2022 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(2022 FIVB Voleybol Erkekler Uluslar Ligi sayfasından yönlendirildi)
2022 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi
Turnuva detayları
Ev sahibi ülkeİtalya
ŞehirBologna (Final turu)
Tarih7 Haziran - 24 Temmuz
Takım16 (4 konfederasyondan)
Salon7 (7 ev sahibi şehirde)
Final sıralaması
Şampiyon Fransa (1. kez)
İkinci ABD
Üçüncü Polonya
Dördüncü İtalya
Turnuva ödülleri
En değerli oyuncuFransa Earvin Ngapeth
En iyi pasörAmerika Birleşik Devletleri Micah Christenson
En iyi smaçörFransa Trévor Clévenot
Fransa Earvin Ngapeth
En iyi orta oyuncuPolonya Mateusz Bieniek
Amerika Birleşik Devletleri David Smith
En iyi pasör çaprazıFransa Jean Patry
En iyi liberoFransa Jenia Grebennikov
Turnuva istatistikleri
Oynanan maç104
Toplam seyirci295.262 (maç başına 2.839 kişi)
Resmî site
← 2021
2023 →

2022 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi, yıllık uluslararası erkek voleybol turnuvası olan FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi'nin dördüncü edisyonudur. Turnuvanın ön eleme turu 7 Haziran - 10 Temmuz 2022 tarihleri arasında düzenlenmiş, final turu ise 20 - 24 Temmuz 2022 tarihleri arasında İtalya'nın Bologna kentindeki Unipol Arena'da gerçekleştirilmiştir.[1][2]

Avustralya ön eleme turunun ardından son sıradaki challenger takım oldu ve 2023 turnuvasında yerini 2022 Challenger Kupası'nın galibi Küba'ya bıraktı.

Fransa, beş setlik bir karşılaşmanın ardından Amerika Birleşik Devletleri'ni geride bırakarak ilk VNL şampiyonluğunu kazandı. Bu sonuç Amerika Birleşik Devletleri'nin ikinci gümüş madalyası oldu. Polonya, finale ev sahipliği yapan İtalya'yı üç sette geçerek ikinci bronz madalyasını aldı.[3] Fransa'dan Earvin Ngapeth turnuvanın MVP'si seçildi.[4]

Katılan takımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

2021 VNL'de yükselme veya küme düşme olmadığından, 2021'deki aynı 16 takımdan 15'i bu yılki edisyonda da yarışmaktadır.[5]

1 Mart 2022'de FIVB, Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmesi nedeniyle Rusya ve Belarus'un uluslararası ve kıtasal yarışmalarda yer almasının uygun olmadığını ilan etti. Bunun sonucunda Rusya rekabet dışı kaldı.[6] 29 Nisan 2022'de FIVB, Çin'in yarışma için Rusya'nın yerini aldığını duyurdu.[7]

Ülke Konfederasyon Sıfat Önceki katılımlar Önceki en iyi performans
Toplam İlk Son
 ABD NORCECA Çekirdek takım 3 2018 2021 İkinci (2019)
 Almanya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 9. sıra (2018)
 Arjantin CSV Çekirdek takım 3 2018 2021 7. sıra (2019)
 Avustralya AVC Challenger takım 3 2018 2021 13. sıra (2018, 2019)
 Brezilya CSV Çekirdek takım 3 2018 2021 Şampiyon (2021)
 Bulgaristan CEV Challenger takım 3 2018 2021 11. sıra (2018)
 Çin AVC Challenger takım 2 2018 2019 15. sıra (2018)
 Fransa CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 İkinci (2018)
 Hollanda CEV Challenger takım 1 2021 2021 15. sıra (2021)
 İran AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 5. sıra (2019)
 İtalya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 8. sıra (2018, 2019)
 Japonya AVC Çekirdek takım 3 2018 2021 10. sıra (2019)
 Kanada NORCECA Challenger takım 3 2018 2021 7. sıra (2018)
 Polonya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 İkinci (2021)
 Rusya CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 Şampiyon (2018, 2019)
 Sırbistan CEV Çekirdek takım 3 2018 2021 5. sıra (2018)
 Slovenya CEV Challenger takım 1 2021 2021 4. sıra (2021)

Format[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu aşamada 16 takım sekizer takımlık iki grup halinde yarışacak ve üç hafta boyunca sürecek karşılaşmaların ardından puan sıralamasında ilk sekizde yer alan takımlar finallerde mücadele etme hakkı kazanacaktır.[8]

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

VNL Finallerinde, finallere ev sahipliği yapan İtalya ile birlikte en güçlü yedi takım doğrudan dört çeyrek final, iki yarı final ve bronz ve altın madalya maçları olmak üzere toplam sekiz maçtan oluşan eleme aşamasına geçecektir.

Sekizli final doğrudan eleme formülü:[9]

  1. 1. sıradaki takım 8. sıradaki takıma, 2. sıradaki takım 7. sıradaki takıma, 3. sıradaki takım 6. sıradaki takıma, 4. sıradaki takım 5. sıradaki takıma karşı çeyrek final maçı oynayacaktır.
  2. Ev sahibi takım, VNL ön eleme turundan sonra oluşan nihai sıralamada ilk 8 takım arasında yer alırsa 1. sıraya yerleştirilir.
  3. Ev sahibi takım, VNL ön eleme turundan sonra oluşan nihai sıralamada ilk 8 takım arasında yer almazsa 8. sıraya yerleştirilir.

Kural değişiklikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. COVID-19 güvenlik yönergeleri ve daha iyi bir televizyon yayını için setlerin sonundaki saha değişimi kaldırılacak.
  2. Her takımın her set sırasında sadece bir mola almasına izin verilir. Bu mola 30 saniye sürmektedir.
  3. Öndeki takım 12 sayıya ulaştığında sadece bir teknik mola verilir.
  4. Finallerdeki tüm maçlara set başına iki mola verilir, bunlardan biri yalnızca teknik moladan önce kullanılabilir.
  5. Finallerde 2. set ve 3. set sırasında maçlara canlı röportaj eklenir. Bu nedenle, 2. set ve 3. set arasındaki molalar 5 dakikaya uzatılacaktır.

Grup maçları programı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm grup maçlarının programı 7 Aralık 2021'de yayınlandı.[10]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

1. hafta 2. hafta 3. hafta
Grup 1
Brezilya 		Grup 2
Kanada 		Grup 3
Filipinler 		Grup 4
Bulgaristan 		Grup 5
Japonya 		Grup 6
Polonya

 ABD
 Avustralya
 Brezilya
 Çin
 Hollanda
 İran
 Japonya
 Slovenya

 Almanya
 Arjantin
 Bulgaristan
 Fransa
 İtalya
 Kanada
 Polonya
 Sırbistan

 Almanya
 Arjantin
 Çin
 Fransa
 Hollanda
 İtalya
 Japonya
 Slovenya

 ABD
 Avustralya
 Brezilya
 Bulgaristan
 İran
 Kanada
 Polonya
 Sırbistan

 ABD
 Almanya
 Arjantin
 Avustralya
 Brezilya
 Fransa
 Japonya
 Kanada

 Bulgaristan
 Çin
 Hollanda
 İran
 İtalya
 Polonya
 Sırbistan
 Slovenya

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1 Grup 2 Grup 3
Brasília, Brezilya Ottawa, Kanada Quezon City, Filipinler
Nilson Nelson Gymnasium TD Place Arena Araneta Coliseum
Kapasite: 11,105 Kapasite: 9,500 Kapasite: 16,035
Grup 4 Grup 5 Grup 6
Sofya, Bulgaristan Osaka, Japonya Gdańsk, Polonya
Armeets Arena Osaka Municipal Central Gymnasium Ergo Arena
Kapasite: 15,373 Kapasite: 10,000 Kapasite: 11,409

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm maçlar
Casalecchio di Reno, İtalya
Unipol Arena
Kapasite: 11,000

Yarışma programı[değiştir | kaynağı değiştir]

● Ön eleme turu ● Final turu
1. hafta
7-12 Haziran 		2. hafta
21-26 Haziran 		3. hafta
5-10 Temmuz 		4. hafta
20-24 Temmuz
32 maç 32 maç 32 maç 8 maç

