İtalyan alfabesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İtalyan alfabesi Latin alfabesinden türemiştir. 21 harften oluşur.

Harfler[değiştir | kaynağı değiştir]

Harf Harfin ismi
Telaffuzu Okunuşu Fonetik işareti
A /ɑ/ a à
B /bi/ bi
C /tʃi/ çi
D /di/ di
E /e/ e è, é
F /ɛffɛ/ effe
G /dʒi/ ci
H /akka/ akka
I /i/ i ì
L /ɛllɛ/ elle
M /ɛmmɛ/ emme
N /ɛnnɛ/ enne
O /o/ o ò
P /pi/ pi
Q /ku/ ku
R /ɛrrɛ/ erre
S /ɛssɛ/ esse
T /ti/ ti
U /u/ u ù
V /vi/ vi
Z /dzɛta/ tzeta

Diğer[değiştir | kaynağı değiştir]

Latin alfabesinden türemiş diğer alfabelerde bulunan 5 harf, standart İtalyan alfabesinde yoktur. Ancak yabancı kökenli isim ve kelimelerde kullanılırlar. Bunlar:

J/j, K/k, W/w, X/x, Y/y

Nadiren kelimedeki farklı aksanı öne çıkarmak için veya değişik okunuş tonunu göstermek için ó ve î harfleri de kullanılabilir. Ó harfi bazen kelime içinde bulunabilirken, î harfi sadece kelime sonunda bulunur ve sonu -io ile biten birkaç tekil kelimenin çoğul hâllerinde olan -ii yerine yazılır. Örneğin:

L'esercizio - gli esercizî (egzersizler)

Il principio - i principî (ilkeler)

Proprio - proprî (kendi)

Ama bu yazılış şekli sadece belli kurallara uyan sayılı kelimede uygulanır. Bu kurala uymayan kelimelere örnek:

Lo zio - gli zii (dayılar/amcalar)

Essere - sii (olmak fiilinin bir çekim hâli)

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]