Emin Ongan
Emin Ongan (d. 1 Eylül 1906, Edirne - ö. 3 Şubat 1985, İstanbul), Kemancı, Klasik Türk müziği bestecisi, eğitimci, Üsküdar Musiki Cemiyeti'ne ismi verilen eski başkanlarından.
Babası Cerrah Kolağası Ahmet Bey ve annesi Çaplıoğulları’ndan Zehra Hanım’dır. İlk öğrenimini Ravza-i Terakki Mektebi’nde tamamladı. Ortaokulu ve liseyi Edirne Sultanisi'nde okudu. Ailesi Balkan Savaşı’ndan sonra Edirne'den İstanbul’a gelerek Üsküdar’a yerleşti.
11 yaşında müziğe başladı. Ağabeyi Nedim Ongan'ın kemanıyla kendi kendine enstrüman çalmayı öğrendi.[1]
1925 yılında Anadolu Spor Kulübü’nde Mildan-zade Niyazi Bey'in talebesi olan Tamburi Süreyya Bey'in yönettiği musiki topluluğuna iştirak etti. Bu toplulukta sadece Darülfünun öğrencileri bulunuyordu.
Emin Ongan, ailesinin İstanbul Üsküdar’a yerleşmesi sonucu 1927 yılında o zamanki adı Dar-ül Feyz-I Musiki Cemiyeti olan Üsküdar Musiki Cemiyeti’ne girdi. İlk musiki derslerini, özellikle Batı Müziği nazariyatı bilgisini Mızıkalı Celâl Bey’den aldı. Bestekâr Ziya Bey’den makam, usul ve repertuvar öğrendi. Hanende Arap Cemal ve Edip Nazım Bey ile çalıştı.Bir röportajda eğitim sürecinden bahsederken "Bana en çok yardımı dokunanlardan biri de Ata Bey'di" demiştir, fakat bahsettiği kişinin soyadını vermemiştir.
Ongan, 1926'da ilk bestesini yaptı. 1927'den itibaren sahnede keman çalmaya başladı. 1936'da TEKEL İdaresi'ne memur olarak girince sahne çalışmalarını bıraktı, müziği bir süre sadece cemiyette sürdürdü. 1936'da cemiyetin yöneticiliğini üstlendi, ölümüne kadar bu görevi yürüttü[2].
1945’te İstanbul Belediye Konservatuvarı' İcra Heyeti 'nde koro yöneticiliği ve keman sanatkârı olarak çalışmaya başladı. İstanbul Radyosu'nda uzun yıllar görev yaptı. Son olarak İ.T.Ü. Devlet Konservatuvarı’nda öğretim üyesi olarak çalıştı.
1 Eylül 1951 tarihinde saz sanatkârı olarak İstanbul Radyosu’nda kadroya giren Emin Ongan’ın hayatının büyük kısmı bugün onun ismini almış olan Üsküdar Musiki Cemiyeti'nde geçmiş; 50 yılını verdiği cemiyet onun çalışmalarıyla onun en büyük eseri olmuştur. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Cüneyd Kosal, Hüsnü Anıl, Arif Sami Toker, Ekrem Erdoğru, Vecdi Seyhun, Niyazi Sayın gibi önemli isimler bulunuyor[2].
1956'da TEKEL Müdürlüğü'ndeki kısım şefi görevinden emekli oldu. Ut, kanun, viyolonsel de çalan Ongan 59 yılda şarkı, saz semaisi ve diğer formlarda 80'e yakın eser besteledi. 1985'te vefat eden bestekâr Karacaahmet Mezarlığı'na defnedilmiştir.
Üsküdar Musiki Cemiyeti'nin ismi 19 Ekim 1987'de yapılan genel kurulda Emin Ongan Üsküdar Musiki Cemiyeti olarak değiştirildi.[3]
Popüler eserleri
- Sen Benim Gönlümde Açan Son Güldün
- Bahar Meltemidir Başımda Esen
- Hasretinle Yanan Kalbime Yetmez Gibi Derdim
- Titrer Yüreğim İsmini Ansam Kederimden
- Saz Semaileri (Acem Aşiran, Sûz-i Dil, Şehnaz Buselik makamlarında)
Kaynakça
- ^ Emin Ongan, Üsküdar Musiki Cemiyeti'ni anlatıyor, Zeki Tükel röportajı, 8 Mart 1952, Radyo Haftası Dergisi
- ^ a b Türk Musikisi Ansiklopedisi, Yılmaz Öztuna
- ^ "Üsküdar Musıki Cemiyeti tarihçesi, ÜMC Web Sayfası". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017.
Dış bağlantılar
- Üsküdarlı Meşhurlar Ansiklopedisi: Emin Ongan (ss. 299)13 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Emin Ongan'ın 50 eseri, Proje TSM
- Emin Ongan besteleri arşivi
 | Bir Türk besteci ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |