İlhanlılar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
14.04, 6 Şubat 2021 tarihinde Elvorix (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24801162 numaralı sürüm (Yazım yanlışları ve yanlış kullanılan kelimeler düzeltild.)


(Farsca): ایلخانان(İlhanan)
(Moğolca):Хүлэгийн улс, (Hulagu-yn Ulus)
İlhanlılar İmparatorluğu
1256-1336
bayrağı
Bayrak
BaşkentTebriz
Yaygın dil(ler)Farsça, Moğolca
HükûmetMonarşi
Han 
• 1256-1265
Hülagû Han
• 1316-1335
Ebu Said Bahadır
Tarihçe 
• Kuruluşu
1256
• Dağılışı
1336
Öncüller
Ardıllar
Moğol İmparatorluğu
Abbasiler
Eşrefoğulları Beyliği
Anadolu Selçuklu Devleti
Çobaniler
Celayiriler
Muzafferiler
Eretna
Serbedâriler

İlhanlılar (İlhanlı) Devleti, (Farsça: ایلخانیان Īlkhāniyān veya ‏سلسله یلخانی‎ Silsilaye Īlḫānī, Moğolca: Хүлэгийн улс,ᠬᠦᠯᠦᠭ ᠦᠨ
ᠤᠯᠤᠰ
) Cengiz Han'ın torunu Hülagû Han tarafından, merkezi Tebriz olmak üzere Azerbaycan'da kurulan Moğol devletidir (1256).

Siyasi Tarihi

Hûlâgü Han ve büyük ordusu

1243 Kösedağ Savaşı'nda Selçuklu Türklerini yenilgiye uğratan Moğollar Ötüken merkezine bağlı olmak üzere, İran’a geçerek 1256 yılında başkenti Tebriz olmak üzere İlhanlı yönetimini kurdular. (İlhanlı: Hana bağlı topraklar) Başında da Hülagû Han bulunmaktaydı. 1256 yılında Alamut Kalesini ele geçirerek Bâtınîler'in çalışmalarına son verdiler. 1258 yılında ise Bağdat'ı işgal ederek halifeliğe son verdiler. Bu orduyu Memlûk'lü komutan Baybars mağlup etmeyi başarmıştır. Bu yenilgiden sonra Moğol İlhanlı devleti gerileme dönemine girmiştir ve bir süre sonra yıkılmıştır.

Azerbaycan'ı ele geçiren Hülagû Han, 1258'de Bağdat'ı alarak Abbasî Devleti'ne son verdi. Anadolu Selçuklu Devleti'ni egemenliği altına aldı. Moğollar, Anadolu'nun bilim, kültür ve ticaret merkezleri olan kentlerini yakıp yıktılar ve yağmaladılar. Bu dönemde Anadolu'da ticaret geriledi. Türkler, Doğu ve Orta Anadolu'dan batı bölgelerine doğru göç etmek zorunda kaldılar. Moğollar, Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasında önemli rol oynadılar. İlhanlılar döneminde Anadolu'nun büyük kısmı İlhanlılara ait olduğu için Orta Asya’dan Anadolu’ya yoğun Türkmen göçleri olmuştur.

İlhanlılar, Suriye ve Filistin'i işgalden sonra Mısır'a doğru ilerlemeye başladılar. Ancak Memlükler, Ayn-ı Câlut Savaşı'nda İlhanlıları yenilgiye uğratarak Filistin ve Suriye'den çıkardılar (1260). Memlûk Sultanı Baybars, İlhanlıları ikinci kez Elbistan'da yenilgiye uğrattı (1277). Memlûkler tarafından uğratıldıkları yenilgiler dışında savaş kaybetmediler.

İlhanlılar, Gazan Mahmud Han (1295-1304) zamanında Müslümanlığı kabul ettiler. Aslında bu bölgede (İran'da) İslam zaten yaygındı. Bununla anlatılmak istenen idarecilerin görüş değişikliğidir; ancak İlhanlı yöneticilerin tam anlamıyla İslam'ı seçtikleri söylenemez ancak bölgedeki halkın Müslüman olması fikir değişikliğini kısmen de olsa sağlamıştır yine de İlhanlıların İran topraklarındaki Müslüman çoğunluğu baskı altında yaşıyordu. Çünkü İlhanlı yöneticiler gelişmekte olan Tibet Budizmi ve Diofizit'i (Nasturilik) teşvik ediyorlardı.

