Ülkü Ocakları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
16.49, 15 Ocak 2021 tarihinde Sp1dey (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24658465 numaralı sürüm (Düzenleme, değiştirildi: Harekat → Harekât, siyasî → siyasi (3), gayri resmi → gayriresmî)
Ülkü Ocakları
Eğitim ve Kültür Vakfı
KısaltmaÜlkü Ocakları
Slogan"Türk Milletinin Gençlik Aşısı Ülkü Ocakları!"
Kuruluş18 Mart 1966 (58 yıl önce) (1966-03-18)
Yasal statüVakıf
MerkezOğuzlar, Çankaya, Ankara
KurucuAlparslan Türkeş, Dündar Taşer
Genel BaşkanAhmet Yiğit Yıldırım
Resmî siteulkuocaklari.org.tr

Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı[1] veya kısa adıyla Ülkü Ocakları,[2] Milliyetçi Hareket Partisi ile ilişkili Türk aşırı sağ kuruluş ve hareket. Türkiye’nin yakın siyasi tarihinin son yarım asrında önemli bir figür olarak yer alan, Türkiye’nin en büyük gençlik hareketlerinden biri olan Ülkü Ocakları, ilk defa 18 Mart 1966 tarihinde Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Dil Tarih Coğrafya Fakültesi ve Ziraat Fakültesi’nde kurulmuştur.[3][4] Bu okullarda açılan Ülkü Ocakları, dernekler statüsüne göre kurulan ve faaliyet gösteren teşkilatlar değil üniversitelerde öğrencilere tanınan “kulüp kurma”, “pano açma” gibi haklardan faydalanılarak o okullardaki ülkücü öğrenciler tarafından kurulan öğrenci toplulukları/kulüpleriydi. O dönem üniversitelerde sol görüşlü öğrenciler tarafından kurulan fikir kulüplerine karşılık Türk milliyetçisi gençler de “Ülkü Ocağı” adıyla üniversitelerde örgütlenmişlerdir. Ülkü Ocakları’nın kuruluşuyla ilgili çalışmalar iki yıl kadar kesintiye uğradıktan sonra, 1968’in Eylül ayından itibaren tekrar ivme kazanmış ve bütün üniversitelerde peş peşe Ülkü Ocağı şubeleri açılmıştır. Genç Ülkücüler Teşkilatı ortaöğrenimde, Ülkü Ocakları ise üniversitelerde teşkilatlandı. CKMP Genel Başkan Yardımcısı Dündar Taşer, Ülkü Ocakları’nın kurulması ve teşkilatlanması ile bizzat ilgilenmiş ve CKMP Gençlik Kolları’nı bu işle görevlendirmiştir. Ülkü Ocakları’nın ilk kurulduğu okullar: Ankara’da, Ankara Üniversitesi, ODTÜ, Gazi Eğitim Enstitüsü, Hacettepe; İstanbul’da, İstanbul Üniversitesi, Işık Mühendislik Okulu; İzmir’de, Ege Üniversitesi, İzmir İktisadi ve İdari Bilimler Akademisi; Eskişehir’de, Eskişehir İTİA’dır.[5] Ülkü Ocakları ilk yürüyüşü olan “Milli Hareket Yürüyüşü”nü bu dönem içinde Ankara’da 1 Haziran 1968’de gerçekleştirmiştir.

Tarih

Ülkü Ocakları Birliği

Ülkü Ocakları’nın kurulmasıyla birlikte o güne kadar okullara hakim olan sol gruplar, ülkücüler üzerinde terör havası estirmeye başlamışlardır.[3] 4 Ocak 1968 tarihinde Ankara Üniversitesi öğrencilerinden Ruhi Kılıçkıran Ankara Site Öğrenci yurdunda TİP’li öğrenciler tarafından öldürülmüştür.[6] Bu cinayet 12 Eylül öncesinde ülkücülere yönelik olarak solcular tarafından gerçekleştirilen ilk cinayettir.[6] Kurulan ocakların hiçbirisi dernek statüsünde olmadığı için aralarında birlik ve koordinasyon bulunmamaktadır. Ocaklar, 1969'un Mayıs ayından itibaren MHP Gençlik Kolları Genel Merkezi’nin koordinasyonuyla, merkezileşmeye başlamış ve “Ülkü Ocakları Birliği”ne dönüşmüştür. SBF Ülkü Ocağı başkanı Aytekin Yıldırım, Hukuk Fakültesi Ülkü Ocağı başkanı Kürşat Özkan, Tıp Fakültesi Ülkü Ocağı başkanı İbrahim Doğan’ın başvurusuyla resmen 15 Mayıs 1969’da Ülkü Ocakları Birliği kurulmuştur. ÜOB’nin ilk genel başkanlığına Aytekin Yıldırım getirilmiştir.[7]

