1075 Helina

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1075 Helina
Işık eğrisinden elde edilmiş kalıp modeli
Keşif[1]
KeşfedenG. Neujmin
Keşif yeriSimeiz Gözlemevi
Keşif tarihi29 Eylül 1926
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1075) Helina
Adın kaynağı
Helij Neujmin[2]
(kaşifin oğlu)
Alternatif adlandırma
1926 SC · 1930 KV
1965 CB · A906 YG
A916 WH
Asteroit kuşağı · (dış)
Eos[3][4]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı110,85 yıl (40.489 gün)
Günöte3,3528 AB
Günberi2,6705 AB
3,0116 AB
Dış merkezlik0,1133
5,23 yıl (1.909 gün)
156,59°
0° 11d 18.96s / gün
Eğiklik11,523°
100,81°
250,61°
Fiziksel özellikler
Tholen = SU[1][3]
B–V = 0.765[1]
U–B = 0.370[1]
10,10±0,43[5] · 10.15[1][3][6][7][8] · 10.31[9] · 10,371±0,003 (R)[10]
Ortalama çap
26,198±0,414 km[6]
30,39±7,76 km[9]
34,48±0,58 km[6]
35.52 km[3][7]
37,93±0,85 km[8]
44,554±0,1526 s[10]
44,6768±0,0001 s[11]
44,6770±0,0002 s[a]
44,677±0,001 s[12]
44,9±0,1 h[13]
  • (127.0°, −43.0.0°) (λ1/β1)[4]
  • (280.0°, −44.0°) (λ2/β2)[4]
0,11±0,07[9]
0,111±0,005[8]
0.1220[3][7]
0,129±0,009[6]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

1075 Helina, geçici ismi 1926 SC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 34 kilometre (21 mi) çapında taşlı bir Eos asteroididir. 29 Eylül 1926'da astronom Grigori Neuymin tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi.[14] Asteroide, kaşifin oğlu Helij Neuymin'in adı verildi.[2]

Yörünge ve sınıflandırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Helina, yaklaşık 10.000 asteroitten oluşan[15]:23 dış ana kuşağın en büyük asteroit ailesi olan Eos ailesinin (606) bir üyesidir.[3][4] Dış asteroit kuşağında Güneş'i 2,7-3,4 AB uzaklıkta; her 5 yıl ve 3 ayda bir döner (1.909 gün; 3,01'lük yarı ana eksen vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,11'lik bir eksantrikliğe ve 12 °'lik bir eğime sahiptir.[1]

Asteroit ilk olarak Aralık 1906'da Heidelberg Gözlemevinde A906 YG olarak tanımlandı. Gövdenin gözlem yayı, resmi keşif gözleminden dokuz gün sonra, Ekim 1926'da Simeiz Gözlemevi'nde başlar.[14]

Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Tholen sınıflandırmasında Helina, olağandışı bir spektruma (SU) sahip taşlı bir S-tipi asteroittir.[1][3]

Rotasyon süresi[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 2013'te, Kaliforniya'daki Palomar Transient Factory astronomları tarafından R bandındaki fotometrik gözlemlerden Helina'nın dönen bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0,91 kadir (U=2) parlaklık değişimi ile 44,554 saatlik bir dönme süresi verdi.[10] Nisan 2013'te Avrupalı amatör astronomlar Matthieu Bachschmidt, Paul Krafft, Olivier Gerteis, Hubert Gully ve Luc Arnold, 44,9 saatlik bir periyodu 0,64 büyüklüğünde (U=3-) bir genlikle ölçtüler.[13]

Yavaş bir döndürücü olmamakla birlikte, Helina ortalamadan daha uzun bir süreye sahiptir. Yüksek parlaklık genliği, küresel bir şekil yerine uzun veya düzensiz bir şeklin göstergesidir.

Kutuplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Asteroidin ışık eğrisi de birkaç kez modellenmiştir. Sırasıyla 44,6768 ve 44,677 saatlik bir mutabakat süresi verdi.[11][12][a] 2018 çalışmasında modelleme ayrıca ekliptik koordinatlarda (λ, β) (127,0°, −43,0,0°) ve (280,0°, −44,0°) olmak üzere iki dönüş ekseni verdi.[12]

Çapı ve albedosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE misyonu tarafından yapılan araştırmalara göre Helina'nın çapı 26,198 ile 37,93 kilometre arasında ve yüzeyi 0,11 ile 0,129 arasında bir albedoya sahip.[6][9][7][8] The Collaborative Asteroid Lightcurve Link, IRAS tarafından elde edilen, yani 10,15'lik mutlak büyüklüğe dayalı olarak 0,1220'lik bir albedo ve 35,52 kilometrelik bir çap olan sonuçları benimser.[3][7]

İsimlendirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu küçük gezegen, kaşif Grigori Neuymin'in oğlu Helij Grigoreviç Neuymin'in (1910–1982) adını almıştır. Küçük Gezegen İsimleri Sözlüğü'nün yazarı Lutz Schmadel, adlandırma koşullarını Kırımlı astronomlar I. I. Neyachenko ve N. S. Chernykh'tan öğrendi (bkz. 2325 Chernykh).[2]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Hanus (2016d) publication not indexed in ADS. Summary figures for (1075) Helina at LCDB

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h "JPL Small-Body Database Browser: 1075 Helina (1926 SC)" (2017-10-30 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  2. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1075) Helina". Dictionary of Minor Planet Names – (1075) Helina. Springer Berlin Heidelberg. s. 92. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1076. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c d e f g h "LCDB Data for (1075) Helina". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  4. ^ a b c d "Asteroid 1075 Helina – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2019. 
  5. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  6. ^ a b c d e Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  7. ^ a b c d e Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. 12: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2019. 
  8. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  9. ^ a b c d Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Kramer, E. A.; Grav, T.; Masiero, J.; Sonnett, S.; Wright, E. L. (September 2016). "NEOWISE Reactivation Mission Year Two: Asteroid Diameters and Albedos". The Astronomical Journal. 152 (3): 12. arXiv:1606.08923 $2. Bibcode:2016AJ....152...63N. doi:10.3847/0004-6256/152/3/63. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  10. ^ a b c Waszczak, Adam; Chang, Chan-Kao; Ofek, Eran O.; Laher, Russ; Masci, Frank; Levitan, David; Surace, Jason; Cheng, Yu-Chi; Ip, Wing-Huen; Kinoshita, Daisuke; Helou, George; Prince, Thomas A.; Kulkarni, Shrinivas (September 2015). "Asteroid Light Curves from the Palomar Transient Factory Survey: Rotation Periods and Phase Functions from Sparse Photometry". The Astronomical Journal. 150 (3): 35. arXiv:1504.04041 $2. Bibcode:2015AJ....150...75W. doi:10.1088/0004-6256/150/3/75. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  11. ^ a b Durech, J.; Hanus, J.; Oszkiewicz, D.; Vanco, R. (March 2016). "Asteroid models from the Lowell photometric database". Astronomy and Astrophysics. 587: 6. arXiv:1601.02909 $2. Bibcode:2016A&A...587A..48D. doi:10.1051/0004-6361/201527573. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  12. ^ a b c Hanus, J.; Delbo', M.; Alí-Lagoa, V.; Bolin, B.; Jedicke, R.; Durech, J.; Cibulková, H.; Pravec, P.; Kusnirák, P.; Behrend, R.; Marchis, F.; Antonini, P.; Arnold, L.; Audejean, M.; Bachschmidt, M.; Bernasconi, L.; Brunetto, L.; Casulli, S.; Dymock, R.; Esseiva, N.; Esteban, M.; Gerteis, O.; de Groot, H.; Gully, H.; Hamanowa, Hiroko; Hamanowa, Hiromi; Krafft, P.; Lehký, M.; Manzini, F.; Michelet, J.; Morelle, E.; Oey, J.; Pilcher, F.; Reignier, F.; Roy, R.; Salom, P. A.; Warner, B. D. (January 2018). "Spin states of asteroids in the Eos collisional family". Icarus. 299: 84-96. arXiv:1707.05507 $2. Bibcode:2018Icar..299...84H. doi:10.1016/j.icarus.2017.07.007. 
  13. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (1075) Helina". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  14. ^ a b "1075 Helina (1926 SC)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2017. 
  15. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=1075_Helina&oldid=32501969" sayfasından alınmıştır