Gazan 1295'te Nevruz'un desteğiyle kuzeni Baydu'yu devirdi. Yardımının karşılığı olarak Nevruz, Gazan'ı Müslümanlığı kabul etmeye razı etti. İslam'a girmesiyle beraber Gazan, adını Mahmud olarak değiştirdi. Ancak çeşitli kaynaklar Müslüman olmasına rağmen Moğol Şamanizmini sürdürdüğünü ve Tengri'ye taptığını belirtirler. Gerçekten de Gazan hatır uğruna Müslüman olmuştu. Moğol şamanların İlhanlı İmparatorluğunda kalmalarına izin verilmiş ve nüfuzları hem Gazan hem de onun halefi Olcaytu saltanatında devam etmiş, ama daha sonra gerilemeye yüz tutmuşlardır. Bundan önce Budizm'i benimsemişlerdi ve Müslümanlar'a karşı Hristiyanlarla ittifak kurmak istiyorlardı. 14. yüzyılın başlarında çıkan iç karışıklıklar sonucu İlhanlılar parçalandı (1336). İlhanlı topraklarının Azerbaycan bölümünde Çobanoğulları, geriye kalan büyük bölümü üzerinde ise Celâyirliler Devleti kuruldu.

Son İlhanlar

İlhanlılar (1345)

İlhan Ebu Said Bahadır'in 1335'te ölümünden sonra İlhanlılar devleti çözülmeye başlamıştır. İlhan unvanı, 1335-1336 döneminde Arık Böke soyundan Arpa Han'ın eline geçtikten sonra İlhan unvanı 1336-1357 döneminde yine Hülagû Hanedanı mensupları tarafından taşınmıştır. Fakat bunlar İlhan unvanını bölgesel devletlerin kuklaları olarak taşımışlardır. Bunlardan Musa (1336–1337) Bağdat da bulunan Ali Padişah'ın kuklası; Muhammed ile Cihan Timur (1339–1340) Celâyir Sultanlığı'nın kuklası; Satıbey Hatun (1338–1339), Süleyman (1339–1343) ve Anuşirvan (1343–1356) Çobanoğulları'nın kuklası olarak İlhan unvanı taşımışlardır. Son olarak Tagay Timur 14. yüzyıl ortasında soyunun Cengiz Han ve İlhanlılardan geldiğini iddia ederek Horasan ve Doğu İran'da İlhan unvanını taşımıştır. Tagay Timur'un Serbedârîler tarafından öldürülmesi ile İlhanlılar sona ermiştir.

Hukuk

İlhanlıların kurucusu ve aynı zamanda Cengiz Han‘ın torunu olan Hulagü Han devrinde tüm Müslümanların şer'i ve hukuki meselelerinde, müderris (günümüz öğretim üyesi) ve kadıların nakli ile ilgilenmek için kadi-l kudat görevi ile Şemsüddin Muhammed Kazvini görev yapardı. Kadi-l kudat sözcüğü Türkçede "Kadıların Kadısı" anlamına gelmektedir. Bu kadının günümüz eşdeğeri içişleri bakanı olarak düşünülebilir.[kaynak belirtilmeli]

İlhanlılar'da Irak bölgesinin de ayrı bir kadi-l kudat'ı bulunmaktaydı. Kadılkudat yönetimi hem ders verme, hem de hukuk işleriyle ilgilenirdi. Yargı ile ilgili görevleri içinde iki düşmanın mahkemesini görmek, mahkeme sicil ve zabıtlarını tutmak, dava ile ilgili hukuki anlamda yeterli ve tutarlı delilleri toplamak, iki tarafça kabul görmüş sözleşmeler ile ilgili tasarrufta bulunmak, evlenme, boşanma, nafaka gibi konularla ilgilenmek, miras, zekat ve yetim mallarını korumak gibi şer'i işler vardı. Kadi-l kudatın yerine bu işlere bakmak üzere merkez bölgesi ve merkez dışında kalan tüm yerlerde yeteri kadar vekaleten kadı da bulunurdu.[kaynak belirtilmeli]

Moğollar'ın İslam’ı seçmesi ile birlikte, İslam hukukunu ve aynı zamanda gelenek, görenek, adet bilen din alimlerinden görevliler görülmektedir.[1] Bu görevli kişi her kim olursa olsun bütün davaların kararını şeriata göre verirdi.[2] Verilen bu kararlar kesin olarak uygulanması zorunlu olan kararlardı ve itiraz etmek mümkün değildi.[3]

