İmar affı
İmar affı veya imar barışı, taşınmaz gayrimenkullerin yasal hale getirilmesi için popülist yaklaşımı olan hükûmetlerin siyasi olarak mevcut düzenlemeler uymayan yapılara resmi olarak izin vermesidir.
İlk imar affı[değiştir | kaynağı değiştir]
Çarpık şehirleşmenin en önemli nedenlerinden birisi olarak nitelendirilen imar affı, Cumhuriyet tarihinde ilk kez 1949'da gerçekleşmiştir. 5431 sayılı “Ruhsatsız yapıların yıkılmasına" ve 2290 sayılı Belediye Yapı ve Yollar Kanunun 13. Maddesinin değiştirilmesine dair kanunun 1. maddesi ruhsatsız yapılara imar planına uygun olmaları halinde yıkılmamalarına olanak sağlamıştı.[1] Bu kanun sonraki yıllardaki uygulamalara emsal teşkil etmiştir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "İmar Mevzuatının ve Kentsel Toprak Mülkiyetinin İrdelenmesi, Dr. Ümit Özcan, Haziran 2000, Ankara" (PDF). TODAİE Yerel Yönetimler Araştırma ve Eğitim Merkezi. 24 Aralık 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2010.
 | Hukuk ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |