No wave

Vikipedi, özgür ansiklopedi
18.47, 5 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24284874 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
No wave
Müzikal kökenleriPunk rock, avangart[1]
Kültürel kökenleri1970'lerde, New York
Önemli çalgılarVokaller, gitar, bas gitar, bateri, saksofon
TürevlerDans-punk, noise rock, punk caz
No wave müzisyeni Glenn Branca, 1980'ler

No wave, 1970'lerde New York şehrinde ortaya çıkan bir müzik, bağımsız sinema, video sanatı ve modern sanat akımıdır.[1][2] "No wave" terimi ise punk kültürü tarafından dönemin popüler New Wave müzik türü ve bu türün ticari öğelerini hicvetmek için ortaya atılmıştır. Bu müzik tarzı özellikle Talking Heads gibi plak şirketleri ile anlaşan new wave gruplarına ve bu tarzdaki gruplar tarafından sıklıkla kullanılan Chuck Berry gitar riff'lerine karşı doğmuştur.[3] Terim, merkezi New York'un sanat jargonuna Diego Cortez'in küratörlüğünü yaptığı 1981 yılındaki "New York/No Wave" performansı ile katılmıştır.[4] Aynı zamanda "no wave"'in Fransız Yeni Dalga öncüsü yönetmen Jean-Luc Godard'dan da esinlendiği düşünülmektedir.[5] Akım her ne kadar kısa sürmüş olsa da, müzik, bağımsız sinema, görsel sanat ve moda dallarını büyük ölçüde etkilemiştir.[6]

No wave müzik tarzı olarak post-punk ile ilişkilendirilmektedir. Bu tarzda müzik yapan sanatçılar, anaakım punk rock'dan etkilense de müziklerinde ağırlıklı olarak atonal, gürültülü ve ritmik öğeler kullanmış; melodiye önem vermemiştir. Chance and the Contortions, Teenage Jesus and the Jerks, DNA ve Mars gruplarından şarkıların bulunduğu ve Brian Eno'nun yapımcılığını üslendiği No New York (1978) derleme albümü, türün önemli örnekledirnden olmuştur. Alternatif rock grubu Sonic Youth da kökenlerini bu akımdan almaktadır.[7]

No wave grupları ve müzisyenleri

No wave görsel sanatçıları

Kaynakça

  1. ^ a b Romanowski, P., (Ed.) (1995) [1983]. The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll. H. George-Warren & J. Pareles (Revised bas.). New York: Fireside. ss. 717. ISBN 0-684-81044-1. 
  2. ^ Masters 2007, s. 5
  3. ^ NO!: The Origins of No Wave by Marc masters for Pitchfork January 15, 2008
  4. ^ Alison Pearlman, Unpackaging art of the 1980s, p. 188
  5. ^ O'Brien, Glenn (Ekim 1999). "Style Makes the Band". Artforum International Magazine. 
  6. ^ Masters 2007, s. 200
  7. ^ No Wave. AllMusic

Bibliyografya

Ayrıca bakınız