İmipramin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İmipramin, esas olarak depresyon tedavisinde kullanılan bir trisiklik antidepresandır (TCA). Anksiyete ve panik bozukluğu tedavisinde de etkilidir. İlaç ayrıca yatak ıslatma tedavisinde de kullanılır. İmipramin ağızdan alınır.

İmipraminin yaygın yan etkileri arasında ağız kuruluğu, uyuşukluk, baş dönmesi, düşük kan basıncı, hızlı kalp atış hızı, idrar retansiyonu ve elektrokardiyogram değişiklikleri yer alır. Aşırı dozda ilaç ölümle sonuçlanabilir. İmipramin, serotonin ve norepinefrin düzeylerini artırarak ve belirli serotonin, adrenerjik, histamin ve kolinerjik reseptörleri bloke ederek çalışmaktadır.

İmipramin 1951'de keşfedilmiş ve 1957'de tıbbi kullanıma sunulmuştur. Piyasaya sürülen ilk TCA'dır. İmipramin ve diğer TCA'ların kullanımı, daha az yan etkiye sahip olan ve aşırı dozda çok daha güvenli olan seçici serotonin geri alım inhibitörlerinin (SSRI'ler) kullanıma girmesi nedeniyle son yıllarda azalmıştır.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Imipramine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 25 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022. 
  • "Imipramine hydrochloride". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 12 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.