Kısa çizgi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
-
Kısa çizgi
Diğer isimlerTire
en tire em tire

Noktalama işaretleri

kesme işareti ’  '
ayraçlar [ ]  ( )  { }  ⟨ ⟩
iki nokta :
virgül ,
kısa çizgi -
uzun çizgi
üç nokta …  ...  . . .
ünlem işareti !
nokta .
soru işareti ?
tırnak işareti “ ”
tek tırnak işareti ‘ ’
noktalı virgül ;
eğik çizgi /
boşluk
Diğer Tipografik İşaretler
ve işareti &
yıldız işareti *
kuyruklu a @
ters eğik çizgi \
madde işareti
düzeltme işareti ˆ
derece °
denden işareti
ters ünlem işareti ¡
ters soru işareti ¿
kare işareti #
yüzde işareti %
paragraf işareti
türev işareti
çengel işareti §
tilde ~
alt çizgi _
Fikrî mülkiyet hukuku
telif hakkı simgesi ©
tescilli marka simgesi ®
marka simgesi
Para birimi simgeleri
$ £
Ayrıca bakınız
Diyakritik işaretler

Kısa çizgi (-) veya tire, sözcükleri birleştirmek ve tek bir sözcüğün hecelerini ayırmak için kullanılan bir noktalama işaretidir. Tire kullanımına tireleme denir.[1] Tirelenmemiş, tirelenmiş bir sözcük örneğidir. Kısa çizgi, daha uzun ve farklı kullanımlara sahip kısa çizgilerle (şekil tire -, en tire –, uzun tire —, yatay çubuk ―) veya eksi işareti ile karıştırılmamalıdır.

Kullanım[değiştir | kaynağı değiştir]

Satıra sığmayan kelimeler bölünürken satır sonunda kullanılır. Bu tür kullanımda sözcükler heceler arasından bölünür:

  • Yoksa kimseciklerin oturmadığı kanepelerde bu saatte pek başıboş-
lar mı oturur? (Sait Faik Abasıyanık)

UYARI: Satır sonundaki birleşik sözcükler iki kelime arasından değil, okunuşa göre heceler arasından bölünür:[2]

  • ba- şöğretmen, il- kokul, Os- manoğlu

UYARI: Satır sonunda ve satır başında tek harf bırakılmaz, gerekirse farklı bir heceden sonra bölünür:[2]

  • u- çurtma (yanlış), uçurt- ma (doğru)
  • müdafa- a (yanlış), müda- faa (doğru)

UYARI: Satır sonunda kesme işareti (') varsa ayrıca tire işareti kullanılmaz:[2]

  • Edirne'
den...

NOT: Satır sonunda tire kullanımının sayfa düzeni ve kâğıt tasarrufu gibi avantajları olmakla birlikte, bilgisayarda yazılan metinlerde sayfa düzeni ve sözcük aralığı otomatik olarak ayarlandığı için, satır sonunda tire kullanımı gitgide azalmaktadır.

Kısa çizgi bir cümledeki ara sözleri ve ara cümleleri (parantez cümlelerini) ayırmak için paranteze benzer şekilde kullanılabilir. Bu kullanımda ilk sözcüğe ve son sözcüğe bitişik yazılır:

  • Küçük bir sürü -dört inekle birkaç koyun- köye giren geniş yolun ağzında durmuştu. (Ömer Seyfettin)

Dilbilgisinde kökleri ve ekleri ayırarak vurgulamak için kullanılır:

  • a-lış, du-rak, gör-gü-süz-lük

Fiil, kök ve gövdelerini göstermek için fiilden sonra kullanılır:

  • al-, dur-, gör-, ver-; başar-, kana-, okut-, taşla-, yazdır-

Ekleri gösterirken ekin başına konur:

  • -den, -lık, -ış, -ak

Heceleri göstermek için kullanılır:

  • a-raş-tır-ma, bi-le-zik, du-ruş-ma, ku-yum-cu-luk, ya-zar-lık, prog-ram

Kelimeler ve rakamlar arasında "-den -e kadar, ve, ile, ila, arasında" anlamları vermek için kullanılır. Bu tür kullanımda ilgili sözcük ve rakamlara bitişik yazılır.[3][4]

  • Türkçe-Almanca Sözlük, saat 09.30-10.30 arası, 1914-1918, Ural-Altay dil ailesi, Manas Destanı'nda soy-dil-din üçgeni

Matematikte çıkarma (eksi) işareti olarak ve sıfırdan küçük değerleri göstermek için kullanılır:

  • 50-20 = 30, -10 °C

Eski harfli metinlerin yeni yazıya aktarılmasında Arapça ve Farsça kurallara göre yapılmış tamlamaların, bileşik ve türemiş kelimelerin ögelerini ayırmak için kullanılır:

  • dârü'l-fünûn, resm-i geçit, resm-i kabûl, Cemiyet-i Akvâm, Hâkimiyet-i Milliye, Servet-i Fünûn, hokka-bâz, âteş-perest, menfaat-perest, bî-bedel, nâ-mağlûb, fî-sebîlillâh, min-tarafillâh, bilâ-ücret

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel[değiştir | kaynağı değiştir]

Dipnot[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Hyphen Definition". dictionary.com. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2015. 
  2. ^ a b c Hece Yapısı ve Satır Sonunda Hecelerin Bölünmesi 15 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türk Dil Kurumu. Erişim: 25 Ocak 2015
  3. ^ Noktalama İşaretleri Türk Dil Kurumu. Erişim: 1 Şubat 2015
  4. ^ Editör Yard. Doç. Dr. Hülya Pilancı Türk Dili 5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. s 112. Anadolu Üniversitesi Yayınları. İkinci baskı. Eskişehir. 2004

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]