Grup sıralama prosedürü[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynak:[11]

  1. Toplam galibiyet sayısı (kazanılan maçlar, kaybedilen maçlar)
  2. Bir beraberlik durumunda, ilk sırada aşağıdaki eşitlik bozucu durum geçerli olacaktır: Takımlar, maç başına kazanılan en yüksek puanla aşağıdaki gibi sıralanacaktır:
    • 3-0 veya 3-1 ile kazanılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan
    • 3-2 kazanılan maç: kazanan için 2 puan, kaybeden için 1 puan
    • Hükmen mağlup sayılan maç: kazanan için 3 puan, kaybeden için 0 puan (0-25, 0-25, 0-25)
  3. Kazanılan galibiyet ve puanları inceledikten sonra takımlar hala berabereyse FIVB beraberliği bozmak için sonuçları aşağıdaki sırayla inceleyecektir:
    • Set katsayısı: İki veya daha fazla takım kazanılan puan sayısında eşitse ilgili takımlar kazanılan tüm setlerin kaybedilen tüm setlerin sayısına bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Puan katsayısı: Eğer eşitlik belirlenen sayıya göre devam ederse takımlar tüm setlerde kaybedilen toplam puanların aldığı tüm puanların bölünmesinden elde edilen katsayıya göre sıralanırlar.
    • Eğer eşitlik puan sırasına göre devam ederse, berabere kalan takımlar arasında lig Usulü aşama maçını kazanan takımı temel alır. Eşitlik puanı üç veya daha fazla takım arasında olduğunda ise bu takımlar sadece söz konusu takımları içeren maçları dikkate alarak sıralanırlar.

Kadrolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: 2022 FIVB Voleybol Erkekler Milletler Ligi kadroları

Ön eleme turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Final turuna katılmaya hak kazandı
Final turuna ev sahibi ülke olarak katılmaya hak kazandı
Challenger Kupası'na düştü
  Maçlar Puan Setler Puanlar
Sıra Takım
 O G M A V SO ASP VSP SPO Eleme
1  İtalya 12 10 2 31 32 9 3,556 986 872 1,131 Final turu
2  Polonya 12 10 2 31 33 10 3,300 1031 898 1,148 Final turu
3  ABD 12 10 2 27 31 16 1,938 1102 975 1,130
4  Fransa 12 9 3 28 31 11 2,818 994 826 1,203
5  Japonya 12 9 3 27 29 18 1,611 1092 997 1,095
6  Brezilya 12 8 4 24 26 14 1,857 960 881 1,090
7  İran 12 7 5 20 22 19 1,158 961 923 1,041
8  Hollanda 12 6 6 17 20 21 0,952 915 932 0,982
9  Arjantin 12 5 7 18 24 26 0,923 1110 1117 0,994
10  Slovenya 12 5 7 15 18 24 0,750 917 963 0,952
11  Sırbistan 12 5 7 14 19 27 0,704 1010 1043 0,968
12  Almanya 12 4 8 10 18 29 0,621 969 1103 0,879
13  Çin 12 3 9 9 14 28 0,500 840 951 0,883
14  Bulgaristan 12 2 10 9 16 31 0,516 990 1087 0,911
15  Kanada 12 2 10 6 10 33 0,303 887 1022 0,868
16  Avustralya 12 1 11 2 8 35 0,229 858 1032 0,831 Challenger Kupası
Kaynak: FIVB
Sıralama kuralları: Kurallar

1. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
8 Haziran 00.00 Çin  1–3  İran 15–25 25–19 22–25 15–25   77–94  P2 Rapor
8 Haziran 03.00 Slovenya  0–3  ABD 19–25 19–25 14–25     52–75  P2 Rapor
9 Haziran 00.00 Japonya  3–1  Hollanda 22–25 26–24 25–22 25–17   98–88  P2 Rapor
9 Haziran 03.00 Brezilya  3–0  Avustralya 25–14 25–18 25–21     75–53  P2 Rapor
9 Haziran 21.00 Japonya  3–1  Çin 21–25 25–19 25–19 25–18   96–81  P2 Rapor
10 Haziran 00.00 Hollanda  0–3  ABD 12–25 18–25 16–25     46–75  P2 Rapor
10 Haziran 03.00 Brezilya  3–1  Slovenya 25–21 21–25 25–20 25–16   96–82  P2 Rapor
10 Haziran 21.00 Hollanda  3–0  İran 26–24 25–21 25–21     76–66  P2 Rapor
11 Haziran 00.00 Japonya  2–3  ABD 25–17 15–25 21–25 28–26 9–15 98–108  P2 Rapor
11 Haziran 03.00 Avustralya  0–3  Slovenya 22–25 20–25 21–25     63–75  P2 Rapor
11 Haziran 21.00 ABD  3–1  Brezilya 21–25 27–25 25–20 25-20   98–75  P2 Rapor
12 Haziran 00.00 Slovenya  3–1  Çin 25–15 25–20 18–25 27–25   95–85  P2 Rapor
12 Haziran 03.00 İran  3–1  Avustralya 25–14 25–22 18–25 25–15   93–76  P2 Rapor
12 Haziran 16.00 Brezilya  0–3  Çin 23–25 29–31 23–25     75–81  P2 Rapor
12 Haziran 19.00 İran  0–3  Japonya 20–25 14–25 19–25     53–75  P2 Rapor
12 Haziran 22.00 Hollanda  3–0  Avustralya 25–20 25–15 25–23     75–58  P2 Rapor

Grup 2[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
7 Haziran 23.30 Bulgaristan  1–3  Sırbistan 25–19 19–25 22–25 20–25   86–94  P2 Rapor
8 Haziran 02.30 Kanada  0–3  Almanya 19–25 20–25 28–30     67–80  P2 Rapor
8 Haziran 23.30 Polonya  3–0  Arjantin 25–21 25–22 25–23     75–66  P2 Rapor
9 Haziran 02.30 Fransa  3–0  İtalya 25–22 26–24 25–19     76–65  P2 Rapor
9 Haziran 18.00 Almanya  1–3  Arjantin 25–18 22–25 17–25 20–25   84–93  P2 Rapor
9 Haziran 23.30 Sırbistan  1–3  Fransa 25–21 22–25 23–25 23–25   93–96  P2 Rapor
10 Haziran 02.30 Polonya  1–3  İtalya 25–21 23–25 20–25 20–25   88–96  P2 Rapor
10 Haziran 18.00 Sırbistan  3–2  Arjantin 25–16 25–18 17–25 12–25 15–6 94–90  P2 Rapor
10 Haziran 23.30 Bulgaristan  2–3  Almanya 20–25 25–22 16–25 25–20 10–15 96–107  P2 Rapor
11 Haziran 02.30 Fransa  3–0  Kanada 25–16 25–23 25–21     75–60  P2 Rapor
11 Haziran 20.00 Almanya  3–2  Sırbistan 27–25 25–27 18–25 28–26 18–16 116–119  P2 Rapor
11 Haziran 23.00 Bulgaristan  0–3  Polonya 19–25 19–25 23–25     61–75  P2 Rapor
12 Haziran 02.00 Kanada  0–3  İtalya 21–25 18–25 19–25     58–75  P2 Rapor
12 Haziran 18.00 Fransa  1–3  Polonya 25–21 22–25 21–25 22–25   90–96  P2 Rapor
12 Haziran 21.00 Arjantin  1–3  İtalya 20–25 21–25 25–16 28–30   94–96  P2 Rapor
13 Haziran 00.00 Bulgaristan  2–3  Kanada 18–25 18–25 26–24 25–21 11–15 98–110  P2 Rapor

2. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 3[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Haziran 10.00 Slovenya  0–3  Hollanda 17–25 21–25 24–26     62–76  P2 Rapor
21 Haziran 14.00 Arjantin  1–3  Japonya 25–27 18–25 25–17 16–25   84–94  P2 Rapor
22 Haziran[1] 10.00 Çin  0–3  Fransa 0–25 0–25 0–25     0–75  Rapor
22 Haziran 14.00 Almanya  0–3  İtalya 16–25 21–25 22–25     59–75  P2 Rapor
23 Haziran 06.00 Fransa  3–0  Hollanda 25–14 25–23 25–13     75–50  P2 Rapor
23 Haziran[2] 10.00 Çin  3–0  Almanya 25–0 25–0 25–0     75–0  Rapor
23 Haziran 14.00 Arjantin  1–3  Slovenya 20–25 29–27 18–25 17–25   84–102  P2 Rapor
24 Haziran 06.00 Almanya  1–3  Hollanda 25–22 29–31 23–25 16–25   93–103  P2 Rapor
24 Haziran 10.00 Arjantin  3–1  Çin 25–22 22–25 25–22 25–22   97–91  P2 Rapor
24 Haziran 14.00 Japonya  3–2  İtalya 25–20 21–25 24–26 25–19 15–13 110–103  P2 Rapor
25 Haziran 06.00 Arjantin  2–3  Hollanda 25–22 23–25 25–20 19–25 13–15 105–107  P2 Rapor
25 Haziran 10.00 Japonya  0–3  Fransa 22–25 25–27 16–25     63–77  P2 Rapor
25 Haziran 14.00 İtalya  3–0  Slovenya 25–19 25–16 25–21     75–56  P2 Rapor
26 Haziran 06.00 Almanya  1–3  Fransa 16–25 19–25 25–19 21–25   81–94  P2 Rapor
26 Haziran 10.00 Japonya  3–1  Slovenya 25–21 22–25 25–18 25–19   97–83  P2 Rapor
26 Haziran 14.00 İtalya  3–0  Çin 25–21 25–18 25–19     75–58  P2 Rapor
1.^Çin erkek millî takımı, COVID-19 ile ilgili sağlık sorunları nedeniyle 22 Haziran'da Filipinler'de oynanması gereken maç için altı oyuncusunu sahaya süremedi. Bu nedenle FIVB ve Volleyball World, Fransa'nın 3-0 kazandığı maçın Çin için otomatik hükmen mağlubiyetle iptal edildiğini doğruladı.[12]
2.^Almanya, Çinli sporcuların COVID-19 testlerinin pozitif çıkmasının ardından yerel yetkililer tarafından aklanmalarına rağmen Çin'e karşı oynamayı reddettiği için 23 Haziran'daki maçı hükmen kaybederek Çin'e 3-0'lık bir galibiyet verildi.[13]

Grup 4[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
21 Haziran 17.00 Avustralya  1–3  Kanada 25–18 26–28 19–25 22–25   92–96  P2 Rapor
21 Haziran 20.00 İran  0–3  Bulgaristan 19–25 23–25 22–25     64–75  P2 Rapor
22 Haziran 17.00 Brezilya  1–3  Polonya 16–25 25–22 16–25 22–25   79–97  P2 Rapor
22 Haziran 20.00 Sırbistan  1–3  ABD 24–26 25–23 23–25 20–25   92–99  P2 Rapor
23 Haziran 13.30 Polonya  3–0  Kanada 25–16 25–18 25–16     75–50  P2 Rapor
23 Haziran 16.30 Sırbistan  0–3  Brezilya 18–25 24–26 17–25     59–76  P2 Rapor
23 Haziran 20.00 ABD  0–3  İran 18–25 27–29 25–27     70–81  P2 Rapor
24 Haziran 13.30 Sırbistan  3–2  Kanada 20–25 19–25 25–20 26–24 15–11 105–105  P2 Rapor
24 Haziran 16:30 İran  0–3  Brezilya 28–30 23–25 19–25     70–80  P2 Rapor
24 Haziran 20.00 Avustralya  3–2  Bulgaristan 21–25 25–13 25–22 20–25 17–15 108–100  P2 Rapor
25 Haziran 13.30 Kanada  0–3  İran 21–25 25–27 18–25     64–77  P2 Rapor
25 Haziran 16.30 Polonya  3–0  Avustralya 25–17 25–19 25–14     75–50  P2 Rapor
25 Haziran 20.00 ABD  3–1  Bulgaristan 25–12 20–25 26–24 25–23   96–84  P2 Rapor
26 Haziran 13.30 Sırbistan  3–0  Avustralya 25–17 25–20 25–22     75–59  P2 Rapor
26 Haziran 16.30 ABD  1–3  Polonya 25–21 23–25 24–26 22–25   94–97  P2 Rapor
26 Haziran 20.00 Bulgaristan  0–3  Brezilya 21–25 19–25 22–25     62–75  P2 Rapor

