Greg Kurstin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
20.50, 29 Kasım 2020 tarihinde Vikiçizer (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24122193 numaralı sürüm (→‎Müzik yaşamı: düzeltme)
Greg Kurstin
Genel bilgiler
Doğum adıGregory Allen Kurstin
Doğum14 Mayıs 1969 (54 yaşında)
Los Angeles, Kaliforniya, ABD
TarzlarRock, pop, alternatif rock
MesleklerProdüktör, söz yazarı
ÇalgılarKlavye, gitar, bas gitar
İlişkili hareketlerKelly Clarkson, P!nk, The Bird and the Bee, Lily Allen, Britney Spears, Tegan & Sara, Sia, The Shins, Katy Perry, Adele
Resmî sitegregkurstin.com

Gregory Allen "Greg" Kurstin (d. 14 Mayıs 1969), Amerikalı müzik yapımcısı ve söz yazarı.

Müzik yaşamı

Los Angeles, Kaliforniya'da doğup büyüyen Kurstin, beş yaşında piyano çalmaya başladı, sonraki yıllarda gitar ve bas çalmayı öğrendi. 11 yaşında ilk grubuna katılan Kurstin, 12 yaşındayken Dweezil Zappa'nın "My Mother Is a Space Cadet" şarkısını yazdı.[1] Bir süre New York'ta caz müziğe odaklandı.[2] Daha sonra Los Angeles'a dönerek eğitimini tamamladı.[3]

1994'te arkadaşı Tommy Jordan ile birlikte Geggy Tah grubunu kurdu. Grubun kaydettiği demoyu dinleyen David Byrne, ikiliyi Luaka Bop plak şirketi bünyesine kattı. Özellikle 1996'da "Whoever You Are" adlı şarkılarıyla dikkat çeken grup, üç albüm yayınladıktan sonra dağıldı.[1] Kurstin, sonraki yıllarda stüdyo müzisyeni olarak çalışmalarını sürdürdü.[4] 2004'te şarkıcı Inara George ile tanıştı. George'un ilk solo albümünün prodüktörlüğünü üstlenen Kurstin, sonraları George ile birlikte The Bird and the Bee grubunu kurdu. Blue Note Records ile anlaşan ikili,[5] 2006'da Again and Again and Again and Again adlı EP'lerini yayınladı. Onu 2007'de The Bird and the Bee, 2009'da Ray Guns Are Not Just the Future ve 2010'da Interpreting the Masters Volume 1: A Tribute to Daryl Hall and John Oates izledi.[6]

Sia, Peaches, P!nk ve The Flaming Lips gibi sanatçı ve gruplarla çalışan Kurstin, 2006'da Lily Allen ile tanıştı. Prodüktörlüğünü üstlendiği Alright, Still albümü ABD'de 20 numaraya yükseldi ve altın plak kazandı.[7] Albüm sayesinde Kurstin, yapımcı ve söz yazarı olarak dikkatleri üzerine çekti. Sonraki dönemde Ellie Goulding, Foster The People, Tegan & Sara, The Shins, Kelly Clarkson ve Katy Perry gibi isimlerin prodüktörlüğünü üstlendi. Bu arada 2009'da Yılın Prodüktörü dalında Grammy'ye aday gösterildi.[8] Aynı yıl üç dalda Ivor Novello ödülü kazandı.[9] 2013'te yazarı olduğu ve Kelly Clarkson tarafından seslendirilen "Stronger (What Doesn't Kill You)", Yılın Şarkısı ve Yılın Kaydı dallarında Grammy'ye aday gösterildi. Ayrıca prodüktörü olduğu, Clarkson'ın Stronger albümü En İyi Pop Vokal Albümü dalında Grammy kazandı.[10]

Kaynakça

  1. ^ a b Wood, Mikael (4 Aralık 2012). "Greg Kurstin is an in-demand songwriter-producer — and not crazy". 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  2. ^ "New School Press Release, 2008". 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 
  3. ^ Harcourt, Nic (Temmuz 2009). "Greg Kurstin: Turn It Up". Los Angeles Times Magazine. 1 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  4. ^ Unterberger, Andrew (8 Şubat 2013). "From Geggy Tah to the Grammys: The Wild Ride of "Pop Impersario" Greg Kurstin". Pop Dust. 4 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  5. ^ Chinen, Nate (6 Şubat 2009). "At 70, a Legendary Jazz Label Asks, 'Now What?'". New York Times. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  6. ^ "bird and the bee at AllMusic". AllMusic. 2013. 7 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  7. ^ "Pictures of Lily". Billboard. 2 Ocak 2007. 22 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  8. ^ Roberts, Randall. "The LA Weekly on The 2009 Grammy Nominations". 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 
  9. ^ "Ivor Novello Award Winners". 30 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 
  10. ^ "Full List of 2013 Grammy Nominees, via MTV.com". 21 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2013. 

Dış bağlantılar