Ülkü Ocakları’nın okullardaki teşkilatlanmalarına hız verdiği bu dönemde sol grupların ülkücü gençler üzerindeki baskısı daha artmaktadır. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi öğrencisi Süleyman Özmen, solcular tarafından 72 saat mahsur bırakılan arkadaşlarını kurtarmak için geldiği Yüksek Öğretmen Okulu’nda silahla vurularak öldürülmüştür.[3][8] Aynı şekilde İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi öğrencisi Ülkücü Yusuf İmamoğlu, 8 Haziran 1970’te komünistler tarafından üniversitede silahla vurularak öldürülmüştür.[9] Ülkü Ocakları Birliği üyesi olan Erkek Teknik Yüksek Öğretmen Okulu öğrencisi Dursun Önkuzu 23 Kasım 1970’te komünist militanlarca öldürülmüştür.[3][10] Özkuzu’nun yapılan işkencenin ardından okulun üçüncü kattan atılarak katledilmesi üzerine ülkücülerin ülke genelinde başlattıkları kitlesel eylemler ile komünist örgütler protesto edilmiştir.[3]

24 Aralık 1970 tarihinde TRT’de düzenlenen ve gençlik liderlerinin katıldığı açık oturumda Ülkü Ocakları ve Ülkücü Gençliği temsilen ÜOB Başkanı Ramiz Ongun programa katılmıştır.[11] Milliyet Gazetesi yazarlarından Örsan Öymen’in moderatörlüğündeki programın diğer konukları Devrimci Gençlik adına Dev-Genç başkanı Ertuğrul Kürkçü ve Sosyal Demokratlar adına SDDF başkanı Semih Eryıldız’dır.[11][12] Dönemin Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay, yeni yıl resepsiyonu dolayısıyla, Köşk’e çağrılan siyasi parti liderleriyle ülke meseleleri üzerinde fikir alışverişinde bulunurken, CHP lideri İsmet İnönü’nün Ülkü Ocakları’nı suçlayan açıklamalarına, Ülkü Ocakları Başkanının TRT’deki tartışma esnasında sergilediği tavrı örnek göstererek, İnönü’ye; “Ülkü Ocakları vatansever gençlerin toplandığı yerdir.” şeklinde cevap vermiştir.[13][14] Sunay’ın ülkücülerle övgü dolu sözleri üzerine, Ülkü Ocakları mensupları Cumhurbaşkanına teşekkür telgrafları çekmişlerdir.

Ülkü Ocakları, 12 Mart 1971 Muhtırasından sonra Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı’nın 27 Mayıs 1971 günü yayımladığı bildiriyle; başta Dev-Genç olmak üzere pek çok Marksist kurum ve kuruluşlarla birlikte kapatılmıştır.[15]

Ülkü Ocağı Birliği Genel Başkanlığı yapmış isimler: Aytekin Yıldırım, İbrahim Doğan, Ramiz Ongun.[16]

Ülkü Ocakları Derneği

Ülkü Ocakları Birliği’nin 12 Mart Muhtırasından sonra kapatılmasıyla ülkücü harekette özellikle üniversitelerde büyük bir boşluk meydana gelmiştir. Bu boşluk döneminde yeniden yapılanmaya gidilerek 15 Şubat 1972’de Çankırı’da geçici olarak Türk Ülkücüler Teşkilatı kurulmuştur.[3] Ülkü Ocakları, MHP Genel Başkanı Alparslan Türkeş’in yönlendirmesi ile 15 Eylül 1973’te Bursa’da yeniden açılmıştır.[3] 23 Aralık 1973’te Bursa’da düzenlenen kurultayda Ülkü Ocakları Derneği’ne dönüştürülen derneğin başkanlığına Muharrem Şemsek getirilmiştir.[17] Genel merkezi Ankara’ya taşınan Ülkü Ocakları Derneği, ülke genelinde şubeler açarak teşkilatlanmaya başlamıştır. Ülkü Ocakları Genel Başkanı Muharrem Şemsek, Türk Ülkücüler Teşkilatı Genel Başkanı Şevket Barutçu ve Başkent İTİA araştırma görevlisi Devlet Bahçeli ile tüm yurdu dolaşarak kısa sürede büyük bir teşkilatlanma sağlamışlardır. Ülkü Ocakları ülke genelinde 400 şubeye ulaşmıştır. Ülkü Ocakları Derneği Genel Merkezi’nin periyodik olarak düzenlediği konferanslara konuşmacı olarak katılanlar arasında MHP lideri Alparslan Türkeş de yer almaktadır.

Ülkü Ocakları Derneği, Kıbrıs Barış Harekâtı sebebiyle Kıbrıs’ta Rum ve Yunan ordusuna karşı Kıbrıs Türklerinin yanında savaşmak için gönüllüler kampanyası başlatmıştır. 23 Temmuz 1974 günü ÜOD Başkanı Muharrem Şemsek’in de bulunduğu bir heyet, Genelkurmay Başkanlığı’nı ziyaret etmiş, Genelkurmay’ı temsil eden bir Korgenerale Kur’an-ı Kerim, Türk bayrağı ve kılıç hediye etmişlerdir.[18] ÜOD Genel Merkezinin yayımladığı basın bildirisinde; “Şerefli ve kudretli silahlı kuvvetlerimizin, soydaşlarımızı ve Kıbrıs’ımızı kıyamete kadar Türk olacak şekilde Yunanlıya yeni bir 9 Eylül göstereceğine inanıyoruz. Bu yönde bütün hareketleri coşkunlukla karşılayacak, vereceği görevlere gönüllü koşacağız” denilmiştir.[18] Kıbrıs davasına bu dönemde de sahip çıkan Ülkü Ocakları, 25-31 Ekim tarihleri arasında Ziya Gökalp Haftası düzenlemiştir.[19] Ülkücüler sadece Türkiye ile değil esir Türklerle de ilgileniyordu ve Ülkü Ocakları Derneği bu çerçevede “Esir Türkler Haftası” düzenlemiştir.[20] İzmir’deki fakülte ve yurtlara sokulmayan öğrencilerin dertlerini ilgili makamlara duyurmak isteyen Ülkücüler 9 Aralık 1975’te İzmir’den Ankara’ya yürümüşlerdir.

