Aichi D3A
| Aichi D3A | |
|---|---|
 Akagi'deki bir Aichi D3A | |
| Türü | Uçak gemisi tabanlı pike bombardıman uçağı |
| Ulusal köken |  Japonya |
| Üretici | Aichi Kokuki |
| İlk uçuş | Ocak 1938 |
| Hizmete giriş | 1940 |
| Ana kullanıcı | Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri |
| Üretim sayısı | 1,486 |
Aichi D3A (九九式艦上爆撃機 Kyūkyū Shiki Kanjō Bakugekiki) (anlam: Doksan Dokuzuncu Tip Uçak Gemisinde Üslenen Bombardıman Uçağı, kısaca: Kyūkyū-Kan-Baku / 九九艦爆, Müttefik çağrı kodu: Val) Japon Aichi şirketi tarafından üretilmiş bir II. Dünya Savaşı pike bombardıman uçağıdır. Japon İmparatorluk Donanması uçak gemileri tarafınca kullanılmak üzere savaşın ilk başlarında üretilen uçaklar, Pearl Harbor saldırısı da dahil olmak üzere neredeyse tüm harekâtlarda kullanıldı.
1936 yılında Japon Donanması eskimiş D1A çift kanatlı uçaklarını servisten kaldırıp yerine geçecek tek kanatlı uçak gemisi tabanlı pike bombardıman uçağı özellikleri olan 11-Shi yayınını yayımladı. Aichi, Nakajima Mitsubishi tasarımlarıyla katıldılar ve Aichi ile Nakajimaya her birinin de iki prototipi soruldu.
Aichi, eliptik aşağıdan monte kanatlı, Heinkel He-70 Blitz 'den ilham alınmış tasarımına başladı. Gövde, pike bombardımanının sertliğine çok daha dayanıklı inşa edilmesine rağmen Zero'lara çok benzemekteydi. Çok ciddi bir konu olmayan iniş takımlarının yavaş çekişi yüzünden basitlik için sabit takımlar takılarak uçtu. 710 Beygir gücündeki tek radyal silindirli Nakajima Hikari motoru ile güçlendirilmişti.
İlk prototip Aralık 1937'de tamamlandı ve uçuş testleri bir ay sonra başladı. İlk testler hayal kırıklığı yarattı, uçak geniş dönüşlerde kötü yönlendiriliyor ve güçten düşüyor, dar dönüşlerde ise yalpalama yapıyordu. Pike frenleri tasarım hızı olan 370 km/s hızda ağır bir şekilde titreşim yapıyordu ve Donanma zaten daha hızlı pike hızı istiyordu.
İkinci uçak sorunları çözmek için muazzam bir modifikasyon sürecindeydi. Güç 840 BG lik üçlü Mitsubishi Kinsei bulunan Hikari ile arttırıldı ve dikey kuyruk yönlendirmeye yardım için genişletildi. Kanatlar uzunlukta çok az daha genişlemişti, ön kanatlar güçlendirilmişti ve güçlendirilmiş dalma frenleri monte edilmişti. Bütün bu iyileştirmeler yönlendirme kararsızlığı hariç tüm sorunları gidermişti ve bu sonuç Nakajima D3N1'den üstün olmaya yeterliydi.
Aralık 1939'da Donanma, Donanma Tip 99 Uçak gemisi Bombardıman Model 11 siparişi verdi. Üretim modelleri çok az daha küçük kanatlar ve 1000 BG'lik Kinsei 43 veya 1070 BG lik Kinsei 44 motorlarla güçlendirilmiş bir şekle sahipti. Yönlendirmede kararsızlık ise uzun bir sırt kuyruğu ile çözülmüş ve uçak daha büyük bir manevra kabiliyetine ulaşmıştı.
Silah olarak ön tarafta 7.7 mm Tip 97 makinalı tüfek ve kokpitin önünde savunma amaçlı bir adet hareketli 7.7mm Tip 92 makinalı tüfek bulunuyordu. Normal bomba yüklemesi tek bir 250 kg bombayı gövdenin altında trapezle bırakılacak şekilde taşınıyordu. Ek olarak iki adet 60 kg'lık bomba her bir kanatın altına pike frenlerinin dışına bir adet olacak şekilde yüklenebiliyordu.
Savaşın Pearl Harbor saldırısı ile başlamasından sonra savaşınilk on ayı neredeyse tüm uçak gemilerinde aktif görevde bulundular. Nisan 1942'de HMS Cornwall ve HMS Dorsetshire kruvazörleri ile HMS Hermes uçak gemisine yapılan ve bırakılan bombaların %80 başarı ile isabet ettirildiği Hint Okyanusu baskınında ün kazandılar.Bazı durumlarda avcı uçağı görevlerinde bulundular ve manevra kabiliyetleri bu görevde başarılı olmalarını sağladı.
Haziran 1942'de 1300BGlik Kinsei 54 ile güçlendirilerek geliştirilmiş D3A modeli Model 22 olarak test edildi. İlave güç menzili geliştirdi bu yüzden toplam kapasiteyi 900L'ye çıkaran ve Solomon Adaları üzerinde etkin bir şekilde uçmayı sağlayan ek yakıt deposu tasarlandı. Donanma bilgilerine göre Model 22 1942 kışında cephe hattındaki Model 11'ler ile değiştirilmeye başlandı ve Model 11'lerin çoğu eğitim birimlerine gönderildi.
Yokosuka D4Y Suisei kullanılabilir olduğu zaman D3A2'ler kara üsleri veya hızlı inen Suisei'ler için kısa kalan daha küçük uçak gemilerine görevlendirildiler. Amerikan kuvvetleri 1944'te Filipinlere girdiği zaman kara üslerindeki D3A2'ler çatışmalarda görev aldı fakat oldukça eskimişlerdi ve kayıplar büyük oldu. Birçok D3A1 ve D3A2 Japonya'da eğitim görevlerinde kullanıldı, baızları dual kontrol modifiyesiyle Donanma Tip 99 Bombardıman eğitim uçağı Model 12 (D3A2-K) halini aldı. Savaşın son yılında ise D3A2'ler kamikaze görevi için cepheye geri döndü
Teknik özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
- Mürettebat: 2 (pilot ve silahçı)
- Uzunluk: 10.2 m
- Kanat genişliği: 14.37 m
- Yükseklik: 3.85 m
- Boş ağırlık: 2,408 kg
- Azami kalkış ağırlığı: 3,650 kg
- Motor: Mitubishi Kinsei 44
- Motor sayısı: 1
- Güç: 1,070 BG
- Azami hız: 427 km/s
- Menzil: 1,472 km
- İrtifa: 9,300 m (30,000 ft)
- Silahlar
- Toplar: 3× 7.7 mm (0.303 inç) Tip 97 makinalı tüfek
- Bombalar: 1× 250 kg (550 lb) veya 2× 60 kg (130 lb) bomba
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Aichi D3A8 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
