İkiyüzlülük

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İkiyüzlülük veya mürailik kişinin sahip olmadığı duygu, düşünce, erdem, değer veya özellikleri, sanki sahipmiş gibi davranması veya sahip olduğunu iddia etmesidir. Ahlâk psikolojisine göre ikiyüzlülük, kişinin kendi ifade ettiği ahlâki kural ve prensiplere kendisinin uymamasıdır.[1] Çağdaş Türkçede bu anlam için sıklıkla ikiyüzlülük sözcüğü kullanılır, mürailik ise ikiyüzlülük sözcüğüne oranla bugün pek fazla kullanılmamaktadır, eskimiştir. Bazı Batı dillerinde ikiyüzlülük anlamında kullanılan sözcük Latince hypocrisisden türemiştir ki, bu sözcüğün kökeni de Yunanca ὑπόκρισις yani hypokrisis sözcüğünden türemiştir. Bu iki sözcüğün de anlamı "rol yapmak"tır.[2]

Etik içerisinde farklı durumlarda farklı bir konuma sahip olsa da, genel olarak ikiyüzlülük kötü bir fiil olarak değerlendirilir. Çoğu din ve ahlâki öğreti de ikiyüzlülüğü kınar.

İkiyüzlülük TDK sözlüğünde "iki yüzlü olma durumu", yani "özü sözü bir olmama durumu" olarak,[3] çeşitli sözlüklerde ise "dürüst olmama", "bildiğinden, inandığından ve olduğundan başka türlü görünme veya göstermeye çalışma", "aldatmaya çalışma" olarak tanımlanır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Joris Lammers; Janka I. Stoker; Jennifer Jordan; Monique Pollmann; Diederik A. Stapel (Temmuz 2011). "Power increases infidelity among men and women" (PDF). Psychological Science (İngilizce). 22 (9): 1191-1197. doi:10.1177/0956797611416252. PMID 21771963. 17 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Mart 2022. 
  2. ^ Pocket Oxford Classical Greek Dictionary, ed Morwood and Taylor, OUP 2002 (İngilizce)
  3. ^ "İkiyüzlülük" Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim tarihi: 4 Mart 2022.