34. Türkiye Hükûmeti
34. Türkiye Hükûmeti II. Erim Hükümeti | |
---|---|
Kuruluş | 11 Aralık 1971 |
Sona erme | 22 Mayıs 1972 |
Ülke | Türkiye |
Kişiler ve kuruluşlar | |
Devlet başkanı | Cevdet Sunay |
Hükûmet başkanı | Nihat Erim |
Bakan sayısı | 21 |
Üye parti(ler) | |
Meclisteki durumu | Koalisyon hükûmeti 301 / 450 |
Ana muhalefet partisi | Demokratik Parti |
Ana muhalefet lideri | Ferruh Bozbeyli |
Tarihçe | |
Yasama dönemi | 14. dönem |
Seçim(ler) | 1969 Türkiye genel seçimleri |
Diğer | |
Önceki | 33. Türkiye Hükûmeti |
Sonraki | 35. Türkiye Hükûmeti |
34. Türkiye Hükûmeti veya II. Erim Hükûmeti, 12 Mart Muhtırası'nın ardından Nihat Erim başkanlığında kurulan ikinci partilerüstü-teknokrat hükûmettir. Hükûmet 11 Aralık 1971 - 22 Mayıs 1972 arasında görev yaptı.[1]
Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]
Önceki hükümetin on bir üyesi, vadettikleri reformları gerçekleştiremediklerini ileri sürerek istifa etmişti. Bu istifanın ardından Nihat Erim de 3 Aralık 1971'de istifa etti. Ancak Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay, Nihat Erim'i ikinci kez atadı. İkinci Erim hükümeti de bir önceki gibi yarı teknokratik bir hükümetti ve ortakları Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Adalet Partisi (AP) ve Milli Güven Partisi (MGP) idi.
Kabine[değiştir | kaynağı değiştir]
Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
Nihat Erim 27 Mart 1972'de istifa etti, ancak bir sonraki hükümet kurulana kadar geçici başbakan olarak görev yapmaya devam etti. Suat Hayri Ürgüplü'nün başarısız çabalarının ardından bir sonraki hükümet, birinci ve ikinci Erim hükümetlerinin bir üyesi olan Ferit Melen tarafından kuruldu.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Türkiye Cumhuriyeti hükümetleri". hurriyet.com.tr. Hürriyet. 17 Mart 2003. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.
- ^ Official page of prime minister 15 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "II. Erim Hükümeti Bakanlar Kurulu". web.archive.org. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2023.
- ^ Türkiye'nin 75 Yılı, Tempo Yayıncılık, İstanbul 1998, p225