Cüveyriye bint Haris

Vikipedi, özgür ansiklopedi
07.13, 3 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24189824 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))

Cüveyriye bint-i Haris, İslam peygamberi Muhammed'in eşidir.[1][2] Muhammed ile evlenmeden önce adı Berre idi. Muhammed tarafından kendisine "küçük kadın, kızcağız" anlamlarına gelen Cüveyriye adı verildi. Muhammed'den yedi hadis rivayet etmiştir.[3]

Hayatı

Cüveyriye bint-i Haris, Mustalik oğullarının reisi el-Haris'in kızıdır.[1] İlk evliliğini Müsafi b. Saffan'la yapmıştı.[1] Kocası Müsafi b. Saffan, İslam karşıtıydı.[1]

Cüveyriye, kocası Müsafi b. Saffan'ın Müslümanlarla Benî Müstalık arasındaki Müreysî (Beni Müstalik) Savaşı'nda, Hicretin 6. senesi Şaban ayında, öldürülmesi üzerine Müslümanların eline esir düştü.[1] Fidye yoluyla esirlikten kurtulmak için Muhammed'den yardım istedi. Muhammed, Cüveyriye'nin fidyesini ödeyip, kendisiyle evlenmek istediğini bildirince kabul etti ve evlendiler.[4][5]

Cüveyriye, Muhammed ile evlenince o kabileyle akrabalık bağı tesis edilmiş oldu. Bu evliliğin üzerine Müslümanlar da diğer esirleri serbest bıraktılar. Mustalik oğulları kabilesi, bu davranıştan dolayı memnun oldu ve topluca İslam'ı kabul edip Müslüman oldular.[6] Bu durum kimilerince evliliğin hikmeti olarak nitelendirildi.[1][5] Cüveyriye namaz kılan, Allah'ı zikreden ve oruç tutan bir sahabiye olarak bilinirdi. "Kavmi için kendisinden daha hayırlı ve bereketli bir kadın bulunmayan" diye tanımlanır.[1]

Ölümü

Cüveyriye, hicrî 50 veya 57 senesinde öldü. Bâki Mezarlığı'na defnedilmiştir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g "Prof.Dr.Mehmet SOYSALDI" (PDF). 21 Eylül 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2013. 
  2. ^ Salih SURUÇ, Kâinatın Efendisi Peygamberimiz’in Hayatı, 370. baskı, s.508
  3. ^ İbn Sa’d, age., VIII, 119, 120; Hamidullah, age., II, 685.
  4. ^ İbn Sa’d, age., VIII, 117; Komisyon, Büyük İslam Tarihi, I, 330.
  5. ^ a b Salih SURUÇ, Kâinatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı, 370. baskı, s.508
  6. ^ İbn Hişam, age., II, 295.