Ülkücülere yönelik sol örgütlerin terör saldırıları artarak devam ediyordu. 1976 yılı içerisinde 35 ülkücü genç, komünistler tarafından gerçekleştirilen saldırılarda hayatını kaybetti. Ülkü Ocakları hızla büyüyerek Anadolu’nun her yerinde şube açan tek dernek statüsüne sahip olmuştur. ÜOD, 1111. şubesinin açılışını, 26 Mayıs 1977 tarihinde Yozgat’ta binlerce ülkücünün katılımıyla gerçekleştirdi.[21] O dönem Türkiye’de hiçbir siyasi hareketin Ülkü Ocakları kadar Anadolu’ya yayılmış bir teşkilatlanması yoktu.[21]

Ülkeyi saran terör, her yeri kana bulayarak her gün birkaç ülkücünün ölümüne sebep oluyordu. Ülkede tırmanan terör, giderek ülkücülere yönelik kitlesel katliamlara dönüşüyordu. Melih Kunter, Ali Alpay ve Sabahattin Güler adındaki üç ülkücünün hayatını kaybettiği 4 Eylül 1976 Elazığ Olayları,[22][23] 17 Mart 1978 tarihinde Ömer Bayraktar, Salih Uluğ, Bahri Bilgin, Cevat Koca ve Sinan Koca olmak üzere beş ülkücü işçinin işkenceyle katledildiği Ümraniye Katliamı,[24][25][26] Muslim Teke, Yılmaz Kızılay, Özcan Doyuk, Davut Korkmaz, Ahmet Güleç ve Tarık Tokat adındaki altı ülkücü öğretmenin kaldıkları lojmanda taranarak öldürüldüğü 19 Eylül 1979 Adana Katliamı,[27][28] Serdar Erkenez ve Levent Erkenez’in amcaoğulları Uğur Erkenez’le birlikte babalarının gözleri önünde kaldıkları evde gece yarısı  kurşunlanarak öldürüldükleri 21 Şubat 1980 Beşiktaş Katliamı,[29][30] ülkücülere ve Ülkü Ocakları’na yönelen terörün, şiddetin en örneklerindendir.

Ülkü Ocakları Derneği hakkında 1977 Mayıs’ında açılan ve Ankara’da devam eden dava, CHP’nin iktidara gelmesinin ardından Ankara Valiliğine atanan Vali Tekin Alp’in açtığı yeni bir dava ile hızlandırılmıştır.[31] Bunun üzerine Konya’da kurulu bulunan Ülkücü Gençler Derneği’ni, Ülkü Ocakları’nın yerine yapılandırma çalışmaları başlamıştır. Süreç sonunda Ülkü Ocakları Derneği 22 Kasım 1978 tarihinde kapatılmıştır.[32] Bu tarihten 12 Eylül 1980’e kadar ülkücü gençler “Ülkü Ocağı” adıyla çalışmalarına devam edememişlerdir. 15 Haziran 1977’de Konya’da kurulan Ülkücü Gençler Derneği’nin adı, 25 Mayıs 1978’de yapılan kongre ile Ülkücü Gençlik Derneği olarak değiştirilmiş ve genel merkezi de Konya’dan Ankara’ya taşınmıştır. Ülkü Ocakları Derneği’nin kapatılması üzerine Türkiye’deki 1250 Ülkü Ocakları şubesi Ülkücü Gençlik Derneği şubesine dönüştürülmüştür.[3] Ancak ÜGD’ye yönelik baskılar da artarak devam edince, Nevşehir’de daha önce kurulmuş olan Ulu Ülkü Derneği’nin adı, 2 Mart 1980’de gerçekleştirilen kurultayda yapılan tüzük değişikliğiyle Ülkü Yolu Derneği’ne dönüştürülmüştür. Merkezi Nevşehir’de olan Ülkü Yolu Derneği, 12 Eylül’e kadar geçen sürede Ülkücü Hareket’in sözcülüğünü yapmıştır.[3]

Ülkü Ocakları Derneği Genel Başkanlığı yapmış isimler: Muharrem Şemsek, Sami Bal, Ali Batman, Selahattin Sarı, Muhsin Yazıcıoğlu, Lütfi Şahsuvaroğlu.[33]

İsim ve sembolizm

Ülkücü selamı.

