Perili Ev (hikâye)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
22.43, 5 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24295076 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
All the Year Round dergisinde Perili Ev (1859)

Perili Ev, Charles Dickens'ın (1812 - 1870) Noel'lerde yayımladığı hayalet hikâyelerinden biridir. İlk olarak 1859'da yayımlanmıştır.

Özet

Sağlık sorunları nedeniyle bir süre kırsal kesimde yaşaması greken John, bir arkadaşının tavsiyesi üzerine II. George döneminden kalma bakımsız, fakat uygun bir evde kalmaya karar verir. Evi ilk kez görmeye gittiğinde, evin bulunduğu köyde biraz dolaşan John, evin perili olduğuyla ilgili söylentilere kulak asmaz ve evi kiralamaya karar verir. Kız kardeşi Patty, sağır bir seyis, iki kadın hizmetçi, genç bir kız ve bir av köpeğiyle birlikte eve yerleşirler. Ancak ilk günden itibaren huzursuzluk baş gösterir. Şüphe ve korku bulaşıcı bir hastalık gibi yayılır; John'a da bulaşır. Hizmetlilerin evden kaçmalarıyla birlikte John evden çıkmaları gerektiğini düşünmeye başlar. Fakat kızkardeşinin telkinleriyle evde kalmaya ikna olur. Yalnız artık hizmetçi tutmaktan vazgeçip kendi işlerini kendileri görmeye ve eve arkadaşlarını çağırmaya ve Noel'e kadar birlikte kalmayı teklif etmeye karar verirler.

Tüm arkadaşlar geldikten sonra kalınacak odaların belirlenmesi için kura çekilir. John evi ara sıra ziyaret edilen evin eski sakinlerinden Efendi B'nin tavanarasındaki odasında kalmaya başlar. İlk günler yeni gelenlerin, evin geceleri ses çıkardığını düşündükleri bölümlerini tamir etme çalışmasıyla geçer. Hayalet ya da sıradışı bir durumla karşılaşan olmaz. Ancak bir sabah John, tıraş olurken aynada küçük bir oğlanı tıraş ettiğini fark eder. O gece bunu düşünerek yatağa girer ancak gece yarısı yeniden uyanır ve yanında Efendi B'nin iskeletini görür.

Ah ben! Ah ben! O odaya yerleştiğimden bu yana dostlarım, o çocuğun odasına, kendi çocukluğumun, kendi masumiyetimin ve kendi çocuksu hayallerimin dışında başka hiçbir hayalet gelmedi. Çoğu kez bu hayalin peşinden gittim; ama bu insan adımlarımla ona yetişemedim, bu insan ellerimle ona dokunamadım, bu insan yüreğimle onun saflığını koruyamadım. Ve şimdi beni, olabildiğince neşeli ve minnettar bir halde, aynamda sürekli değişen müşterileri sırayla tıraş ettiğim kötü kaderimle uğraşırken ve bana ölümlü bir hayat arkadaşı olarak bağışlanmış bir iskeletle uyuyup uyanırken görüyorsunuz.

Kaynakça

  • Dickens, C. (2007). Perili Ev, Bordosiyah Yayınevi, İstanbul