3. hafta[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 5[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
5 Temmuz 06.00 ABD  3–1  Almanya 25–21 25–19 22–25 25–18   97–83  P2 Rapor
5 Temmuz 12.00 Kanada  1–3  Arjantin 21–25 25–23 21–25 23–25   90–98  P2 Rapor
6 Temmuz 09.40 Brezilya  3–1  Almanya 25–27 25–17 25–20 25–19   100–83  P2 Rapor
6 Temmuz 13.10 Japonya  3–1  Avustralya 25–18 25–15 23–25 25–19   98–77  P2 Rapor
7 Temmuz 06.00 Fransa  2–3  ABD 25–15 22–25 25–22 14–25 8–15 94–102  P2 Rapor
7 Temmuz 09.00 Almanya  3–1  Avustralya 20–25 25–16 25–21 26–24   96–86  P2 Rapor
7 Temmuz 12.00 Kanada  0–3  Brezilya 18–25 19–25 16–25     53–75  P2 Rapor
8 Temmuz 06.40 Arjantin  3–1  Avustralya 21–25 25–23 25–19 25–15   96–82  P2 Rapor
8 Temmuz 09.40 Fransa  3–0  Brezilya 25–21 25–22 25–21     75–64  P2 Rapor
8 Temmuz 13.10 Japonya  3–1  Kanada 25–20 25–16 22–25 25–20   97–81  P2 Rapor
9 Temmuz 06.40 Fransa  1–3  Arjantin 22–25 25–23 23–25 19–25   89–98  P2 Rapor
9 Temmuz 09.40 Kanada  0–3  ABD 19–25 15–25 19–25     53–75  P2 Rapor
9 Temmuz 13.10 Almanya  1–3  Japonya 25–23 22–25 20–25 20–25   87–98  P2 Rapor
10 Temmuz 06.40 ABD  3–2  Arjantin 29–27 22–25 20–25 25–13 17–15 113–105  P2 Rapor
10 Temmuz 09.40 Avustralya  0–3  Fransa 16–25 12–25 26–28     54–78  P2 Rapor
10 Temmuz 13.10 Brezilya  3–0  Japonya 25–23 25–23 25–22     75–68  P2 Rapor

Grup 6[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
5 Temmuz 18.00 Bulgaristan  0–3  İtalya 15–25 20–25 23–25     58–75  P2 Rapor
5 Temmuz 21.00 İran  3–2  Polonya 21–25 25–23 25–22 25–27 15–7 111–104  P2 Rapor
6 Temmuz 18.00 Hollanda  3–0  Çin 29–27 25–12 25–13     79–52  P2 Rapor
6 Temmuz 21.00 Slovenya  3–0  Sırbistan 25–15 25–19 25–23     75–57  P2 Rapor
7 Temmuz 15.00 İtalya  3–1  İran 25–16 25–27 25–23 25–23   100–89  P2 Rapor
7 Temmuz 18.00 Bulgaristan  1–3  Slovenya 22–25 25–22 18–25 16–25   81–97  P2 Rapor
7 Temmuz 21.00 Polonya  3–0  Çin 26–24 25–16 25–18     76–58  P2 Rapor
8 Temmuz 15.00 Bulgaristan  3–1  Hollanda 22–25 25–16 25–21 25–21   97–83  P2 Rapor
8 Temmuz 18.00 Slovenya  0–3  İran 24–26 14–25 21–25     59–76  P2 Rapor
8 Temmuz 21.00 İtalya  3–0  Sırbistan 25–21 25–14 25–23     75–58  P2 Rapor
9 Temmuz 15.00 Çin  3–1  Bulgaristan 26–28 25–23 25–23 25–17   101–91  P2 Rapor
9 Temmuz 18.00 İran  3–0  Sırbistan 35–33 25–21 25–12     85–66  P2 Rapor
9 Temmuz 21.00 Polonya  3–0  Hollanda 25–19 25–23 25–22     75–64  P2 Rapor
10 Temmuz 15.00 Çin  1–3  Sırbistan 17–25 17–25 25–23 22–25   81–98  P2 Rapor
10 Temmuz 18.00 İtalya  3–0  Hollanda 25–23 26–24 25–21     76–68  P2 Rapor
10 Temmuz 21.00 Polonya  3–1  Slovenya 25–14 25–23 23–25 25–17   98–79  P2 Rapor