İlhanlı hükümdarları listesi

İlhanlılar (1221–1256)
# Resim Taht ismi Asıl isim Unvan Doğum-Ölüm Hükümdarlık başlangıcı Hükümdarlık sonu Aile bağlantıları Not
1
Hülâgû Han Han, İlhan yak. 1217 – 8 Şubat 1265 1256 8 Şubat 1265 Tuluy'un oğlu
2 Abaka Han Han, İlhan 1234 – 1282 1265 1 Nisan 1282 Hülagû Han'ın oğlu
3 Teküder Han Ahmet Han, İlhan, Sultan ? – 1284 1282 1284 Hülagû Han'ın oğlu Öldürüldü
4 Argun Han Han, İlhan, Sultan yak. 1258 – 7 Mart 1291 1284 7 Mart 1291 Abaka Han'ın oğlu
5 Geyhatu Han, İlhan, Sultan ? – 1295 1291 1295 Abaka Han'ın oğlu Öldürüldü
6 Baydu Han, İlhan, Sultan ? – 1295 1295 1295 Hülagû Han'ın oğlu Toğay'ın oğlu Öldürüldü
7 Gazan Han Mahmud Han, İlhan, Sultan 1271 – 1304 1295 1304 Argun Han'ın oğlu
8 Olcaytu Muhammed Hüdabende Han, İlhan, Sultan, Hüdabende 1280 – 16 Aralık 1316 1304 16 Aralık 1316 Argun Han'ın oğlu
9 Ebû Said Bahadır Han, İlhan, Sultan, Alaaddin, Bahadır 2 Haziran 1305 – 1 Aralık 1335 1316 1 Aralık 1335 Olcaytu'nun oğlu
10 Arpa Han Mahmud Han, İlhan, Sultan, Kauen, Muezzeddin ? – 1336 1335 10 Aralık 1336 Tuluy'un oğlu Erikbüke'nin oğlu Malik Timur'un oğlu Munk Han'un oğlunun oğlu Suse'nin oğlu Öldürüldü
11 Musa Han Han, İlhan, Sultan, Nasereddin ? – 1337 12 Nisan 1336 1337 Baydu'nun oğlu Ali'nin oğlu
12 Muhammed Han Han, İlhan, Sultan, Muzafferiddin ? – 1338 1336 1338 Hülagû Han'ın oğlu Mengü Timur'un oğlu Ambarcı'nın oğlu Il Timur'un oğlu Yul Kotlok'un oğlu
13 Satıbey Hatun Hatun yak. 1300 – 1345'den sonra 1338 1339 Olcaytu'nun kızı
14 Cihan Timur Han, İlhan, Sultan, İzzeddin ? – ? 1339 1340 Geyhatu Han'ın oğlu Ala-Fireng'un oğlu
Süleyman Han Han, İlhan, Sultan ? – ? Mayıs 1339 1345 Satıbey Hatun'un kocası. Hülagû Han'ın oğlu Yesmut'un oğlu Soga'nın oğlu Yusuf Şah'ın oğlu
Toğa Timur[4] Han, İlhan, Sultan ? – 1353 1335 1353 Yesugey Bahadir'in oğlu Cucukisar Tur'un oğlu Amakan'ın oğlu Abaka Han'ın oğlu Bababadir'in oğlu Sudi
Anuşirvan Han, İlhan, Sultan, Adil ? – ? 1344 1357 ?

İlhanlı Hükümdarları Soyağacı

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Temüçin
 
Börte Ujin
(d. 1162–ö. 1230)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Tuluy
(d. 1193–ö. 1232)
 
Sorgagtani Beki
(d. 1198–ö. 1252)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
Hülagû Han
(b. 1217–d. 1265)
İlhanlı
1256–1265
 
Dokuz Hatun
(ö. 1265)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3
Teküder Han
(d. 1233–ö. 1284)
İlhanlı
1282–1284
 
 
2
Abaka Han
(d. 1234–ö. 1282)
İlhanlı
1262–1282
 
 
 
Trqay
 
Mengü Timur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4
Argun
(d. 1258–ö. 1292)
İlhanlı
1284–1291
 
 
 
5
Geyhatu Han
(ö. 1295)
İlhanlı
1291–1295
 
6
Baydu Han
(ö. 1295)
İlhanlı
1295
 
Ambarcı
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7
Gazan Han
(d. 1272–ö. 1304)
İlhanlı
1295–1304
 
8
Olcaytu
(d. 1280–ö. 1316)
İlhanlı
1304–1316
 
Alafireng
 
Ali
 
Timur
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15
Satıbey Hatun
(yak. 1300–1345)
İlhanlı
1338–1339
 
9
Ebu Said Bahadır
(d. 1305–ö. 1335)
İlhanlı
1316–1335
 
14
Cihan Timur
İlhanlı
1339–1340
 
10
Musa Han
(ö. 1336)
İlhanlı
1336–1337
 
Yul Kotlok
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12
Muhammed
(ö. 1338)
İlhanlı
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Galeri

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Corci Zeydan. Medeniyet-i İslamiye Tarihi. İkdam Matbaası. 
  2. ^ İsmail Hakkı Uzunçarşılı. Osmanlı Devleti Teşkilatına Medhal. Türk Tarih Kurumu. 
  3. ^ İ. Hasen & A.İ Hasen. İslam Ansiklopedisi, Mahkeme Maddesi. 
  4. ^ "Encyclopædia Iranica, TOḠA TIMUR". 29 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020. 

Dış bağlantılar

  • Aṭā Malek Covayni, Tārih-r jahāngošā,
    • ed. Moḥammad Qazvini, 3 cilt., London and Leiden, 1912-37; Şablon:Farsca
    • (Ing. Çev. John A. Boyle) (1958) The History of the World Conqueror, 2 cilt., Manchester, (İngilizce)
  • Encyclopedia Iranica'da Ilhanlilar (İngilizce)