Antonio Stoppani
Antonio Stoppani (d. 24 Ağustos 1824 – ö. 1 Ocak 1891), İtalyan jeolog, paleontolog ve Katolik rahip.
Hayatı
İtalya'nın Lecco kentinde doğdu. Milano Kraliyet Teknik Enstitüsü'nde profesör olarak çalıştı. İtalya'nın kuzeyinde Triasik ve Liasik oluşumlar üzerindeki çalışmalarıyla tanındı.
Eserleri arasında aşağıdakiler gösterilebilir:
- Paleontologie Lombarde (1858-1881)
- Les petrifaction d'Esino (1858-1860)
- Géologie et paleontologie des conches a Avicula Contorta en Lombardie (1860-1865)
- Corso di geologia (3 cilt, 1871-1873)
- L'Era Neozoica (1881)
Son eserinde İtalyan Alpleri'nin buzullaşma süreçlerini ve Buzul Çağı'ndaki İtalya jeolojisini inceledi. Stoppani bilimin popülerleşmesinde önemli bir yere sahiptir. En popüler eseri olan Il Bel Paese (Güzel Ülke) (1876); 32 öğretici, bilimsel sohbetten oluşur ve doğa bilimleri ile ilgili bilgi ve kavramları 19. yüzyılda ortalama bir okurun anlayacağı dilde anlatır.
Stoppani, İtalyan eğitim bilimci Maria Montessori'nin büyük dayısıdır.[1]
Antroposen Çağı
Stoppani 1873 yılında insanların dünya ekolojisi üzerinde giderek artan etkisine değinerek, "Antroposen Çağı" deyimini ortaya atmıştır.[2] Bu önerisi görmezden gelinmiş ve unutulmuştur. Ancak, Stoppani'nin ölümünden 99 yıl sonra, 1990 yılında Paul Crutzen yeni jeolojik dönemin adının athropozoik olmasını yeniden önermiştir. Stoppani, jeoloji ve palaeontalaji bilimlerini kavrama açısından çağdaşlarından daha ileri bir noktada bulunmaktaydı.
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2011.
- ^ Crutzen, P. J. (2002). "Geology of mankind" (PDF). nature. Cilt 415. s. 23. 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2011.