CKMP’nin MHP’ye dönüştüğü bir diğer ifadeyle Milliyetçi Hareket Partisi’nin kuruluş kongresi olan 8-9 Şubat 1969 tarihli Adana Kongresi, partinin isim ve ambleminde yapılacak değişiklik hakkında büyük ve heyecanlı tartışmalara sahne oldu.[34] Partinin amblemiyle ilgili “üç hilal” veya “bozkurt” olması şeklinde iki farklı görüş vardı. Nihayet kongrede büyük tartışmalar sonucunda parti amblemi olarak üç hilal seçildi. Bozkurt ise gençlik kolları amblemi olarak kabul edildi.[35] O tarihten itibaren MHP Gençlik Kolları bozkurt amblemini kullandı. O dönem henüz yeni yeni dernekleşmeye başlayan Ülkü Ocakları da bozkurtu amblem olarak kullanmıştır ve günümüzde de kullanmaya devam etmektedir.

Ülkücü selamı, serçe ve işaret parmağının kaldırıldığı bir yumruktur.[36] Şubat 2019'da Avusturya’da yasaklanmıştır.[37][38] Almanya'da ise CDU ve Sol Parti, 2018’de selamı faşist olarak nitelendirmeyi teklif etmiştir.[39]

İdeoloji

Ülkücüler, tüm Türk milletini birleştirmeye çalışır. Bu harita, Türkçe konuşan milletlerin yaşadığı Avrasya'nın bazı bölgelerini gösterir.

Ülkü Ocakları, Türk milliyetçiliği fikrini benimsemiş üniversite öğrencileri tarafından kurulan ve Türk milliyetçiliği fikir sistemi çerçevesinde faaliyet gösteren bir sivil toplum kuruluşudur. Ülkü Ocakları’nın daha doğru bir ifadeyle Ülkücü Hareketin fikrî yapısının oluşmasında, Ziya Gökalp, Yusuf Akçura, Ahmed Ağaoğlu, Hüseyinzade Ali Turan, İsmail Gaspıralı, Hüseyin Nihal Atsız, A. Zeki Velidi Togan, Sadri Maksudi Arsal, Erol Güngör gibi pek çok Türkçü yazar ve aydının büyük etkisi vardır. Ülkü Ocakları ve ideolojisi hakkında farklı kesimler tarafından ileri sürülen pek çok iddia ve itham vardır. Bunlardan bir tanesi de “ırkçılık ve faşizm” iddiasıdır. Ancak bu iddia öteden beri Ülkü Ocakları mensupları ve milliyetçi-ülkücü aydınlar tarafından şiddetle reddedilmektedir. Kendilerinin ırkçı olmadıklarını, ırk kavramının, Türk milletinin bir tarif unsuru olamayacağını belirtmektedirler.[40] MHP lideri Alparslan Türkeş Dokuz Işık adlı eserinin “Milliyetçilik” maddesinde ülkücü hareketin Türk milliyetçiliği anlayışının, manevî şuurlanmaya dayandığını ifade etmekte ve “… Türklük şuuruna erişmiş, samimi olarak ‘Ben Türküm’ diyen Türktür. Türkçülük ve Türkün tayininde, sapık ölçülere, özellikle mezhepçiliğe, coğrafyacılığa, laboratuvar ırkçılığına inanmıyoruz. Başka milletleri küçük gören, dünya barışını tehlikeye koyan antropolojik ırkçılık, Türk Milliyetçilik ülküsünün dışındadır. Milliyetçilik anlayışımız, maneviyatçı, akılcı demokratik, çağdaş bir milliyetçiliktir.” demektedir.[41] Ülkü Ocakları’nın, bu ırkçılık-faşizm iddialarına bağlı olarak, karşılaştığı bir başka iddia ise Ülkü Ocakları’nın Türkiye’de yaşayan Ermeniler ve Rumlar başta olmak üzere farklı etnik unsurlara düşman bir ideolojiye sahip olduğu iddiasıdır. Öte yandan Ülkü Ocakları bu iddiaları da reddetmekte ve Ülkü Ocakları kurucularından aynı zamanda MHP Genel Başkan Yardımcılığı da yapmış olan Dündar Taşer, “Türk milletinin bir büyük özelliği de başka millet ve dinlere müsamaha göstermesidir. (…) Milliyetçilik, millî vasıf ve değerleri, millî davranışları muhafaza ve devam ettirmek olduğuna göre, bundan sonra da Milliyetçi Hareket aynı yollarda yürüyecektir. Milliyetçi Hareket liderleri için azınlıkları ve etnik grupları kesecek, ezecek gibi isnatların bir iftiradan öte mânâsı olmak mümkün değildir. Çünkü milliyetçiliğin vasıflarına aykırı olur. (…) Milliyetçi Hareket bu ölçüler içinde, Türk yurdunda oturan, sevinci, tasası aynı olaylarda aynı şekilde tezahür eden, gönlü ve gözü yurda bakan bütün insanları himaye edecek, huzur ve emniyet içinde bulunduracaktır.” demektedir.[42] Ülkücülere göre kapitalizm, sosyalizm, komünizm, faşizm ve nasyonal sosyalizm gayri millî ideolojilerdir ve asla milliyetçilik anlayışlarında yeri yoktur.[43] Türkeş’e göre sayılan bütün bu fikirler başka milletlerin bir kültür ve tarih mahsulüdür ve ülkücülerin devlet felsefesinde asla yeri yoktur.[44]

Üye yapısı

Sosyolog Doğu Ergil'e göre Ülkücüler, Milliyetçi Hareket Partisi'nin eylemsizliğinden memnun olmayan Türk etnik milliyetçilerinin militan gençlik kanadıdır ve 2014 itibarıyla Türk seçmenlerinin %3,6'sı tarafından desteklenmektedir.[45] Analist Ankaralı Jan'a göre, Ülkücüler büyük ölçüde Türkiye'nin üniversitelerinde gayriresmî bir varlığa sahiptir, ancak örgütün gerçek gücü sokaklarda, ağırlıklı olarak Türk Sünni mahallelerindeki muhalif insanlar arasında bulunmaktadır.[46] Bir kaynak, MHP ve Ülkü Ocakları'nın ordu içinde güçlü bir desteğe sahip olduğunu da iddia etmiştir.[47]

Genel başkanları

Alaattin Aldemir dönemi

Alaattin Aldemir Gençlik Kültür ve Sanat Ocakları genel başkanlığının ardından Ülkü Ocakları genel başkanı olmuştur. Daha sonra Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfını kurmuş olup aynı zamanda kurucu genel başkanlık yapmıştır.

Azmi Karamahmutoğlu dönemi (1996-1997)

Mhp Genel Başkanı Başbuğ Alparslan Türkeş'in atadığı son Ülkü Ocakları genel başkanıdır. Ülkü Ocaklarını Kitlesel propaganda taktikleri ile kamuoyunun önnde konuşulur hale getirmiştir.Kıbrıssorunu ile gündeme gelmiştir.

Karamahmutoğlu: Kan gölüne çeviririz

Ülkü Ocakları eski Genel Başkanı Azmi Karamahmutoğlu ise, "Harami baskını ile Kıbrıs Türkiye'nin elinden alınacak olursa; bilinsin ki, burayı kan gölü yapar, öyle bırakırız" dedi.

Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş'a tam destek verilen mitingde "Onurlu ve kalıcı çözümle Avrupa Birliği (AB) üyeliğine evet", "Kuzey'de kalacak toprakta egemenlik bizim olacak", "Siyasi çözüm adına teslimiyet yok", "Geleceğimiz olan toprağa sahip çıkacağız", "21. asırda yeni bir Girit olmayacağız", "Genç nesillerin geleceği Rum'un insafına bırakılamaz", "İki devlete evet - kantonal sisteme hayır", "Kuzeye ne egemenlik ne verimlilik ne de güvenlik tanımıyorlar", "Uluslararası güce güvenmiyoruz", "Türkiye'nin garantörlük hakkı sulandırılamaz", "AB yolunda Rum'a koltuk değneği olmayacağız", "Karpaz verilemez" yazılı pankartlar taşındı

Atila Kaya dönemi (1997-2003)

Atila Kaya dönemin MHP Genel Başkan vekili Tuğrul Türkeş tarafından Ülkü Ocakları Genel Başkanı olarak atanmıştır. Devlet Bahçeli'nin MHP Genel Başkanlığı'na seçilmesiyle birlikte Ülkü Ocakları'nın yapısında da önemli değişimler başlamıştır. Ülkü Ocakları'nın kapatılarak yerini Gençlik kollarına bırakacağı iddiaları tüm teşkilatlar büyük yankı bulmuştur. Bu çerçevede Ülkü Ocakları'nın MHP'den bağımsız bir şekilde sürdürülmesi kararını almıştır. Bu karar çevresinde Atila Kaya Ülkü Ocakları genel başkanlığına getirilmiştir.

Atila Kaya, Azmi Karamahmutoğlu'ndan sonra yaklaşık 6 yıllık Ülkü Ocakları Genel Başkanlığı'ndan sonra MHP Lideri Devlet Bahçeli tarafından parti divanına yan kuruluşlardan sorumlu genel başkan yardımcısı olarak alınmıştır. Yapılan son Genel Seçimlerde İstanbul Milletvekili seçilen Atila Kaya, milletvekilliği dönemini sürdürmektedir.

Alişan Satılmış dönemi (2003-2005)

Atila Kaya'nın genel başkanlığı döneminde Ülkü Ocakları 2.başkanı olan Alişan Satılmış, Devlet Bahçeli'nin Ülkü Ocakları'nın başına getirdiği ikinci isim olmuştur. Alişan Satılmış yaklaşık 1,5 yıl Genel Başkanlık yaptıktan sonra yerine üniversite öğrencisi Harun Öztürk getirilmiştir. Alişan Satılmış Genel Başkanlıktan alındıktan sonra bir süre Ortadoğu Gazetesi'nde yazarlık yapmıştır.

Harun Öztürk dönemi (2005-2012)

Ocak başkanlarının yaş ortalaması 26 civarına çekilerek önemli bir gençleştirme operasyonu yapılmıştır. Bu dönemde eğitim faaliyetleri üzerinde hassasiyetle durulmuş ve yayın politikası internet üzerinden de güçlendirilmiştir. Liderik okulları açılarak liderlikte yeni döneme geçilmiş ve daha iyi bireyler kazanmak için güçlendirmeler yapılmıştır. 7 yıl görev yaptıktan sonra 10 Mayıs 2012 tarihinden itibaren görevden ayrılmıştır. Aynı gün MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli tarafından Genel Başkan Başdanışmanı ve Gençlik Kuruluşları Koordinatörü olarak atanmıştır.

