is bringing back the print Personal Journal section". Talking Biz News. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020. 
  40. ^ a b Laura Hazard (30 Haziran 2020). "The Wall Street Journal aims for a younger audience with Noted, an Instagram-heavy news and culture magazine". Nieman Lab. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020. 
  41. ^ Roush (7 Mayıs 2020). "News Corp CEO Thomson: WSJ reaches 3 million subscribers". Talking Biz News. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2020. 
  42. ^ "Wall Street Journal Adds to Live Video Programming". The New York Times. 13 Eylül 2011. 4 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  43. ^ "Weekend update: The Wall Street Journal remakes its Saturday edition". Slate Magazine (İngilizce). 25 Eylül 2010. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  44. ^ "Introducing Exchange From The Wall Street Journal". Wall Street Journal (İngilizce). 2 Haziran 2018. ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  45. ^ "Wall Street Journal Launches NY Section, Aiming To Compete With NY Times". 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  46. ^ "New York Main Page". 25 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2017. 
  47. ^ "'Wall Street Journal' launches San Francisco edition". adage.com (İngilizce). 5 Kasım 2009. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  48. ^ Reporter (16 Eylül 2004). "Journal to Start Weekend Edition Next September". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  49. ^ Newswires (13 Mayıs 2003). "Dow Jones Ad Linage Remained Soft in April". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  50. ^ "Goodbye From The WSJ Sunday". The Wall Street Journal. 8 Şubat 2015. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  51. ^ "The Wall Street Journal" (PDF). WSJ Pro. January 2012. 
  52. ^ "WSJ.com". online.wsj.com. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  53. ^ "The Wall Street Journal" (PDF). Dow Jones & Company. January 2012. 27 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2013. 
  54. ^ "Worldwide Bureaus". Dow Jones & Company. 2011. 20 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011. 
  55. ^ "Opinion, Editorials, Columns, Op-Ed, Letters to the Editor, Commentary". The Wall Street Journal. 4 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  56. ^ "WSJ. Media Kit". The Wall Street Journal. 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  57. ^ "Check Out All of the Winners in the Print Category From This Year's Hot List". Adweek. 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  58. ^ "Wsj.com/opinion", editorial, The Wall Street Journal, January 10, 2008, page A14
  59. ^ a b Richard Vetter, "Wall Street Journal", in Bruce Frohnen, ed. American Conservatism (2006), pp. 898–99.
  60. ^ "20 Reasons Not to Trust the Journal Editorial Page". Extra!. Fairness and Accuracy in Reporting. September–October 1995. 7 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. "Bartley's Believe It Or Not!". Columbia Journalism Review. July–August 1996. 29 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  61. ^ Trachtenberg (22 Temmuz 2020). "WSJ Journalists Ask Publisher for Clearer Distinction Between News and Opinion Content". The Wall Street Journal. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2020. 
  62. ^ McLaughlin (22 Temmuz 2020). "WSJ Reporters Call Out Misinformation and 'Disregard For Evidence' From Paper's Opinion Section in Scathing Letter". Mediaite. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2020. 
  63. ^ Editorial Board (23 Temmuz 2020). "A Note to Readers These pages won't wilt under cancel-culture pressure". Wall Street Journal. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020. 
  64. ^ "WSJ editorial board calls employee concerns about opinion page 'cancel culture'". TheHill. 24 Temmuz 2020. 
  65. ^ "Bartley, Longtime Journal Editor And Thinker on Right, Dies at 66". The Wall Street Journal. 11 Aralık 2003. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2020. 
  66. ^ McCallum. "Wall Street Journal Position on Exchange Rates". Bradley Policy Research Center. 
  67. ^ "Middle class income rises again — now up to $61,400". CNN. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  68. ^ The Editorial Board (12 Eylül 2018). "Opinion | Trump's Income Bump". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  69. ^ "Incomes Rose and Poverty Rate Fell for Third Straight Year, Census Data Show". The Wall Street Journal. 13 Eylül 2018. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  70. ^ Table 2: https://www.census.gov/data/tables/time-series/demo/income-poverty/historical-poverty-people.html
  71. ^ "Real Median Household Income in the United States". 12 Eylül 2018. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  72. ^ "Unpacking WSJ's 'watershed' Trump editorial". Columbia Journalism Review (İngilizce). Erişim tarihi: 1 Ocak 2019. 
  73. ^ "A Brief History of Newspaper Endorsements". www.mentalfloss.com (İngilizce). 23 Ekim 2008. Erişim tarihi: 4 Aralık 2019. 
  74. ^ Carr (13 Aralık 2009). "The Media Equation: Under Murdoch, Tilting Rightward at The Journal". The New York Times. 23 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  75. ^ Rutenberg (3 Haziran 2007). "The editorial page commonly publishes pieces by U.S. and world leaders in academia, business, government and politics". The New York Times. 13 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2011. 
  76. ^ Wagner, Michael W., and Timothy P. Collins. "Does Ownership Matter? The case of Rupert Murdoch's purchase of the Wall Street Journal". Journalism Practice (2014) 8#6 pp: 1–14. online
  77. ^ "Big Solar's Subsidy Bubble". The Wall Street Journal. 30 Ağustos 2015. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  78. ^ "Obama's Tide of War". The Wall Street Journal. 19 Ekim 2016. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2017. 
  79. ^ "Obama's Iran Missile War". The Wall Street Journal. 13 Ekim 2016. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2017. 
  80. ^ "Democrats, Russians and the FBI". 
  81. ^ "Wall Street Journal editorial board calls on special counsel Robert Mueller to resign again". Business Insider (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Temmuz 2018. 
  82. ^ Frej (5 Aralık 2017). "Wall Street Journal Editorial Board Goes To Bat Against FBI And Robert Mueller For Trump". Huffington Post (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Temmuz 2018. 
  83. ^ Pompeo. ""A Different Level of Crazy": Inside The Wall Street Journal's Civil War". The Hive (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Temmuz 2018. 
  84. ^ Cook (2013). "Quantifying the consensus on anthropogenic global warming in the scientific literature" (PDF). Environmental Research Letters. 8 (2): 024024. doi:10.1088/1748-9326/8/2/024024. 
  85. ^ Supran (2017). "Assessing ExxonMobil's climate change communications (1977–2014)". Environmental Research Letters. 12 (8): 084019. doi:10.1088/1748-9326/aa815f. 
  86. ^ The Inquisition of Climate Science. Columbia University Press. 2011. ISBN 9780231527842. 
  87. ^ "Wall Street Journal accepts environmentalist ad but charges extra". The Washington Post. 2016. 
  88. ^ "The Wall Street Journal articles analyzed". Climate Feedback (İngilizce). Erişim tarihi: 28 Aralık 2018. 
  89. ^ "Wall Street Journal accepts environmentalist ad but charges extra". The Washington Post. 14 Haziran 2016. 15 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2016. 
  90. ^ "The Wall Street Journal: Dismissing Environmental Threats Since 1976". Media Matters for America (İngilizce). 1 Ağustos 2012. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019. 
  91. ^ Bayer (2002). "Science, Politics, and Ideology in the Campaign Against Environmental Tobacco Smoke". American Journal of Public Health. 92 (6): 949-954. doi:10.2105/AJPH.92.6.949. ISSN 0090-0036. PMC 1447493 $2. PMID 12036788. 
  92. ^ "News Corp.-Dow Jones finally a done deal - Aug. 1, 2007". money.cnn.com. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019. 
  93. ^ Smith (25 Ekim 2020). "Trump Had One Last Story to Sell. The Wall Street Journal Wouldn't Buy It". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 26 Ekim 2020. 
  94. ^ Groseclose (2005). "A Measure of Media Bias". The Quarterly Journal of Economics. 120 (4): 1191. doi:10.1162/003355305775097542. 
  95. ^ "Linguistics, Politics, Mathematics". Language Log. 22 Aralık 2005. 10 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2006. 
  96. ^ Shafer, Jack (7 Mayıs 2007). "The Murdoch Street Journal". Slate. 18 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2008. 
  97. ^ "A New Owner". The Wall Street Journal. 1 Ağustos 2007. 25 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2008. 
  98. ^ IMDb'de at the Gate/ The Wall Street Journal
  99. ^ "The Pulitzer Prizes". 25 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  100. ^ "The Pulitzer Prizes – The Medal". The Pulitzer Prizes. 27 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2013. 
  101. ^ "Lost Opportunities Haunt Final Days of Bear Stearns". The Wall Street Journal. 27 Mayıs 2008. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  102. ^ "Fear, Rumors Touched Off Fatal Run on Bear Stearns". The Wall Street Journal. 28 Mayıs 2008. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  103. ^ "Bear Stearns Neared Collapse Twice in Frenzied Last Days". The Wall Street Journal. 29 Mayıs 2008. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  104. ^ Ademy (30 Eylül 2010). "McDonald's May Drop Health Plan". The Wall Street Journal. 4 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. 
  105. ^ Arnall (30 Eylül 2010). "McDonald's Fights Back Against Report It Will Drop Health Care Plan". ABC News. 2 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. 
  106. ^ Fulton (30 Eylül 2010). "McDonald's threatens to cut skimpy health plans". National Public Radio. 1 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. 
  107. ^ Pequent (30 Eylül 2010). "Health secretary says McDonald's not dropping health plans". The Hill. 3 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. 
  108. ^ "The WSJ's Demonization Of Obamacare Hits New Low With Article On McDonald's Dropping Coverage". Business Insider. 30 Eylül 2010. 2 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2010. 

Daha fazla okuma

  • Dealy, Francis X. Güç ve para: Wall Street Journal'ın İçinde (Birch Lane Press, 1993).
  • Douai, Aziz ve Terry Wu. "İş dünyası olarak haberler: küresel mali kriz ve Wall Street Journal'daki Occupy hareketi." Journal of International Communication 20.2 (2014): 148–167.
  • Merrill, John C. ve Harold A. Fisher. Dünyanın en büyük günlükleri: elli gazetenin profilleri (1980), s. 338–41.
  • Rosenberg, Jerry M. Inside the Wall Street Journal: The History and the Power of Dow Jones & Company ve America's Most Influential Newspaper (1982) çevrimiçi
  • Sakurai, Takuya. "Bir Ticaret Politikasını Çerçevelendirmek: Wall Street Journal'ın Super 301 Kapsama Alanının Bir Analizi" Kültürlerarası İletişim Çalışmaları 24.3 (2015). internet üzerinden
  • Steinbock, Dan. "Dinamik yetenekler geliştirme: Wall Street Journal etkileşimli baskısı: Başarılı bir çevrimiçi abonelik modeli (1993–2000)." International Journal on Media Management 2.3-4 (2000): 178–194.
  • Yarrow, Andrew L. "Savaş sonrası büyük hikaye: Bolluk ve ekonomik gazeteciliğin yükselişi." Gazetecilik Tarihi 32.2 (2006): 58+ çevrimiçi

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Wall_Street_Journal&oldid=24725254" sayfasından alınmıştır