Hüseyin Siret Özsever
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Mayıs 2015) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Hüseyin Siret Özsever (d. 1872, İstanbul - ö. 27 Şubat 1959), Türk şair.
Mülkiye Mektebi'ni bitirdi. Hariciye Mektebi kaleminde ve Nafia Tercüme kaleminde çalıştı. II. Abdülhamid'in siyasetine karşı olduğu için Hısnımansur'a (Adıyaman) tahrirat katibi tayin edildi (1897); fakat bir İngiliz gemisiyle Kahire'ye, Mahmud Celaleddin Paşa'nın daveti üzerine oradan Paris'e gitti. Paris'teyken İstanbul hükümeti tarafından idama mahkûm edildi.
1896-1898 yılları arasında Edebiyat-ı Cedide topluluğunda yer alan şair, bu dönemde dil, şekil, tema ve sanat anlayışı bakımından Edebiyât-ı Cedîde’nin ortak özelliklerini sürdürür. Şiirlerinin çoğunda aşk, kadın, tabiat ve özlem gibi bireysel temaları işler.
Meşrutiyet'in ilanından (1908) sonra Türkiye'ye döndü. Vilayet mektupçuluğuna ve Hazinei Evrak Müdürlüğü'ne tayin edildi; İsviçre'ye gitti. Mütarekeden sonra İstanbul'a döndü; edebiyat öğretmenliği ve Hariciye nezareti mektupçuluğu yaptı. Edebiyatı Cedide topluluğu içinde Tevfik Fikret'in etkisi altında kalarak yazdığı şiirlerinden nazım tekniğine ve dile önem verdi. 1900'de Adıyaman'a sürüldükten sonraki şiirlerinde Ömer Senih takma adını kullandı. Son şiirlerinde hece ölçüsünü denedi; dilde sadeliği benimsedi.
Bibliyografi
- Leyâl-i Girizan (Kaçan Geceler) (1910)
- Bağbozumu (1928)
- Kıvılcımlı Kül (1937)