Final turu[değiştir | kaynağı değiştir]

 
Çeyrek finallerYarı finallerFinal
 
          
 
20 Temmuz
 
 
 İtalya3
 
23 Temmuz
 
 Hollanda1
 
 İtalya0
 
21 Temmuz
 
 Fransa3
 
 Fransa3
 
24 Temmuz
 
 Japonya0
 
 Fransa3
 
21 Temmuz
 
 ABD2
 
 Polonya3
 
23 Temmuz
 
 İran2
 
 Polonya0
 
20 Temmuz
 
 ABD3 Üçüncülük maçı
 
 ABD3
 
24 Temmuz
 
 Brezilya1
 
 İtalya0
 
 
 Polonya3
 

Çeyrek finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
20 Temmuz 19.00 ABD  3–1  Brezilya 20–25 25–22 25–23 25–17   95–87  P2 Rapor
20 Temmuz 22.00 İtalya  3–1  Hollanda 21–25 25–22 25–13 25–22   96–82  P2 Rapor
21 Temmuz 19.00 Fransa  3–0  Japonya 26–24 25–16 25–20     76–60  P2 Rapor
21 Temmuz 22.00 Polonya  3–2  İran 25–21 24–26 25–18 16–25 15–7 105–97  P2 Rapor

Yarı finaller[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
23 Temmuz 19.00 Polonya  0–3  ABD 22–25 23–25 13–25     58–75  P2 Rapor
23 Temmuz 22.00 İtalya  0–3  Fransa 22–25 20–25 15–25     57–75  P2 Rapor

Üçüncülük maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
24 Temmuz 19.00 İtalya  0–3  Polonya 16–25 23–25 20–25     59–75  P2 Rapor

Final[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Saat Skor 1. Set 2. Set 3. Set 4. Set 5. Set Toplam Rapor
24 Temmuz 22.00 Fransa  3–2  ABD 25–16 25–19 15–25 21–25 15–10 101–95  P2 Rapor

Final sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "FIVB Calendar". FIVB. 8 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "Volleyball World announces host cities for 2022 Volleyball Nations League". Volleyball World. 7 Aralık 2021. 7 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2021. 
  3. ^ "France win spectacular final to snatch historic VNL gold". volleyballworld. 24 Temmuz 2022. 24 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2022. 
  4. ^ "Earvin Ngapeth earns yet another MVP award". volleyballworld. 24 Temmuz 2022. 24 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2022. 
  5. ^ "News detail - FIVB announces cancellation of Volleyball Challenger Cup 2021". FIVB Volleyball Challenger Cup. 16 Nisan 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2022. 
  6. ^ "FIVB Declares Russia And Belarus Not Eligible For International And Continental Competitions". FIVB. 1 Mart 2022. 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2022. 
  7. ^ "China Men's National Team Returns To Volleyball Nations League Line-Up". FIVB. 29 Nisan 2022. 29 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2022. 
  8. ^ "New Volleyball Nations League format announced". Volleyball World. 13 Ağustos 2021. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2021. 
  9. ^ "VNL 2022 Competition Formula". Volleyball World (İngilizce). 17 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
  10. ^ "Volleyball World Announces Host Cities For 2022 Volleyball Nations League". Uluslararası Voleybol Federasyonu. 7 Aralık 2021. 7 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021. 
  11. ^ "Pool Ranking Criteria". FIVB. 5 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "FIVB and Volleyball World update on COVID-19 protocols at VNL 2022 (Confirmation of cancellation of China vs France men's match)". Volleyball World (İngilizce). 20 Haziran 2022. 20 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2022. 
  13. ^ "Confirmation of China vs Germany men's match cancellation". Volleyball World. 23 Haziran 2022. 23 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2022. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=2022_FIVB_Voleybol_Erkekler_Milletler_Ligi&oldid=29827934" sayfasından alınmıştır