İsa'nın çarmıhtaki yedi özdeyişi
İsa'nın çarmıhtaki yedi özdeyişi, Kutsal Kitap'a göre İsa'nın çarmıha gerilme sürecinde söylediği yedi sözdür. Geleneksel olarak, "sözler" diye anılır. Kutsal Kitap'ta bir araya getirilmiştir.[1][2] Üçü Luka, ikisi Yuhanna, bir tanesi de Matta ve Markos'ta aynı şekilde geçmektedir. Sonuncu söz ise Yuhanna'da doğrudan Matta ve Markos'ta ise alıntılanarak geçmektedir.[3] Matta ve Markos'ta İsa, Tanrı'ya yakarmaktadır. Luka'da ise katillerini affetmekte, pişmanlık duyan hırsızı rahatlatır ve ruhunu Baba'ya emanet eder. Yuhanna'da annesiyel konuşup susadığını ve dünyadaki yaşamının son bulduğunu söylemektedir.
16. yüzyıldan beri Kutsal Cuma günkü vaazlarda yaygın olarak kullanılmıştır ve bunların teolojik analizi üzerine kitaplar yazılmıştır.[4][5][6] Yedi özdeyiş, Anglikan, Katolik, Protestan ve diğer Hristiyan geleneklerindeki ayinlerin ayrılmaz bir parçasıdır.[7][8]
Yedi özdeyiş[değiştir | kaynağı değiştir]
Yedi özdeyiş, Çile Haftası ve Kutsal Cuma süresince Hristiyan meditasyonunun bir parçasıdır. Deyişlerin geleneksel sırası şu şekildedir:[9]
- Luka 23:34; Baba, onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar.
- Luka 23:43; Sana doğrusunu söyleyeyim, sen bugün benimle birlikte cennette olacaksın.
- Yuhanna 19:26-27; Anne, işte oğlun! (Sonra öğrenciye) İşte annen!
- Matta 27:46 ve Markos 15:34; Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
- Yuhanna 19:28; Susadım!
- Yuhanna 19:30; Tamamlandı!
- Luka 23:46; Baba, ruhumu ellerine bırakıyorum!
Bu sözler sırasıyla şunlarla ilişkilendirilir 1. Affetmek, 2. Kurtuluş, 3. Akrabalık, 4. Terk edilme, 5. Izdırap, 6. Zafer ve 7. Birleşme[10]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Geoffrey W. Bromiley, International Standard Bible Encyclopedia, Eerdmans Press 1995, 0-8028-3784-0 p. 426
- ^ Joseph F. Kelly, An Introduction to the New Testament for Catholics Liturgical Press, 2006 978-0-8146-5216-9 p. 153
- ^ Jesus: the complete guide by Leslie Houlden 2006 0-8264-8011-X p. 627
- ^ Jesus of Nazareth by W. Mccrocklin 2006 1-59781-863-1 p. 134
- ^ Jesus in history, thought, and culture: an encyclopedia, Volume 1 by James Leslie Houlden 2003 1-57607-856-6 p. 645
- ^ The Seven Last Words From The Cross by Fleming Rutledge 2004 0-8028-2786-1 pp. 8–10
- ^ Richard Young (25 Şubat 2005). Echoes from Calvary: meditations on Franz Joseph Haydn's The seven last words of Christ, Volume 1. Rowman & Littlefield. ISBN 978-0742543843. Erişim tarihi: 1 Nisan 2012.
Interestingly, the Methodist Book of Worship adopted by the General Conference of 1964 presented two services for Good Friday: a Three Hours' Service for the afternoon and a Good Friday evening service that includes the "Adoration at the Cross" (the Gospel, Deprecations, and Adoration of the Cross) but omits a communion service, which would be the Methodist equivalent of the Mass of the Presanctified.
- ^ The Encyclopædia Americana: a library of universal knowledge, Volume 13. Encyclopedia Americana. 1919. Erişim tarihi: 1 Nisan 2012.
The 'Three Hours' Devotion, borrowed from Roman usage, with meditation on the 'seven last words' from the Cross, and held from 12 till 3, when our Lord hung on the Cross, is a service of Good Friday that meets with increasing acceptance among the Anglicans.
- ^ Jan Majernik, The Synoptics, Emmaus Road Press: 2005 1-931018-31-6, p. 190
- ^ The International Standard Bible Encyclopedia by Geoffrey W. Bromiley 1988 0-8028-3785-9 p. 426
