Oğlan
Eski Türkçe döneminde Orhun (Göktürk) Yazıtları Bilge Kağan Abidesi Doğu Yüzü [20] numarada "işilik kız oglungın küng kıldıg[1]" şeklindeki kullanımına bakıldığında oğul sözcüğünün çocuk, evlat anlamında kullanıldığı görülür. Bu metinden yola çıkarak sadece erkek çocukları için değil kız çocukları içinde kullanıldığı saptanmıştır.
Türkiye Türkçesinde Oğlan ya da erkek çocuğu, küçük yaştaki erkek. Oğlan sözcüğü bazen genç yetişkin erkekler için de kullanılır.[2]
Etimoloji
Oğlan sözcüğünün kökeni 'erkek evlat' anlamındaki Türkçe oğul sözcüğüdür. Bu sözcüğün kökü "oğl" öncesinde "oıl" ve onun öncesinde de "ol" sözcüklerine dayanır.[3]
Kültür
Dünyadaki neredeyse tüm toplumların ataerkil kökleri bulunur. Bu nedenle oğlanlar tarih boyunca soyun devamını sağlayan yegane unsur olarak görülmüşlerdir. Bunun sonucu olarak din, mitoloji ve sanata sıklıkla konu olmuşlardır.
Kaynakça
- ^ Orhun Abideleri. Boğaziçi Yayınları. s. 40. ISBN 975-451-017-4
|isbn=değerini kontrol edin: checksum (yardım). Bilinmeyen parametre|yazarlistesi-bağ=görmezden gelindi (yardım); Tarih değerini gözden geçirin:|erişimtarihi=(yardım); - ^ "oğlan." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Mayıs 2013
- ^ oğul 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Ekim 2011.
 | Sosyoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |