Bromik asit

Bromik asit
Adlandırmalar
	IUPAC adı Bromik asit
	Diğer adlar Bromik(V) asit ; Hidrojen bromat
Tanımlayıcılar
CAS numarası	7789-31-3;
ChEBI	CHEBI:CHEBI:49382;
ChemSpider	22853;
ECHA InfoCard	100.029.235
EC Numarası	232-158-3;
MeSH	Bromic+acid
PubChem CID	24445;
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID7064861 ;
Özellikler
Molekül formülü	HBrO3
Molekül kütlesi	128.91 g/mol
Asitlik (pKa)	-2
	Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
	Bilgi kutusu kaynakları

Sayfanın 1 Şubat 2020 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Hidrojen bromat olarak da bilinen bromik asit, HBrO₃ moleküler formülüne sahip bir oksoasittir. Sadece sulu çözelti içinde bulunur.^[1]^[2] Broma ayrışırken oda sıcaklığında sarıya dönen renksiz bir çözeltidir.^[1]^[3] Bromik asit ve bromatlar güçlü oksitleyici ajanlardır ve Belousov-Zhabotinsky reaksiyonlarında yaygın bileşenlerdir.^[3]^[4] Belousov-Zhabotinsky reaksiyonları denge olmayan termodinamiğin klasik bir örneğidir.

Ayrışma

Düşük konsantrasyonlar tamamen hidrojene ve bromata ayrılırken, yüksek konsantrasyonlar brom oluşturmak üzere ayrışır. Pozitif yüklü hipervalent brom, elektronegatif OH grubuna bağlı olduğu için bromik asidin yüksek dengesizliği açıklanabilir.^[5]

Yapı

HBrO₃'ün birkaç izomeri vardır.^[5]^[6] Hesaplanan bağ uzunlukları aşağıda üç üst düzey G2MP2, CCSD(T) ve QCISD(T) teorisine göre listelenmiştir.^[5]

Türler	HOOOBr	HOOBrO	HOBrO₂	HBrO₃
Br–O köprülü (Å)	1.867	1.919	1.844	—
Br–O terminal (Å)	—	1.635	1.598	1.586

Bu yapılar arasındaki büyük enerji bariyerleri izomerizasyonu mümkün kılmaz. HOBrO₂ en kararlı izomerdir ve yukarıda resmedilen izomerdir.^[6]

Sentezi

Bromik asit, baryum bromat ve sülfürik asit reaksiyonunun ürünüdür.^[1]

Ba(BrO₃)₂ + H₂SO₄ → 2 HBrO₃ + BaSO₄

Baryum sülfat suda çözünmez ve bir çökelti oluşturur. Sulu bromik asit, baryum sülfat çıkarılarak boşaltılabilir.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals. 14th Edition. 2006.
^ Van Nostrand's Scientific Encyclopedia. Glenn D. Considine. Ninth Edition. Volume 1. p 554
^ ^a ^b Recipes for Belousov–Zhabotinsky reagents. J. Chem. Educ., 1991, 68 (4), 320. doi:10.1021/ed068p320
^ The Source of the Carbon Monoxide in the Classical Belousov–Zhabotinsky Reaction. J. Phys. Chem. A., 2007, 111 (32), 7805–12 doi:10.1021/jp073512+
^ ^a ^b ^c Theoretical investigation of halogen-oxygen bonding and its implications in halogen chemistry and reactivity. Bioinorganic Chemistry and Applications, 2007, 1, 11/1–11/9
^ ^a ^b A Theoretical Examination of the Isomerization Pathways for HBrO3 Isomers. J. Phys. Chem. A, 2000, 104 (41), 9321-27. doi:10.1021/jp001604s

[:0-1] The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals. 14th Edition. 2006.

[2] Van Nostrand's Scientific Encyclopedia. Glenn D. Considine. Ninth Edition. Volume 1. p 554

[:1-3] Recipes for Belousov–Zhabotinsky reagents. J. Chem. Educ., 1991, 68 (4), 320. doi:10.1021/ed068p320

[4] The Source of the Carbon Monoxide in the Classical Belousov–Zhabotinsky Reaction. J. Phys. Chem. A., 2007, 111 (32), 7805–12 doi:10.1021/jp073512+

[:2-5] Theoretical investigation of halogen-oxygen bonding and its implications in halogen chemistry and reactivity. Bioinorganic Chemistry and Applications, 2007, 1, 11/1–11/9

[:3-6] A Theoretical Examination of the Isomerization Pathways for HBrO3 Isomers. J. Phys. Chem. A, 2000, 104 (41), 9321-27. doi:10.1021/jp001604s

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]