Olcay Kılavuz dönemi (2012-2018)

MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli tarafından Vekaleten Ülkü Ocakları Genel Başkanlığına Mayıs 2012'de atanan Olcay Kılavuz 9 Aralık 2012 tarihi itibarıyla Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı Genel Başkanlığına getirilmiştir. Daha öncesinde Niğde Ülkü Ocakları İl Başkanlığı ve Teşkilatlardan sorumlu Genel Başkan Yardımcılığı görevinde bulunmuştur. Bu dönemde kültürel ve sosyal faaliyetlerin arttığı, Ülkü Ocaklarının eğitim programlarının geliştiği görülmüştür.[48] Ülkü Ocakları' nın etkinliklerinde görev almaya hazır olduğunu söyleyen Osman Öztunç’ u Genel Merkez Sanatçısı yapmıştır.[49] 24 Haziran 2018 Türkiye Genel Seçimi' nde Milliyetçi Hareket Partisi Mersin 1. sıra milletvekili seçilmiştir. 1 Ocak 2019 itibarıyla görevi bıraktığını açıklamıştır.[50] 11 Ocak 2019 tarihinde yerine MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli tarafından Dr. Sinan Ateş atanmıştır.[51]

Sinan Ateş dönemi (2019-2020)

9 Ocak 2019 tarihinde MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli tarafından Genel Başkan olarak atanmıştır.[52] Ülkü Ocakları'nın ilk akademisyen Genel Başkanıdır. Hacettepe Üniversitesi'nde doktorasını yapmış aynı üniversitede öğretim üyesidir.[53] Ülkü Ocakları Dergisini akademik bir formata dönüştürmüş, göreve geldiğinde 10 bin olan tirajı kısa sürede 50 bin yapmıştır. Ülkü Ocakları bünyesinde Bilge Türk adıyla bir gençlik dergisi ile Dönence adıyla bir edebiyat dergisi çıkararak Ülkü Ocakları bünyesine iki yeni dergi kazandırmıştır. Tiyatro grupları kurmuş, Türkiye genelinde Ülkü Ocaklarına tiyatro gösterileri yaptırmaktadır. “Çevrecilik milliyetçiliktir” sloganıyla Ülkü Ocakları'nda yoğun bir çevrecilik faaliyeti başlatmıştır. Nesli tükenen hayvanlara yönelik çalışmalar yapmıştır. Ülkü Ocakları bünyesinde çocuk yayınları çıkarmıştır (Çocuklar için Nutuk ve Kutadgu Bilig). Yoğun yayın faaliyeti başlatmıştır. Ülkü Ocakları Genel Merkez sanatçılığını kaldırmıştır. Askerliğini kısa dönem deniz er olarak yapmıştır. 2 Nisan 2020 tarihinde Sinan Ateş sosyal medya hesabından yaptığı açıklama ile görevi bıraktığını söylemiştir.

Ateş resmi twitter sayfasındaki açıklamasında “09 Ocak 2019 tarihinden itibaren şerefle yürütmekte olduğum Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı Genel Başkanlığı görevimden akademik çalışmalarım ve üniversitedeki görevim nedeniyle bugün itibarıyla Liderimizin müsaadeleriyle ayrıldım.” demiştir.[54]

Ahmet Yiğit Yıldırım dönemi (2020-halen)

MHP MYK Üyesi ve eski İstanbul Ülkü Ocakları Başkanı Ahmet Yiğit Yıldırım MHP Lideri Devlet Bahçeli tarafından 06 Temmuz 2020 tarihinde Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı Genel Başkanı olarak atandı.[55]

Yayınları

Ülkü Ocakları Dergisi

Son dönemlerde, teşkilat yönetimlerinin daha da merkezileştirilmesi ve disiplinin sağlanması için, Devlet Bahçeli'nin isteğiyle mahalle ya da köy gibi çok küçük yerleşim birimlerindeki ocaklar kapatılmıştır. Ülkü Ocakları adlı dergi Ülkü Ocakları Eğitim Kültür Vakfı tarafından çıkarılmaktadır. Ülkü Ocakları dergisinin bazı temsilcilikleri aynı zamanda Ülkü Ocakları'nın şubeleri olarak kullanılmaktadır.

Yaş Türkistan Dergisi

Ülkücü Hareket'in kızılelması olan Turan davasına katkıda bulunmak ve dergisine Yaş Türkistan yani Genç Türkistan adını veren Mustafa Çokay Beğ'in aziz hatırasını canlandırmak amacıyla Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı Genel Merkezinin hazırladığı “Yaş Türkistan (e-dergi) 3 Aylık Fikir ve Kültür Dergisi” çıkarılmaktadır. Günümüz teknolojisinden faydalanarak hazırlanan dergi internet dergisi formatındadır. Bu dergi internetten ulaşılabilmesi yönüyle de Türk siyaset ve fikir alanında da ender yayınlardan olma unvanına sahiptir. Dergiye ulaşmak ve detaylı bir malumat almak isteyenler adresinden dergiye ulaşabilirler.

Genç Arkadaş Dergisi

Ülkücü Hareketin önemli yayın organlarından biri olan Genç Arkadaş, 15 Ocak 1975’te İstanbul Ülkü Ocakları tarafından çıkarıldı. 15 günde bir yayınlanan ve logosunun altında “Bütün karanlıklar seninle aydınlanacak” sloganı bulunan Genç Arkadaş, 1 Ağustos 1976’dan itibaren Ülkü Ocakları Derneği Genel Merkezi tarafından yayınlanmaya başladı. Yayın yeri Ankara’ya taşınana Genç Arkadaş dergisi Şubat 1979 kadar yayınlandı.[56] 1990'ların sonunda Genç Ülküdaş adıyla tekrar yayın hayatına başladı ve daha sonrasında tekrar Genç Arkadaş adını almıştır. Dergi bir müddet ara verdikten sonra Ülkü Ocakları Genel Merkezi tarafından "Genç Arkadaş (e-dergi) Fikir ve Kültür Dergisi" olarak Ekim 2011'de tekrar yayına başlamıştır. Teknolojisinden faydalanarak hazırlanan dergi internet dergisi formatında olup oldukça kullanışlı bir yapıdadır.

Liseli Bozkurtlar

Liseli Bozkurtlar, 1969 yılında Alparslan Türkeş'in desteğiyle emekli binbaşı Dündar Taşer tarafından kurulan Ülkü Ocakları'nın lisedeki yapılanmasına verilen isimdir.

12 Eylül darbesi öncesi Sacit Çeyiz, Cevat Kahraman, Ayhan Yazıcı, Muzaffer Taş, Yavuz Sonbay olmak üzere 100'ün üzerinde ülkücü liseli öldürülmüştür. Ankara Kurtuluş Lisesi'nde okuduğu sırada, 11 Nisan 1980 cuma günü Abdi İpekçi Parkı'nda öldürülen Sacit Çeyiz ülkücü liseliler adına büyük çalışmalar yapmış, 1976 yılında kendi imkanlarıyla milliyetçi çizgide Liseli Genç, 1978 yılında ise Liseli Arkadaş dergisini çıkarmıştır. Sacit Çeyiz'in 'Liseli Arkadaş' dergisinde yazdığı yazının ilk cümlesi şöyleydi: Ülkücü, Ülküsünü bütün unsurlarıyla yaşayan, göründüğü gibi olma gayretinde olan insandır.

12 Eylül 1980 darbesi sonrası Ülkücü Kuruluşların kapatılması sonucu hareket 1990'lı yıllara kadar sekteye uğradıysa da Ülkü Ocakları'nın açılmasıyla birlikte yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Türkiye'nin birçok lisesinde yapılanan Liseli Bozkurtlar'ın amacı lise gençliğinin milli ve manevi duygulardan yoksun yetişmesini önlemektir. Bu amaçla her lisenin Ülkü Ocakları çatısı altında haftalık seminerleri yapılmaktadır. Bu seminerlerde pozitif bilimlerin yanında dini eğitimler de verilir.

Yan kuruluşlar

Türk Dünyası Araştırma Vakfı

TDEAV faaliyetleri Amerika Birleşik Devletleri merkezli olarak Türk Dünyası'nın geniş bir bölgesinde devam ettirmektedir. TDEAV Türk Dünyası'ndan Avrupa ve Amerika Birleşik Devletlerine lisans ve yüksek lisans eğitimi için gelen öğrencilere burs sağlamakta ve Newyork Avrasya Stratejik Araştırmalar Merkezi (NASA) isimli lobi merkezini fonlamaktadır. TDEAV'nin 5 yıllık master planında Newyork ve Boston'da 2 yeni Türk evi kurulması öngörülmüştür. TDEAV politika ve eğitim merkezi olarak iki ana kolda örgütlenmiştir. Politika ve strateji dairesi Türk Dünyası'nda siyasi parti, dergi ve basın yayın kuruluşlarının kurulması ve yönetilmesi, eğitim ve ARGE dairesi ise Türk Dünyasından ABD'ye gelen doktora öğrencileri ile ilişkiler ve burs konularında faaliyet göstermektedir

KKTC Ülkü Ocakları

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti' nde faaliyet göstermektedir. Çoğunlukla Türkiye'den Kıbrıs'a okumaya gelen üniversite öğrencileri gitmektedir. Ülkü Ocakları'na bağlıdır. Başkanı, Ülkü Ocakları Genel Başkanı tarafından atanmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Siirt Ülkü Ocakları Başkanı Yeşilkök". Radikal. 2 Kasım 2011. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2019. Siirt Ülkü Ocakları Başkanı Abidin Yeşilkök, "Ülkü Ocakları olarak siyasal bir kuruluş değiliz. Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfıyız" dedi. 
  2. ^ Jenkins, Gareth (2008). Türkiye'de siyasal İslam. New York: Palgrave Macmillan. s.   130 21 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. ISBN   978-0-230-61245-7. 1966 yılında Türkeş, Ülkü Ocakları adında bir gençlik örgütü ağı oluşturdu; Her ne kadar onlar ve diğer MHP yanlısı eylemciler, Türkeş’in Orta Asya’daki Türk halklarının ulusal sembolü olduklarını iddia ettikten sonra halk arasında Bozkurtlar veya Bozkurtçular olarak tanınacaklardı. 1968'de Türkeş, genç milliyetçilere ideolojik ve paramiliter eğitim veren Anadolu'ya dağılmış 100'den fazla komando kampı kurdu.
  3. ^ a b c d e f g h i "Arşivlenmiş kopya". 7 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  4. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 224.
  5. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 225.
  6. ^ a b Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 148.
  7. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 234.
  8. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 242.
  9. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 264.
  10. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 284.
  11. ^ a b Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 306.
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  13. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 307.
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  15. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 316.
  16. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 332.
  17. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 346.
  18. ^ a b Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 358.
  19. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 365.
  20. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 388.
  21. ^ a b Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 432.
  22. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 414.
  23. ^ http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/GununYayinlari/rHK2EvDFTor4UZ_x2B_uUGs2rA_x3D__x3D_
  24. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 478.
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  26. ^ http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/GununYayinlari/hmoHSl_x2B_0vZqevqjSuONoIQ_x3D__x3D_
  27. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 568.
  28. ^ http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/GununYayinlari/3jcJlHIY2SJ3QApJi7vthA_x3D__x3D_
  29. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 579.
  30. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  31. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 496.
  32. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 500.
  33. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 2. Cilt", Ankara 1999, s. 502.
  34. ^ Hakkı Öznur, “Ülkücü Hareket 1. Cilt”, Ankara 1999, s. 165.
  35. ^ Hakkı Öznur, “Ülkücü Hareket 1. Cilt”, Ankara 1999, s. 166.
  36. ^ Østergaard-Nielsen, Eva (2003). Transnational Politics: The Case of Turks and Kurds in Germany. London: Routledge. pp. 51–52 21 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. ISBN 978-0-415-26586-7.
  37. ^ "Turkey condemns Austria's ban on 'Grey Wolves' salute". Hurriyet Daily News. 14 Şubat 2019. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2019. 
  38. ^ Boş kaynak (yardım) 
  39. ^ "Germany seeks to ban Turkish 'Gray Wolves' far-right symbols". Deutsche Welle. 9 Ekim 2018. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2019. 
  40. ^ Galip Erdem, “Suçlamalar-2 Irkçılık”, Ötüken Neşriyat, İstanbul 2012, s. 34.
  41. ^ Alparslan Türkeş, “Dokuz Işık”, Kamer Yayınları, İstanbul 1997, s. 59.
  42. ^ Dündar Taşer, “Mesele”, 2019 İstanbul, s. 54.
  43. ^ Alparslan Türkeş, “Dokuz Işık”, Kamer Yayınları, İstanbul 1997, s. 78.
  44. ^ Alparslan Türkeş, “Dokuz Işık”, Kamer Yayınları, İstanbul 1997, s. 79.
  45. ^ Ergil, Doğu (22 Nisan 2014). "Partiler ve siyasi kimlikler". Today's Zaman. 19 Ekim 2014 tarihinde orijinalinden arşivlendi . Türk etnik milliyetçilerinin militan gençlik kanadı olan Bozkurtlar, Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) kampının ataletinden memnun olmayan seçmenlerin yüzde 3,6'sını oluşturuyor.
  46. ^ MacDonald, Alex (14 September 2015). "Increasing tensions see resurgence of Turkey's far-right street movements" 19 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Middle East Eye.
  47. ^ Dixon, Norm (28 Nisan 1999). "Kurds defy repression with strong vote for HADEP". Green Left Weekly. 28 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2019. 
  48. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013. 
  49. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2014. 
  50. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2019. 
  51. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2019. 
  52. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2019. 
  53. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2019. 
  54. ^ https://twitter.com/sinanates16/status/1245736645317537793?s=20
  55. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2020. 
  56. ^ Hakkı Öznur, "Ülkücü Hareket 4. Cilt", Ankara 1999, s.16-17.

Kaynakça

  • TÜRKEŞ Alparslan, Dokuz Işık, Kamer Yayınları, İstanbul, 1997
  • ÖZNUR, Hakkı, Ülkücü Hareket, (6 Ciltli), Alternatif Yayınları, Ankara, 1999
  • ERDEM, Galip, Suçlamalar-2 Irkçılık, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2012
  • TAŞER Dündar, Mesele, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2019
  • TOSUN, Kadir, Milliyetçi Ülkücü Hareket, 1. Baskı, Ankara, 2011
  • TURHAN, Metin, Ülkü Ocakları (1968- 1980), Bilgeoğuz Yayınevi, 1. Baskı, İstanbul, 2010

Okuma listesi

  • TÜRKEŞ Alparslan, Dokuz Işık, Kamer Yayınları, İstanbul, 1997
  • ÖZNUR, Hakkı, Ülkücü Hareket, (6 Ciltli), Alternatif Yayınları, Ankara, 1999
  • TOSUN, Kadir, Milliyetçi Ülkücü Hareket, 1. Baskı, Ankara, 2011
  • TURHAN, Metin, Ülkü Ocakları (1968- 1980), Bilgeoğuz Yayınevi, 1. Baskı, İstanbul, 2010
  • ERDEM, Galip, Suçlamalar-1 Sağcılık Faşizm, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2012
  • ERDEM, Galip, Suçlamalar-2 Irkçılık, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2012
  • ERDEM, Galip, Ülkücünün Çilesi, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2012
  • TAŞER Dündar, Mesele, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2019

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ülkü_Ocakları&oldid=24658465" sayfasından alınmıştır