Manuel Ávila Camacho
| Manuel Ávila Camacho | |
|---|---|
| |
| 46. Meksika Cumhurbaşkanı | |
| Görev süresi 1 Aralık 1940 - 30 Kasım 1946 | |
| Yerine geldiği | Lázaro Cárdenas |
| Yerine gelen | Miguel Alemán Valdés |
| Meksika Milli Savunma Bakanı | |
| Görev süresi 18 Ekim 1936 - 31 Ocak 1939 | |
| Cumhurbaşkanı | Lázaro Cárdenas |
| Yerine geldiği | Andrés Figueroa |
| Yerine gelen | Jesús Agustín Castro |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 24 Nisan 1897 Teziutlán, Puebla, Meksika |
| Ölüm | 13 Ekim 1955 (58 yaşında) Huixquilucan, Meksika Eyaleti, Meksika |
| Milliyeti | Meksikalı |
| Partisi | Kurumsal Devrimci Parti |
| Evlilik(ler) | Soledad Orozco (1925) |
| Mesleği | siyasetçi, general |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı | .svg){kind=small} Meksika
|
| Branşı |  Meksika Ordusu
|
| Hizmet yılları | 1914-1933 |
| Rütbesi | tuğgeneral |
Manuel Ávila Camacho (24 Nisan 1897 – 13 Ekim 1955), 1940 ile 1946 yılları arasında Meksika Cumhurbaşkanı olarak görev yapmış siyasetçi ve askeri lider. Meksika Devrimi'ne katılmasına ve yüksek bir rütbeye ulaşmasına rağmen, General Lázaro Cárdenas ile doğrudan bağlantısı olması nedeniyle cumhurbaşkanı seçilmiştir.[1] Meksikalılar tarafından "Kibar Cumhurbaşkanı" ("El Presidente Caballero") olarak çağrılmıştır.[2] Cumhurbaşkanı olarak ulusal birliği, düzeni ve itidali sağlamaya yönelik politikalar izledi.[3] Yönetimi sırasında askeri liderlikten sivil liderliğe geçişi sağladı, çatışmacı antiklerikalizmi sona erdirdi, sosyalist eğitim için yapılan baskıyı tersine çevirdi ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD ile ticaret ilişkisini düzeltti.[4]
Gençliği
Manuel Avila, Puebla eyaletinde küçük ama ekonomik olarak önemli bir kasaba olan Teziutlán'da doğdu. Manuel Ávila Castillo and Eufrosina Camacho Bello çiftinin çocuğu olarak orta sınıf bir ailede büyüdü.[5] Erkek kardeşlerinden ikisi Maximino Ávila Camacho ve Rafael Ávila Camacho, Pueble valisi olarak görev yapmıştır.
Ulusal Hazırlık Okulu'ndan mezun olmasına rağmen üniversite diploması yoktur.
Kariyeri
1914'te devrimci orduya teğmen olarak katıldı ve 1920 yılında albay rütbesini aldı. Aynı yıl, Lázaro Cárdenas'ın altında Michoacán eyaletinin kurmay başkanı olarak görev yapmıştır. Burada Cárdenas ile yakın arkadaş olmuştur. Eski devrimci general Adolfo de la Huerta'nın 1923'teki isyanına karşı çıkmıştır.[4] 1929 yılında hoşnutsuz devrimci generallerin son ciddi askeri isyanı olan Escobar İsyanı'na karşı General Cárdenas ile mücadele etmiştir. Aynı yıl tuğgeneral rütbesini kazanmıştır.
1925 yılında Jalisco eyaletinin ileri gelen ailelerinden birine mensup olan Soledad Orozco García (d.1904-ö.1996) ile evlenmiştir.
Askerlik kariyerinden sonra siyasete atılmıştır. 1933 yılında Milli Savunma Bakan Yardımcısı, 1937 yılında ise Milli Savunma Bakanı olmuştur. 1940 yılında Meksika Devrimci Partisi'nden cumhurbaşkanı adayı olmuştur. Camacho; eski bir devrimci general olan, sağcı aday General Juan Andreu Almazán'a karşı ihtilaflı bir cumhurbaşkanlığı seçimini kazanmıştır.
Cumhurbaşkanlığı
Kilise ve devlet arasındaki çatışmayı bitirmesi
Camacho, "Ben inançlı biriyim." diyerek Katolik olduğunu açıklamıştır. Devrim'den beri bütün cumhurbaşkanları antiklerikalizmi savunmuştur.[6] Ancak Camacho'nun döneminde Meksika'da Katolik Kilisesi ve devlet arasındaki çatışma büyük oranda sona erdi.
