Arcturus

Koordinat:Sky map 14sa 15d 39,7s; 19º 10' 56″
Vikipedi, özgür ansiklopedi
05.52, 2 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24157593 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
Arcturus ile Güneş'imizin boyutlarının karşılaştırılması


Arcturus
Çoban takımyıldızı'nda Arcturus.
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızÇoban
Sağ açıklık (α)14sa 15d 39,7s[1]
Dik açıklık (δ)+19° 10′ 56″[2]
Görünür büyüklük (V)−0,04[2]
Görünür büyüklük (B)1,19[2]
Görünür büyüklük (J)-2,25[2]
Sınıflandırma
Tayfsal sınıf
K1.5IIIFe-0.5
U−B renk ölçeği1,27
B−V renk ölçeği1,23
Değişen yıldız tipiDeğişen yıldız
Astrometri
Dikey hız ()−5,19[2] km/s
Özdevinim (μ)RA: −1093,45 mys/y
Dec.: −1999,40 mys/y
Iraklık açısı (π)88,98 mys
Uzaklık36,7 Iy
Mutlak büyüklük (V)−0,30 ± 0,02[3]
Özellikler
Kütle (m)1,10 ± 0,06[4] M
Yarıçap (r)25,7 ± 0,3[5] R
Aydınlatma gücü170[4] L
Yüzey kütle çekimi (log g)1,76 ± 0,05[4] cgs
Sıcaklık4.290 ± 43[4] K
Metallik [Fe/H]−0,37[6]
Dönüş hızı ()2,4 ± 1,0[3] km/s
Yaş4,6 × 109
Katalog belirtmeleri
Alramech, Abramech, α Boötis, 16 Boötes, HD 124897, HR 5340, BD+19°2777, GCTP 3242.00, GJ 541, LHS 48, and HIP 69673

Arcturus, Çoban takımyıldızı'nın (Boötes Takımyıldızı) alfa yıldızı olup, Sirius ve Canopus’tan sonra göğün üçüncü parlak yıldızıdır. Güneş’ten 37 ışık yılı uzaklıkta bulunan Arcturus’un Görünür kadiri −0,04'tür. Bir turuncu dev yıldız olan Arcturus’un tayf türü K1.5 IIIpe olarak belirtilir. Çapı Güneş’imizin 20 katı olup, Güneş’ten 180 kat daha fazla enerji açığa çıkarır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "NAME ARCTURUS -- Variable Star". SIMBAD Astronomical Database. 9 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2011. 
  2. ^ a b c d e "SAO/NASA ADS". 10 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2016.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ a b Carney, Bruce W.; Gray, David F.; Yong, David; Latham, David W.; Manset, Nadine; Zelman, Rachel; Laird, John B. (Mart 2008), "Rotation and Macroturbulence in Metal-Poor Field Red Giant and Red Horizontal Branch Stars", The Astronomical Journal, 135 (3), ss. 892-906, arXiv:0711.4984 $2, Bibcode:2008AJ....135..892C, doi:10.1088/0004-6256/135/3/892 
  4. ^ a b c d Schröder, K.-P.; Cuntz, M. (Nisan 2007), "A critical test of empirical mass loss formulas applied to individual giants and supergiants", Astronomy and Astrophysics, 465 (2), ss. 593-601, arXiv:astro-ph/0702172 $2, Bibcode:2007A&A...465..593S, doi:10.1051/0004-6361:20066633 
  5. ^ Mozurkewich, D.; Armstrong, J. T.; Hindsley, R. B.; Quirrenbach, A.; Hummel, C. A.; Hutter, D. J.; Johnston, K. J.; Hajian, A. R.; Elias, Nicholas M., II (2003), "Angular diameters of stars from the Mark III optical interferometer", Astronomical Journal, 126 (2), ss. 2502-2520, Bibcode:2003AJ....126.2502M, doi:10.1086/378596 
  6. ^ Piau, L.; Kervella, P.; Dib, S.; Hauschildt, P. (Şubat 2011), "Surface convection and red-giant radius measurements", Astronomy and Astrophysics, cilt 526, s. A100, arXiv:1010.3649 $2, Bibcode:2011A&A...526A.100P, doi:10.1051/0004-6361/201014442 

Dış bağlantılar