Özel VFR

Özel VFR (SVFR veya Special VFR); IFR uçuş yetkisi bulunmayan bir pilotun, herhangi bir kontrol bölgesi (CTR) içerisinde, hava trafik kontrol (ATC) izniyle yaptığı uçuş. Özel VFR en basit tanımıyla; alet uçuşu (IFR) yapmak için gerekli lisans ve derecelendirmelere sahip olmayan ve normal şartlar altında görerek (VFR) uçmak zorunda olan bir pilotun IFR gerektiren bazı hava sahalarında, IFR uçuş yapmaya müsait bir uçakta yaptığı, çeşitli yönlerden IFR'a benzetilmiş uçuştur.

Özel VFR izni genellikle husûsî pilot lisansı (PPL) sahibi pilotların, D ve E sınıfı kontrollü hava sahalarındaki CTR'ler içinde kalan meydanlarda iniş ve kalkış yapabilmesi veya düşük statülü havayollarını katedebilmesi için verilir.

Şartlar

SVFR uçuşa sadece hava trafiği müsait olduğunda ve diğer IFR trafikleri olumsuz etkilemeyecekse izin verilir. SVFR kalkış yapabilmek için görüş en az 1500 m, bulut tavanı en az 600 ft olmak zorundadır. Uçuş görüşü en az 10 km olmalı ve uçuş esnasında bulut dışında olunmalıdır.

SVFR uçuş için uçuş planı doldurulması gerekmez. SVFR uçuşlarda pilotun 600 m çapındaki manialardan en az 1000 ft ayrım sağlaması gerekmez. Bununla birlikte bulut ve gerekli mania ayrımı ile görüşün yeterliliğin sağlamak tamamen pilotun sorumluluğundadır.

Giriş/çıkış koridorları tahsis edilmiş bazı CTR'lerde pilotlar bu koridorları -IMC şartlarda olsa dahi- tüm IFR usulleri uygulamadan ve -genellikle- ATC kleransı olmaksızın kullanabilirler.

Kaynakça

• Pooley, Dorothy, ve Robert Seaman. The Air Pilot's Manual 2: Aviation Law & Meteorology. 10. baskı. Shoreham, West Sussex: Pooley's Air Pilot Publishing, 2011.