İç politika
1943 yılında Meksika Sosyal Güvenlik Kurumu'nu kurarak işçi sınıfını korudu. Okuma yazma bilmeyenlerin oranını azaltmaya çalıştı, toprak reformuna devam etti ve kiraları dondurarak düşük gelirli vatandaşlara fayda sağladı. Seçim reformu yapılmasına önayak oldu ve 1946 yılında aşırı sağ ve aşırı sol partilerin faaliyet göstermesini zorlaştıran yeni bir seçim yasasını onayladı. Bu yasaya göre bir siyasi örgütün yasal olarak siyasi parti olabilmesi için şu koşullar getirildi:
- 10 eyalette en az 10.000 aktif üyesi olması
- seçimden en az 3 yıl önce kurulmuş olması
- anayasadaki ilkelere uyması
- uluslararası örgütlere ya da yabancı siyasi partilere bağlı olmaması veya onlarla ittifak kurmaması[7]
18 Ocak 1946'da Meksika Devrimci Partisi'nin adını Kurumsal Devrimci Parti olarak değiştirdi. Partinin eski örgütlenmesinde Meksika ordusu bir sektör olarak temsil edilirken yeni örgütlenmede ordunun temsiliyeti kalmadı.[3]
Ekonomik olarak ülkenin sanayileşmesini gerçekleştirmeye çalıştı. Bu sadece küçük bir gruba yarar sağladı ve gelir eşitsizliği arttı.[8] II. Dünya Savaşı sırasında Meksika ekonomisi canlandı. 1940-1945 yılları arasında yaklaşık olarak her yıl %10 ekonomi büyüdü ve Meksika’dan giden hammaddeler, ABD savaş endüstrisini canlandırdı.[9]
Tarım konusunda, Meksika'nın tarım üretiminin artması için Yeşil Devrimi başlatmak amacıyla Rockefeller Vakfı'nı davet etti.[10]
Eğitim konusunda; Camacho, Cardenas'ın sosyalist eğitim politikalarını anayasa değişikliği ile yürürlükten kaldırdı.[4]
Dış politika
Cumhurbaşkanlığı dönemi boyunca Camacho, II. Dünya Savaşı sırasında yönetimde olmanın zorluğunu yaşadı. Meksika'ya ait petrol taşıyan iki geminin Meksika Körfezi'nde Alman denizaltıları tarafından imha edilmesinden sonra;[11][12] Camacho, 22 Mayıs 1942 tarihinde Mihver Devletleri'ne savaş ilan etti. Meksika'nın savaşa katılımı, Pasifik üzerinde Japonya ile savaşan 201. hava filosu (Escuadrón 201) ile sınırlıydı. Filo, 300 askerden oluşuyordu ve Teksas'ta eğitim aldıktan sonra 27 Mart 1945'te Filipinler'e gönderildi. 7 Haziran 1945'te filo göreve başladı ve Luzon Savaşı'na katıldı. Savaşın sonunda 5 Meksikalı asker hayatını kaybetti. Meksika savaşa kısa süre katılım sağlasa da galip devletler arasında yerini aldı ve bunun sayesinde savaş sonrası düzenlenen uluslararası konferanslara katılım sağlama hakkını elde etti.[13]
Meksika'nın savaşta Müttefiklerden yana olması Meksika-ABD ilişkilerini ilerletti. Meksika, savaş sırasında ABD'ye hammadde sağladı ve Bracero Programı adı altında ABD'de savaşa giden işçilerin yerini doldurmak amacıyla ABD'ye 300.000 konuk işçi yolladı. Meksika, Lazaro Cardenas döneminde diplomatik ilişkileri kestiği Birleşik Krallık ve Sovyetler Birliği ile yeniden diplomatik ilişki kurmaya başladı. Meksika, 1945 yılında Birleşmiş Milletler Antlaşması'nı imzaladı ve 1946 yılında Amerikan Ülkeleri Arası Savaş ve Barış Konferansı'nın genel merkezi haline geldi.
Camacho'nun cumhurbaşkanlığı dönemi öncesinde ABD ile yaşanan anlaşmazlıklar bu dönemde çözüldü. ABD, Meksika'nın demiryolu sistemini iyileştirmesi ve Panamerikan Karayolu'nun yapımı için mali yardım sağladı. Aynı zamanda Meksika'nın dış borcu düşürüldü.[14]
Cumhurbaşkanlığı sonrası
Camacho, 1946 yılında dönemi sona erdiğinde emekli oldu ve kendi çiftliğinde çalışmaya başladı.[4]
Ödüller
1. Sınıf Uğurlu Bulutlar Nişanı, Çin Cumhuriyeti, 1945[15]
Beyaz Kartal Nişanı, Polonya (sürgündeki hükümet)
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
- ^ Krauze, Enrique (1997). Mexico: Biography of Power. New York: Harper Collins. s. 494.
- ^ Krauze, Enrique (1997). Mexico: Biography of Power. New York: Harper Collins. s. 491.
- ^ a b Howard F. Cline (1963). Mexico: Revolution to Evolution: 1940-1960. Oxford: Oxford University Press. s. 153.
- ^ a b c d Roderic Ai Camp (1996). Manuel Avila Camacho. Encyclopedia of Latin American History and Culture. 1. New York: Charles Scribner's Sons. s. 244.
- ^ LaFrance, David G (1997). Manuel Ávila Camacho. Encyclopedia of Mexico. Chicago: Fitzroy Dearborn. s. 116.
- ^ Tuck, Jim (9 Ekim 2008). "Mexico's marxist guru: Vicente Lombardo Toledano (1894–1968)". Mexconnect. 3 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020.
- ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2003). Historia de México II. Pearson Educación. s. 250.
- ^ Beezley, William (2010). The Oxford History of Mexico. Oxford University Press. s. 501.
- ^ Beezley, William (2010). The Oxford History of Mexico. Oxford University Press. s. 500.
- ^ Cotter, Joseph (2003). Troubled Harvest: Agronomy and Revolution in Mexico 1880-2002. Westport CT: Prager.
- ^ "Faja de Oro". 21 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020.
- ^ "Potrero del Llano". 21 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020.
- ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2003). Historia de México II. Pearson Educación. ss. 257-258.
- ^ Beezley, William (2010). The Oxford History of Mexico. Oxford University Press. s. 537.
- ^ China Handbook 1937-1945 A Comprehensive Survey of Major Developments in China in Eight Years of War (İngilizce ve Çince). New York. 1947. s. 186. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2020 – Google Books vasıtasıyla.
