Takvîm-i Vekâyi

Sayfanın 6 Aralık 2020 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Takvim-i Vekayi (Osmanlıca Osmanlıca: تقویم وقایع‎), Osmanlı İmparatorluğu sınırları dahilinde 11 Kasım 1831'de yayımlanmaya başlanan ilk Osmanlı Türk resmî gazetesidir.

Haftalık olarak Osmanlı Türkçesi dışında; Arapça, Ermenice, Farsça, Fransızca, Rumca baskıları da yayımlanan bir gazeteydi. Resmî ilânlar ve gayriresmî duyurular dışında, iç ve dış gelişmelere ilişkin haberler de basılmaktaydı.

Takvîm-i Vekâyi, resmî bir gazete olması dolayısıyla makaleler esas olarak devletin görüşlerini yansıtıyordu. 1860'tan itibaren sadece resmî duyurular ve kabul edilen yasa metinleri yayınlanır oldu.

Kuruluşu

1828'de Mısır'da Vekâyi-i Mısriyye yayınlanmaya başlamıştı. Mısır Valisi Kavalalı Mehmet Ali Paşa tarafından Türkçe ve Arapça olarak bastırılan bu yayın organı, Mısır'ın Osmanlı Devleti'ne karşı etkin bir propaganda aracı olarak meydana çıkmıştı. Sultan II. Mahmut ve Bab-ı Âli, yürütmekte oldukları merkeziyetçi reformlar çerçevesinde devlet idaresinin sesini daha etkin olarak duyurabilmek amacıyla resmî bir gazetenin yayınlanmasını gerekli bulmaktaydılar. Bu amaçla daha önceden İzmir'de yerel Fransızca gazete yayınlamış olan Alexandre Blacque ile anlaşmak suretiyle resmî bir gazete çıkarma kararı alındı. 11 Kasım 1831'de Takvîm-i Vekâyi yayın hayatına başladı.

Takvîmhâne-i Amire

Yeni gazetenin basımı için Bâb-ı Seraskerî’ye yakın olan semtlerde genis bir yerin gerekliliğinden dolayı Tab’hâne civarında eski Bursa mütesellimi kapıcıbası Mûsâ Ağa’nın konağı satın alınarak matbaa haline döndürülmüştür. Takvîm-i Vekâyi’in ilk sayısının basıldığı tarih olan 1 Kasım 1831’den beş gün sonra Takvîmhâne’yi ziyaret eden James Ellsworth De Kay matbaa binası için “Serasker Pasa’nın sarayının yakınlarında ve şu an kullanılma amacına uygun olarak inşa edilmiş. Geniş bir tesis ve her açıdan eksiksiz ve kullanışlı olması için hiçbir masraftan kaçınılmadığı görülüyor. Ana girişte görev yapan nöbetçi, yazılı izne sahip olmayanların geçmesine izin vermiyor; en azından biz kapıda göstermek için böyle bir geçis izni aldık. Fransızca ve Türkçe baskı odaları ayrıydı ve genellikle Türk dizgiciler çalıştırılıyordu…” şeklinde değerlendirmede bulunmuştur.^[1]

Kapanışı

II. Abdülhamid devrinin büyük bir kısmında Takvîm-i Vekâyi yayınlanmadı. İlk yayın kesintisi 1878 yılında oldu ve 1891'e kadar sürdü. 1891'de yeniden çıkmaya başlayan Takvîm-i Vekâyi'nin basımı, 1892'de yeniden durduruldu. 1908 Jön Türkler sonrasında yeniden yayın hayatına geçti. Türkiye Cumhuriyeti kurulduktan sonra Takvîm-i Vekâyi'nin görevini Resmî Gazete devraldı.

Ayrıca bakınız

Moniteur Ottoman

Kaynakça

Takvim-i Vekayi, "Belgeler", Prof. Dr. Nesimi Yazıcı, Gazi Üniversitesi Yayını, Ankara, 1983

^ Necdet Öz, Tabhane ile Takvimhane'nin birleşmesi ve basılan eserler: 1824-1840, Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2012. 27 Ekim 2020. s. 4. Eksik ya da boş |başlık= (yardım);

[1] Necdet Öz, Tabhane ile Takvimhane'nin birleşmesi ve basılan eserler: 1824-1840, Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2012. 27 Ekim 2020. s. 4. Eksik ya da boş |başlık= (yardım);

[1]